Sen hep bana özel kal...
Sayfa 110 - HayatKitabı okuyor
Kendimi Uçurtmayı Vurmasınlar'ın göbek atma sahnesinde gibi hissediyorum. Hep birilerinin hapishanesindeyim. Önce babamın, sonra Doğan'ın, şimdi annemin... Kendi kendilerine o hapishanede kalmak istediler. Ama yalnız başlarına değil. "Sen de burada kal," dediler. "Olur," dedim. Çünkü olur demek "seni seviyorum" demenin bir başka yolu sanki. Otuz yaşındayım ve sebepsiz yattığım cezamın bitmesini bekliyorum. Annemle aniden neşeleniyoruz. İşte bundan. Aniden göbek atıyoruz.
Karakarga YayınlarıKitabı okudu
Bir insana tavsiyeler
1. Utanç bir prangadır. Kendini azat et.
2. Yeteneklerin hakkında endişelenme. Sevme yeteneğin var. Bu yeter.
3. Diğer insanlara karşı nazik ol. Evrensel boyutta onlar sensin.
4. İnsanlığı teknoloji kurtarmayacak. İnsanlar kurtaracak.
5. Gül. Sana yakışıyor.
6. Meraklı ol. Her şeyi sorgula. Şimdinin gerçeği gelecekte bir hikaye olacak sadece.
7.
Sayfa 261Kitabı okudu
+1
“Sen sabahlar ve şafaklar kadar güzelsin Sen ülkemin yaz geceleri gibisin
Saadetten haber getiren atlı kapını çaldığında
Beni unutma Ah! saklı gülüm
Sen hem zor hem güzelsin
Şiirlerimin ılıklığında açılmalısın
Sana burada veriyorum hayata ayrılan buseyi
Sen memleketim kadar güzelsin
Ve güzel kal”
"en kötüsü hayır demeyi öğrenemedim. yemeğe kal, dediler. kaldım. oysa, kalınmaz. onlar biraz ısrar ederler; sen biraz nazlanırsın. sonunda kalkıp gidilir. her söylenileni ciddiye almak yok mu, şu sözünün eri olmak yok mu; bitirdi, yıktı beni."
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar isteyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.
Ey gönül, dünya sağır ve kocakarıdır
"Öyle değildir" deme, o çok yaşlıdır
Orda ne padişahlar ne beyler kalıcıdır
Adem'e bile yar olmamış bir dünyadır
...
Her gün birkaç kez "tövbe" de sen
Ölüm sırası henüz sana gelmeden
Uyan ey gönül, uykusuz kal sen!
Ne arkadaş ne serdar kalmışlardır.
Sayfa 26 - Kültür ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Bu bir mektup olsaydı
seni güldürürdüm mutlaka
fakat bu bir şiir, bağışla
seni yine güldürdüğüm için, bağışla
Bak ben kaldım, sen de
Kal! Karanlığa
bir yarım ekle yalnız
bir de yağmur kız ekle
ve kal istersen yarısı mavi
yarısı bordo bu ödünç şiirde
Ya da;
Ya yağmuru da alıp gidelim buralardan
Ya yağmuru terk ettiğin parka bırak beni de!
Sayfa 69 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
LAVINIA
Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar isteyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia. Adını gizleyeceğim Sen de bilme, Lavinia.
Gerekirse cehennemin dibine kadar gideriz. Sen hayatta kal yeter.
Sayfa 98Kitabı okudu
Ömrüm diyorum şimdi ömrüm
Üzgün bir çocuksun sen ve yalnız
Böyle kal çünkü bu dünyada
Sana en çok mutsuzluk yakışıyor
Sayfa 59
"Demek ki bunu kararlı bir şekilde reddedeceğiz, bundan böyle amacımız sırf güzellik olacak, yani sadelik, büyüklük ve yeni bir ahlak, ikinci olarak ise masumluk ve biçim. Fakat biçim ve masumluk, Phaidros, insanı sarhoşluğa ve ihtirasa götürür; erdemli kişiyi, kanındaki soylu iffetinin alçakça bulduğu korkunç duygu cinayetlerine bile sevk eder, uçuruma, evet bunlar da uçuruma sevk eder. Biz şairleri oraya götürürler, diyorum çünkü kendimizi yüceltmek elimizde değil bizim, biz sadece azmasını biliriz. Şimdi ben gidiyorum, Phaidros, sen burada kal; beni gözden kaybedince sen de kalkar, gidersin!"
Sayfa 100Kitabı okuyor
Gitme insanların yanına, kal ormanda! Hayvanların arasına karış daha iyi! Neden sen de benim gibi olmak istemiyorsun – ayıların arasında bir ayı, kuşların arasında bir kuş?”
"Hikaye," dedim, " gel seninle anlaşalım. Sen yarım kal, adını da Yarım Kalan Hikaye koyalım."
Sayfa 45Kitabı okudu
Diyebilseydim
Anladım diyemem ki! Suçluyum
Belki ben anlatamadım sana kendimi
Tutuştum, yandım da yokluğunda her gece
Yine gözyaşlarımla söndürdüm kalbimi
Her gün her dakika seni özlerdim
Bitmezdi kederim senin yanında bile
Susardım, gözlerime baktığın zaman
Mermer bir heykelin çaresizliğiyle
Oysa neler düşünürdüm sen yokken
Sana kavuşunca neler söylemek isterdim
Dakikalar bir ışık hızıyla geçerdi
Ayrılık başlayınca ben biterdim
En kötüsü beni koyup gitmendi
O öyle bir yalnızlıktı anlatılmaz
Hep yarım kalmış heyecanlar hazlar içinde
Biterdi bir kış, geçerdi bir yaz
Ve nice yıllar kovalardı birbirini
Gözlerimde gitgide büyürdü mesafeler
Bütün teselliler uzaklarda kalırdı
Bütün çiçekleriyle solardı bahçeler
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü
İşte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardın, ve hiç gitmezdin, değil mi
Bir gün duyduğum gibi kal diyebilseydim.
