Sezin Toruç
@sezintoruc
YTÜ-Türkçe Öğretmenliği
İstanbul
30 Mart
13 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“Anlaşılan insan zihni bir an boş durmuyor, her zaman bir şeyler düşünüyor. Bu şaşılası nesnenin düzeni böyle kurulmuş; istesen de, istemesen de düşünceden düşünce doğacak, öbür dünyaya göçünceye değin böyle sürüp gidecek!”
Sayfa 139Kitabı okuyor
“Tanrı var ya da yok, o başkaydı, fakat böyle yapması hiç yakışık olmasa da, insanoğlu canı istediği, başı sıkıştığı zaman anıyordu Tanrı’nın adını. ‘İnanmayan bir kişi başı ağrımadığı sürece Tanrı’yı düşünmez,’ diye bir söz vardır. Doğru ya da yanlış, yine de bilmek gerekirdi duaları.”
Sayfa 125Kitabı okuyor
“Yaşamın durmak bilmez çeşitliliği karşısında hem büyüleniyordum hem de tiksiniyordum.”
Sayfa 33Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Düzeltmek için kendi gücünüzü tükettiğiniz şeylere yeni gözlerle bakmak, her durumda hüzün verici oluyor.”
Sayfa 102Kitabı okudu
“Ne denli acı da olsa, bundan böyle yalnızca anımsanmakla kalacak pek çok şey…”
Sayfa 30Kitabı okuyor
“Bana sorarsan kütüphanene dön, yani kitap ol. Aydınlan ve aydınlat.”
Sayfa 295Kitabı okudu
“Ben seni tanıdıktan sonra yaşamağa başladım… Yirmi iki sene gelişen, kökleşen bir sevgi bu. Bir sevgi ve bir hayranlık.”
Sayfa 41Kitabı okudu
“Ben hayattan kaçıyorum; dışarıda hayat, insanlar hiçbir şey söylemiyorlar bana. Ben onlardan değilim. Beni onlardan ayıran ne oldu? Bunu, ben bilmediğim gibi, doktor da bilmiyor. Hayatta sığınacak tek yerim varsa o da ‘Hâtıralar’dır.”
Sayfa 9Kitabı okudu
“Bense hayattan kaçıyorum. Hayattan kaçarken hayatın aydın taraflarını da kara görüyorum.”
Sayfa 49Kitabı okudu
“Ölüm artık her an karşıma çıkabilir. Ama yaşayabildiğim sürece ölümle karşılaşmamalıyım. Eğer bir gün ölümle yüzleşmek zorunda kalırsam -ki karşılaşacağım da- önemli değil. Önemli olan benim hayatımın ya da ölümümün başkalarının hayatlarında nasıl bir etki bırakacağı…”
Sayfa 39Kitabı okudu
“Bir gün
Yaşayan hiç kimsenin
Anısı olmayacağız.
Yine de
Sonsuzluk bizmişiz gibi
Yaşayacağız dünyayı.”
Sayfa 52Kitabı okudu
“Çok gecikmiş bir sevgiyim ben
Sadece sevgisizlik değil
Sevmek de canımı acıtıyor.”
Sayfa 50Kitabı okudu
“Böyle olmasını istemezdim ama hep olurdu.”
Sayfa 19Kitabı okudu
Ne olmuştu da, “Seninle dünyanın her yerine gelirim,” diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı. Nerelere gidiyordu? Gelirken getirdiği bakışlar ne dalgaydı? Hangisi Müzeyyen’di? Ya da Müzeyyen kimdi? İlk tanıdığım kimdi, şimdiki kim?
Sayfa 22Kitabı okudu
“Ölümlü dünya şen şakrak dönüyor.
Oysa insan hayatı tek ömre sığmaz.
Ve hiçbir şey güzel bitmez.”
Sayfa 480Kitabı okudu
“neşelenir miyiz ki, şans eseri delirsek?”
Sayfa 18Kitabı okudu
“Bir zamanlar dünyanın güzel bir yer olduğunu düşünürdüm, çocuktum, aptaldım. Panjurları kapadım, sürgüyü çektim: Dünya orada kalsın.”
Sayfa 18Kitabı okudu
“Ömür kısa, yol uzun.”
Sayfa 41Kitabı okudu
“Özür dileyip dilememeniz önemli değil,” dedi Ethyne kibarca. “Seni affediyorum dayı. Tüm kalbimle. Kocam da öyle. Ne var ki özür dilediğin zaman ruhun iyileşmeye başlayabilir. Bizim için değil. Kendin için. Tavsiye ederim.”
Sayfa 410Kitabı okudu
“Senin bir şeyi görmüyor olman onun orada olmadığı anlamına gelmez. Dünyadaki harika şeylerin çoğu görünmezdir. Görünmez şeylere güvenmek onları daha güçlü ve harika yapar. Göreceksin.”
Sayfa 196Kitabı okudu
“Atatürk’ü herkes kendisi gibi ezberler, kendi algıladığı gibi… Yani içinden geldiği gibi demek istiyorum. Sonra… İçinden geldiği gibi de okur!”
Sayfa 506Kitabı okudu
