“Sen benim için her şeysin.” Benim Pippa’m. Dikkat dağıtıcım, karşısında her zaman güçsüz olduğum kız. “Seni hayatımda istiyorum. Beni çok, çok mutlu ediyorsun çalıkuşu ve umarım ben de seni mutlu ediyorumdur.”
“Ediyorsun,” dedi hemen ve elleri saçlarımın arkasına kaydı. “Beni mutlu ediyorsun. Sen de benim için her şeysin. Ben de seni seviyorum,” diye fısıldadı.
“Seni seviyorum. Gerçekten Lee. Başka birini seçmiş
olsaydın bile... Hayatıma giren hiç kimse senin gibi olamazdı. İnan bana. Senden uzaklaşmam ya da başka yollara
sapmam gibi şeylerden asla korkmana gerek olmayacak.”
Hafifçe döndüm ve elimi göğsüne koydum. “Biliyorum. Senin de endişelenmene gerek yok. Ben kimseyi seni
sevdiğim gibi sevmedim.
Sayfa 327
İçime girdiğindeyse komik hiçbir şey kalmamıştı.
Evimdeydim.
Tamamlanmıştım.
Bütündüm.
Ona aittim.
Liam yavaş yavaş gidip geliyordu ama ikimiz de fazla
dayanamayacaktık. Elini aramıza soktu ve klitorisimi okşamaya başladı. Gözlerimiz birbirine kenetlenmişti, giderek
yükseliyordum. Aşk, arzu ve diğer tüm duygular birbirine
karışmıştı. Aşmamız gereken kalkanlarımız yoktu. Aramızda duran gizlerimiz yoktu. Birbirimize bedenimizi ve ruhumuzu veriyorduk. Yarın o bana adını verecekti ve ben de
ona kalbimi.
Zirveye ulaşmıştım ve orgazmın şiddetiyle sarsılıyordum.
Liam sessizce peşimden geldi ve ikimiz de soluk soluğa yatağa uzandık.
“Kimin bekarlığa veda partisine ihtiyacı var ki? Senin
bekarlığa veda törenini tercih ederim,” dedi gülerek ve göğ
süne hafifçe vurdum.
“Hazır mısın?” diye sordum cevabı çoktan bildiğim
halde.
Liam dirseğinin üzerinde doğruldu. Yüzü hemen yü
zümün yanındaydı. “Hayatımda hiçbir şeye bu kadar hazır
olmamıştım. Ne eğitimlere, ne görevlere ne de hayatımdaki başka bir şeye. Sen, sen hayatım boyunca beklediğim o
şeysin. Hiç tahmin etmezdim. Ve bunu resmileştirsek de
resmileştirmesek de her zaman benim olacaksın.”
“Seni seviyorum.”
Sayfa 326
Doğru ve yanlış kavramlarının ötesinde uzanan bir toprak var.
Seni orada bekleyeceğim.
-Mevlana Celaleddin Rumi, 13. yüz yıl
Yine de benim kara yüreğim seni arar.
Yüzümü bile unutacaksın. Öylesine rahat bırakacağım seni !
Sayfa 229Kitabı okuyor
" Hayır, insanları değil...sadece seni."
Sayfa 345Kitabı okudu
" Sen 'hayır' demelisin, o sana hayır dediğinde. Biliyorsun, senin hayatını seviyorum, senin özgürlüğünü seviyorum, senin işini seviyorum. Ama bugün bana dersen, ben diğer tarafa gitmeliyim, elimde silahla hak konuşmalıyım ve ben biliyorsam ki sen mecbursun, o zaman derdim: <Git> Ama sen bir yalan uğruna, kendin bile inanmadığın, sadece zayıflığından ve korkundan dolayı, gidersen ve arada sıyrılmayı dilersen, o zaman sana acırım, evet, sana acıyorum! İnsanlık namına bir insan olmak için, inandığın bir şey için gitmek mi istiyorsun? O zaman seni engellemem. Ama canavarlar arasında bir canavar, köleler arasında bir köle olmak içinse karşı çıkarım. Kendi fikri için insan fedakârlık yapar, ama başkalarının çılgınlığı için değil...
