Edep Ya Hu
Osmanlı devrinde yaşamış arif ve meşhur şair Yusuf Nâbî (rah.), 1678 yılında bir kafile ile hac yolculuğuna çıkmıştı. Kafilede devletin ileri gelen paşaları da bulunuyordu. Kafile Hicaz bölgesine girince Hz. Peygamber'i (s.a.v) ziyaret aşkı Nâbî'yi iyice sardı. Öyle ki vücudu bir hoş oldu, uykusu kaçtı, hiç uyumadı. Bir gece yarısı
Sayfa 144Kitabı okudu
Hz. Ömer [radıyallahu anh] bir gün Resûlullah'ın yanına gelir. Odasına girdiğinde Hz. Peygamber'i yerde, hurma lifinden dokunmuş kaba bir hasırın üstünde uyur halde görür. Hz. Ömer odaya şöyle bir göz atar. İçeride olanların tümü yerdeki hasır, birkaç avuç arpa, kuru bir deri parçası ve birkaç ağaç yaprağıdır. Gayretine dokunur. Önce sessiz sessiz ağlamaya başlar. Gözyaşları yüzünden sakalına akmaktadır. Sonra iyice kaybeder kendini ve hıçkıra hıçkıra bir çocuğun ağlaması gibi içten bir şekilde ağlamaya devam eder. Oluşan gürültü Efendimiz'i uyandırmıştır. Sorar:
-Niçin ağlıyorsun Ey Hattâb oğlu?
Hz. Ömer daha da şiddetli ağlamaya başlar. Çünkü Fahr-i Kâinat o esnada doğrulmuştur ve yatmak için çok sert olan hurma lifleri efendimizin yüzünde iz yapmıştır. Hz Ömer biraz sakinleştikten sonra,
-Yâ Resûlallah, Bizanslılar imparatorlarını saraylarda lüks içinde. İranlılar kisrâlarını ihtişamla yaşatıyorlar. Oysa onlar senin kapının hizmetçiliğine bile layık değiller. İzin ver, biz de seni layık olduğun şekilde yaşatalım.
Efendimiz tebessüm ederek tevazu ve kanaat ahlâkıyla şu cevabı verir:
"Ey Ömer, istemez misin dünya onların, ahiret bizim olsun."
Sayfa 14 - Müslim, Talâk, 31.Kitabı okudu
İlk Umre'miz
Mekke-i Mükerreme'ye gidip de Kâbe'yi ilk defa görmenin, tadı, lezzeti, şevki, feyzi anlatılamaz. Babam, Peygamber Efendimiz'in Veda Hacci'nda nasıl gözyaşı döktüğünü bizlere anlattı:
"Veda Hacci sırasında Hazret-i Ömer, Resûl-i Ekrem Efendimiz'i ağlar görmüş. Gözyaşları içinde bulunan Resûl-i Mücteba, Hazret-i Ömer'e: Hunâ tuskebu'l-abarât ya Ömer! buyurmuş... Ey Ömer! Gözyaşları işte burada dökülür..."
Sayfa 254 - Kaynak Yayınları, 9. Baskı (2011)Kitabı okudu
Elhamdulillah vessalatu vesselamu Ala
Rasulallah
yüce kitabımız kur'an-ı Kerim'de
insanların ibret alması felaket ve
Ay, Ne Kadar Güzel Bir Adet!
Zamanın birinde bir hanım bütün sene boyunca hazırlanır, Rebiülevvel ayı geldiğinde: “Peygamber Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz’in doğduğu aydır!” diyerek bu ayda Mevlitler ve Kur’an-ı Kerim’ler okutur ve ziyafetler verirmiş.
Onun da Yahudi bir komşusu varmış.
Yahudi kadın merak ediyor, eşine soruyor…
“- Bu Hanım, her sene neden bu ay da
Hifa hatun ile Süheyb
Hifa Hatun...
Güzelliği ve zenginliği dilerle destan olmuş bir ay parçası... Peşine düşmeyen krallar, vezirler ve sultanlar kalmamış...
Kimi ayaklarına halılar sermiş... Kimi cevherler ve paralar dökmüş... Kimi köyler ve kasabalar bağışlamış... Kimisi de sarayının anahtarını yollamış... Hifa Hatun'un gönlü ise ebedi sevdayla, ilahî aşkla
Hifa Hatun ile Suheyb'in hikayesi (:
Hifa Hatun...
Güzelliği ve zenginliği dilerle destan olmuş bir ay parçası... Peşine düşmeyen krallar, vezirler ve sultanlar kalmamiş...
Kimi ayaklarına halılar sermiş... Kimi cevherler ve paralar dökmüş... Kimi köyler ve kasabalar bağışlamış... Kimisi de sarayının anahtarını yollamış...
Hifa Hatun'un gönlü ise ebedi sevdayla ilahi aşkla yan-
... Allah Rasûlü (s.a.v.) bu âyetleri okuyup susmuştu. Hiç kımıldamadan duruyordu. Gözleri yaşarmış, gözyaşları sakalına doğru akmaya başlamıştı. Kindeliler:
"-Biz senin ağladığını görüyoruz!? Yoksa seni gönderen zattan korktuğun için mi ağlıyorsun?" dediler. Peygamber Efendimiz:
"-Beni korkutan ve ağlatan, Allah'ın beni kılıcın ağzı gibi ince ve keskin olan dosdoğru bir yol üzere göndermiş olmasıdır ki, ondan azıcık eğrilsem helâk olurum!"
Sayfa 19Kitabı okudu
Evet, bazen Rabbimiz ağlamamızı murat eder. Zira kalbin yumuşamasının vesilelerindendir gözyaşları. Hadislerde bir damla gözyaşının insanı cehennemden uzaklaştırabileceği, şehitlerin kanıyla denk gelebileceği ifade edilmiştir. Insanın ağlayabilmesi. Rabbiyle münasebeti adına da çok önemlidir. Evet, dayanmanın, tahammül etmenin de kıymeti vardır, ama isyan içermeyen ağlamanın değeri de az değildir. Efendimiz (sav), oğlu İbrahim'i kendi elleriyle toprağa emanet ederken, gözyaşları içerisinde "Kalp hüzünlenir, göz ağlar; ancak Allah'ın dilediğinden başka bir şey dilemeyiz" buyurmuşlardır (Buhâri, Cendiz, 43). Nitekim Efendimiz (sav) etrafındaki sahabilerle, Sad Ibni Ubâde'yi hasta yatağında ziyaret etmişti. Sa'd İbni Ubâde'nin ağır durumunu görünce ağlamaya başladı. Etrafındaki sahabiler de ağladılar. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) "Allah, akıttığı gözyaşı ve duyduğu hüzün sebebiyle kişiye azap etmez. Fakat -dilini işaret ederek- ağızdan çıkan ifadeler sebebiyle azap eder veya bağışlar" buyurdu (Buhari, Cenaiz, 44).
Sayfa 279Kitabı okudu
Lütfen oku!
🌀NE KADAR GÜZEL BİR ÂDET🌀*
.
MUTLAKA OKUYALIM....
*🌀Zamanın birinde bir hanım bütün sene boyunca hazırlanır,*
*🌀 Rebi-ül Evvel ayı geldiğinde*
*"Peygamber(sav) Efendimiz'in doğduğu aydır"* *diyerek*