Martılar çığlık çığlığa her akşam
Bir büyük rüzgâr dağıtır şarkılarımı
İçim boş gemiler boş nereye baksam
Ölüm gibi susar Yalnızlar Rıhtımı
Yalnızım, yalnızlık tutuyor kan gibi
Bu korku yalnızlık korkusu gözlerimdeki
Bu sabah yapayalnız öleceğim belki
Ardımdan ağlayacak Yalnızlar Rıhtımı
Atilla İlhan
umuda ve gerçeğe böyle katlanıyorum…
Güven içinde olduğumu bilmem hiç
Sevildiğimi, önem verildiğimi
Benim başkalarını aradığım gibi
Arandığımı bilmem...
Dünyanın bütün suçlarını işlemiş
Bütün yanlışlarını ben yapmışım gibi
Sayfa 41
Her gece yatarken saati kurduğumda, sabah vaktinde çalmayacağı korkusu-umudu-yla çeviririm anahtarı.
Sayfa 40Kitabı okuyor
Güven içinde olduğumu bilmem hiç Sevildiğimi, önem verildiğimi
Benim başkalarını aradığım gibi Arandığımı bilmem..
Dünyanın bütün suçlarını işlemiş
Bütün yanlışlarını ben yapmışım gibi Yaptığım her işten tedirgin oluyorum. İçimde sürekli bir horlanma korkusu Bir kekeme tutukluğu ürkek dilimde
En iyi bildiğim konuda bile
Çekine çekine konuşuyorum.
Çekilip sonra kabuğuna küskünlüğün Kendime düşlerden sığınaklar kuruyorum
Kırık dökük izleriyle hayatın.
Usul sesli içe değen incecik
Bir şarkı büyütüyorum, ömrüme benzeyen...
Sabah kadar açık, akşam kadar acı
Rengi dört mevsimin uyumsuz karışımı Acemi bir şarkı.
Umuda ve gerçeğe böyle katlanıyorum.
Martılar çığlık çığlığa her akşam
Bir büyük rüzgar dağıtır şarkılarımı
İçim boş gemiler boş nereye baksam
Ölüm gibi susar Yalnızlar Rıhtımı
Yalnızım yalnızlık tutuyor kan gibi
Bu korku yalnızlık korkusu gözlerimdeki
Bu sabah yapayalnız öleceğim belki
Ardımdan ağlayacak Yalnızlar Rıhtımı
Zindanın içinde esirlerin ibadet edecekleri bir kilise bulunmakla kalmaz, pazar ve bayram günleri gelen pederler Aşai Rabbani ayini yapar, günah çıkartır, onları teselli eder ve dini bilgiler verirler. Hatta 1765 yılında zindan içinde tam üç kilise vardır. İstanbul Papa Vekili Monsenyör Biagio Pauli rahiplerin burada yaptıkları faaliyetleri aynı yıl kaleme aldığı anlatısında dile geti- rir. Rahip burada iki ayin yapar; sabah erkenden işe gidenler için gece ayini, büyük zindanda kalanlar içinde sabah ayini. Geceyi zindanda esirlerin yakınmalarını dinleyerek geçirir, onları teselli eder. Aziz Antoine'a atfedilen bu kilisede günah çıkartma kabini bile mevcuttur, kendi sözleriyle "ayinlerin uygun bir biçimde icra edilmesi için her şeye sahiptir." Esirler hasta oldukları zaman da yine iş rahiplere düşer; onları tedavi ederler, ilaç sağlarlar, hatta vebaya yakalandıkları zaman bile onları yalnız bırakmazlar. Senede iki defa kadırgalara biner, -Noel'de ve Paskalya'da- kutsal ayini icra eder, esirlere sadaka, ilaç ve ihtiyaç duydukları şeyleri dağıtırlar.
Sayfa 271Kitabı okuyor
Yaşayan hiçbir şey yakalanıp hapsedilemez. İnsan var olduğu sürece tam bir şükran duyarak, açıklıkla, her türden deneyimlere izin vererek yaşamalı. Şükran duyarak ama yarın korkusu duymadan. Eğer bugün güzel bir sabah, güzel bir gün-doğumu, kuş sesleri, çiçekler getirdiyse niye yarını dert edesin? Yarın başka bir gün. Belki gündoğumu başka renkler getirecek. Belki kuşların sesi biraz değişecek, belki yağmur bulutları ve yağmurun dansı olacak. Ama onun kendi güzelliği, kendi armağanı var.
Bilirim Bir Kışa Hazırlanmayı
Sana bir boyun atkısı gerek. Çünkü kış geldi.
Ve sular bir uzun geçmişe hazırlanır. Nerdeyse.
Bir çocuk ölür. Bir kadın hastalanır. Odalar,
bulutlanır.
Su içmekten. Uzak. Bir kötfe kokusundan
İnsan
uzak
bir memleket havasından.
Belli belirsiz bir şeylerden utanır.
Yapışkan ve dayanılmaz bir vicdanın eşliğinde
Gece.
Hatırlarız bir günlerde
Hiçbir şey yapmamazlık bunu nasıl yenmeli?
Basitçe kendinize sorun yapılmamış bir işi düşündüğümde aklıma hemen hangi düşünceler geliyor sonra bu düşünceleri bir kağıda yazın yazdıklarınız bir takım uyumsuz tavırları kavram hatalarını ve hatalı varsayımları yansıtır hissizlik endişe ya da bunalma duygusu gibi motivasyonunuzu engelleyen duyguların
Bir Bayram Günü
Günün henüz ağarmaya başladığı saatlerde çayır çimen kırağıya yenik düşerdi. Güne normalden biraz daha erken başlayan köylü kadınlar telaşla ahırlara giderken, içeriden sabırsız inek sesleri gelirdi. Belki yavrusuna kavuşma heyecanı, belki özgürlüğe kavuşma ümidiydi o sesleniş.
Kıyafetlerini dâhi bazen eşlerinin, bazen evi çekip çeviren
Şarkısı da var
Ala gözlerini sevdiğim dilber
Şay edip âleme bildirme beni
Açıp ak gerdanın, durma karşımda
Ecelimden evvel öldürme beni
Ko, dolanıp dursun kolun boynumda
Hiç ölüm korkusu yoktur aynımda
Bir gececik miliman olsam koynunda
Uyan sabah, deyü kaldırma beni
Dolandım dağları, bu yere düştüm
Yâr senin derdinden od'lara düştüm
Çaresi bulunmaz dertlere düştüm
Yeter, alav alav yandırma beni
KARAC OĞLAN çok ağladım, gülmedim
Aradım derdime derman bulmadım
Bunca gündür bir minnete gelmedim
Kerem eyle, mahzun gönderme beni
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