Alışmışsın başkalarına bağımlı yaşamaya
Sende eksik sandıklarının
Telafisi için
Kim kandırdı seni
Kim inandırdı
Başka birinin
Seni tam yapacağına
Yapıp yapabilecekleri en fazla
Tümlecin olabilmekken
Sayfa 154 - Pegasus
söylesem ah söyleyebilsem derdimi
mehtap bir gecede açabilsem sana kalbimi
göreceksin seninle dolu desem, diyebilsem ki seviyorum seni
çılgınca aşığım sana
ama demem, diyemem
çünkü aramızda dağlar, denizler
ve benim o kahrolası gururum var
bu böyle sürüp gidecek
sen, seni sevdiğimi bilmeyecek, öğrenmeyeceksin
ben her gece yıldızlara seni sevdiğimi söyleyeceğim
sana asla...
çünkü aramızda dağlar denizler
ve benim o kahrolası gururum var.
Ötesi var
Yalnızlık
Müziğin bile seni dinlemesidir.
Yalnızlık
İnsanın kendine mektup yazması
Ve dönüp-dönüp onu okuması
Yalnızlığın da ötesidir.
Sayfa 47Kitabı okudu
Toplum dediği tam olarak neydi? İnsanın çoğulu mu? Toplum denen şey tam olarak nerede bulunuyordu? Tüm hayatımı toplumdan korkarak, onu güçlü, ürkütücü ve korkutucu bir şey olarak hayal ederek yaşamıştım. Ama Horiki konuşurken birden anladım.
"Toplum dediğin şey sen değil misin?"
Bu cümle dilimin ucuna kadar geldi ancak Horiki'yi kızdırmak istemediğim için sustum.
(Toplum bunu kabul etmez.)
(Toplum değil. Sen kabul etmezsin, değil mi?)
(Eğer böyle yapmaya devam edersen, toplum sana iyi davranmaz.)
(Toplum değil yani. Sen.)
(Toplum seni canlı canlı gömer.)
(Toplum değil. Beni gömecek olan sensin, değil mi?)
" Yetmedi mi? Hiç istemiyorsun artık. Yine de kendine bunu istettiriyorsun, işte bu da senin suçun. Nefret ettiğin bir şeye bağlanıyorsun ve bunun için hayatını ortaya koyuyorsun. Neden kabul ettiğin bir şey için mücadele etmiyorsun? Kendi düşüncelerin için kan dök- Tamam! Fakat neden yabancı düşünce için? Ferdinand, özgür kalabilmek için neyi daha çok istediğini unutma, diğer taraftakiler ne? Kötü Aptallar! Kendin yeterince istemezsen seni bağlarlar ve o zaman kendin bir aptal olursun. Bunu sen bana hep söyledin... "
Sayfa 24Kitabı okudu
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakın ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini..
Sevgi tanımımı özetleyen cümleleri Rabindranath Tagore adında Hintli bir şair özetlemişti:
"İstediğin zaman lambayı söndür.
Senin karanlığını da tanır ve severim."
Nerede denk geldiğimi hatırlamadığım bu dizeler aklımda asılı kalmış, kalbime işlemişti. Bir insanın karanlığını bilmekte, çekmekte ne değerli şey olmalıydı. Bu dizelerin anlamı bana göre okyanusun derinlikleriydi. İstediğin zaman kendin ol, karanlığını göster, seni tanırım ve yine yanında olurum diyordu, sadece Hintli olduğunu bildiğim bu şair. Benim karanlığımı tanıyan tek kişi, hayatımdayken en yakın arkadaşım olan, şimdi ise içimde çekilmiş bir diş boşluğu bırakan Esin'di.
Sayfa 9 - Armoni YayıncılıkKitabı okuyor
