Günaydın, baba.
1. #110296058
2. #111079238
3. Ettiği yeminleri bozar mı insan? Unuttum, hatırlamayacağım, bir daha onu düşünmeyeceğim diye ettiğin yeminleri bozdun mu hiç? İşte o zaman anlarsın beni. Ne zaman onun varlığını hissetsem gözlerimi sımsıkı kapatıp beynime işkence yapıyorum düşünme diye. Tabii bu olmuyor, bundan vazgeçip kalbime eziyet ediyorum. Onu kötü olarak gör, sevme diye. Kalbim ve beynim arasındaki en büyük çaresizliğimsin, baba. Tüm damarlarım, kalbim senin sevgine aç, şefkatine muhtaç, merhametini isterken beynim senden ölesiye nefret ediyor. İnsanın bedeni en büyük mesafedir. Oturduğu yerde düşünerek yorulabiliyor insan, hem de çok. Tüm dünyayı dolaşsam bu kadar yorulmazdım herhalde diye düşünüyorum. Kapattığım gözlerimi açmak istemiyorum. Açsam neyi göreceğim ki? Her şeyimi çaldın benden - hayallerimi, umutlarımı. En önemlisi renklerimi çaldın. Her şey siyah beyaz artık benim gözümde. Hayat bir film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden. Herkes birer Charlie Chaplin ama bir tek senin filminde ağladım. Konuşmadan sadece hareketlerinle yaptığın o filmde, hüngür hüngür ağladım ben, baba. Meğer insan gözlerinde gökyüzü taşırmış. Onlarca bulut olduktan sonra gözyaşlarını silmenin faydası yokmuş. Çok geç anladım bunu. Her şey için çok geç kaldım aslında. Mesela şuan saat sabahın 5'i. Uyumam gerekiyor ona da geç kaldım. Uyumak istiyorum, uyumak istiyorum! Tabii uyuyabilirsem. İyi geceler, baba. Ah Pardon! Günaydın...
4. #111801065
Ben Var Sen Yok
Düşünüyorum da aklının ucundan bile geçmiyorumdur, sesim
yoktur kulaklarında; sözlerim bulunmaz hafızanda, olmayan bir
hikayenin viranesiyimdir sadece. Ben nice mektuplar yazdım sana,
okursun diye; o gözlerin ile bakar, ellerinle dokunursun bize diye
ama hiç okumadın, eline geçmedi, geçemezdi de zaten. Çünkü sen
kalbinden okuyamazdın, senin halet-i ruhiyenden geçmezdi tefsirler;
boş bir hayali yaşatmak için yazılamazdı onca şey, fakat ben yazdım.
Ben sana yazdığım her mektubu gün be gün okuyorum,
bir tek sen okumuyorsun;
ben seni yaşatıyorum, lakin gel gör ki sen yaşamıyorsun.
Sayfa 19Kitabı okudu
6 Şubat 2023 tarihinde benden gittiğin günü geri istiyorum...
Susmak istiyorum hiç konuşmamak...
Uyumak istiyorum hiç uyanmamak...
Meğer ne çok kıymet verdiğim şeyler varmış meğer ne çok kıymetlim varmış...
Hayata eksik başladım derdim hep eksiğim derdim meğer ne kadar çok şeye sahip mişim kaybettikçe farkettim...
Uzun uzun konuşmak istiyorum...
Uzun uzun sadece sana susuyorum...
Bir yere gitmek istiyorum, o
Beraber Yürüdüler Bu YOLLARDA!!!
“(…)Efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, mensuplar memleketi olamaz. En doğru, en gerçek yol, medeniyet yoludur. Medeniyetin gerektirdiğini yapmak insan olmak için yeterlidir.”
Mustafa Kemal Atatürk (Hâkimiyet-i Milliye: 01.09.1925 – Kastamonu’da ikinci
"Bedenimin içindeki canı gör, sadece etimi değil. Gözlerimin içindeki hayatı gör, sadece bakışımı değil.
Hissettiklerimi gör, sadece tepkilerimi değil. Beni gör.
Derinliğimden boğulmadan, Sorularımda kaybolmadan, Korkularında yok olmadan, Gör beni.
Bir fısıltıya koydum kendimi. Kalbine soruyorum yerimi: Başarabilir misin beni görmeyi? Cesaretin yeter mi?"
.
Bedenimin içindeki canı gör, sadece etimi değil. Gözlerimin içindeki hayatı gör, sadece bakışımı değil. Hissettiklerimi gör, sadece tepkilerimi değil. Beni gör. Derinliğimden boğulmadan, Sorularımda kaybolmadan, Korkularında yok olmadan, Gör beni. Bir fısıltıya koydum kendimi. Kalbine soruyorum yerimi: Başarabilir misin beni görmeyi? Cesaretin yeter mi? Topla cesaretini ve gör beni. Birileri bizden fırtına bekliyor, onlara gökkuşağı vermeye hazır mısınız?
Kadınlar...
"Duygunun dört mevsimi, her birinin bedeninde her an gezinmekteydi, erkeklerse sadece ilkbaharı görmeye niyetliydi."
Sayfa 368Kitabı okudu
Hangi kalem anlatabilir bu acıyı? Hangi insan yarama tuz basmak yerine dindirebilir? Küçük kalbimin büyük boşluğunu artık doldurabilir misin bilmiyorum. Zihnimde değil bu acı, sol yanımda. Sol yanımın kırık tablolarında ünlü olmuş bir adamsın sen. Renklerimi çaldın, renklerimi sanki hiç var olmamış gibi çaldın ve gittin. Saçımı okşayıp bana gülümsemeni beklerken kimler aldı seni elimden? Elimden sadece kayıp giden sen değildin. Umutlarımı kefene sarıp ruhumun en ıssız yerine koydum. Sen bir katilsin, sana diyorum baba. Beni bir kez olsun sadece gözlerinle değil, kalbinle gör. Kulağınla değil yüreğinle dinle. Sana bir çocuğun acılarını anlatıyorum. Benim gibi ağlar mısın yazılarımı okurken bilmiyorum, ama ben seni daima bekledim. Bekledim. Bekledim. Her gecenin sonunda, olsun yarın gelir dedim. Gelmedin. Diğer çocuklar gibi şeker istemiyorum senden baba, ben sadece seni istiyorum. Uslu bir çocuğun dileklerini kıracak kadar gaddar olmamalıydın. Beni sen büyütmedin, beni hiç var olmamış sevgin büyüttü. O sevgiyi dilerken uyuya kalıp, sevgisiz uyandım. Ben artık senden hiçbir şey beklemiyorum.
