Ama işte insan hayatın son sürat ölüme giden bir trende bir avuç yolcu ile seyahat etmek olduğunu unutuyor. Küçük mücadeleleri fazla ciddiye alıyor, zaferleri ziyadesiyle önemsiyor. Yenilgileri de öyle.
Sayfa 24Kitabı okudu
Ümid məhv oldusa, ölməyə nə var?
Daha ağlamaq yox, bu son gilədi!
Mən özü-özünü qurudan çinar,
eşq məni qurd kimi içimnən yedi.
Dözdüm, "Qürur" adlı sözü unudub,
hayıf, inanmadım, haqlıymış bürcün,
bəzən ləyaqətin daşını atıb,
dözdüm səni yaxşı tanımaq üçün.
Sayfa 80 - MƏN SƏNİ BƏXTƏVƏR ETMƏK İSTƏDİM..Kitabı okuyor
Biliyor musunuz, dünyada üç tip alçak vardır: Aptal alçaklar, yani alçaklıklarının en yüksek soyluluk olduğuna inanmış alçaklar, utanma duyan alçaklar, yani kendi alçaklıklarından utanan ama mutlaka niyet edince yine başladıkları alçaklığı tamamlayan alçakları, en son bayağı alçaklar, su katılmamış alçaklar.
Sayfa 45Kitabı okuyacak
“Neyi, niye, nasıl merak ettiğine dikkat et. Evrem, merakla harekete geçer, düşünceyle genişler,korkuyla küçülür, analizle büyür, yargıyla son bulabilir. Merak ettiğin her şey senin kim olacağına yön verir. “
Sayfa 88Kitabı okuyor
“Sen mevcut düzenin gerçek bir hamisiyken, ben halk düşmanıyım. Sen konuşmak istiyorsun, bense yıkmak istiyorum. Sen her şeyin olduğu gibi kalmasını isterken ben her şeyin son bulmasını istiyorum. Senin köpeğin, benimse geyiğim var. Sen satın almak istiyorsun, bense takastan yanayım. Aramızdaki bazı farklar özetlenmiş oldu. Köpeğinle buraya gelip pislik yapabilirsin ancak şunu bilmelisin: Düşünce tarzını sevmiyorum, kıyafetlerini sevmiyorum, köpeğini sevmiyorum, hele hele o kendinden hoşnut sırıtışını hiç sevmiyorum. Bu pis sırıtışın temelinde, dev bir maddi güvence ve uzun süre sağcı olmak yatıyor. Sadece sevmemek de değil, buna tahammül edemiyorum. Simdi gidebilirsin” diyorum.
Kısa zamanda, birbirimizin desteği olmadan, hayatımıza katlanamaz duruma geldik; depresyon kış yağmurları gibi bastırdığında, terk edildiğimizde, aşağılandığımızda, bizi kobra yılanı gibi izleyen intihar düşüncesi kafasını kaldırdığında, hep birbirimizi kurtarıyorduk. Bir yandan cezaevi ya da askerlik arkadaşlıklarına benziyordu ilişkimiz, ancak bu tür dostluklarda görülebilecek fedakârlıkları içeriyordu, ama aynı zamanda ortak geçmişlerin, ortak acıların, ortak ruhların kesişmesiydi. Bazen birbirimizi yansıtan iki ayna oluyorduk, bazen birbirimizi bütünlüyor, bazen de kendi gücümüzün son kırıntılarını ötekine aktararak sağ kalmayı başarıyorduk.
Sayfa 14Kitabı okuyor
“Bize, ışığı getireceğinize inandırmıştınız,” demişti son kez birlikte olduğumuzda, “oysa sizin niyetiniz bizi de kendi karanlığınıza çekmekti!”
Sayfa 15 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
"Yer kürenin bu kristal oluşumları ile dolu olduğunu hayal etmekten hoşlanıyordum; o zamanlar dünyanın acı çeken ve iltihaplarla dolu kocaman bir yara olduğundan henüz habersizdim."
Sayfa 48 - DergahKitabı okuyor
AKP'li belediye başkanlarının büyük bir bölümü katıldıkları her toplantılarda kendilerinin başkan olduktan sonra rüşvet ve iltimasın son bulduğunu, başkanlık binasına "Rüşvet alanda veren de melundur" yazısını astıklarını böbürlenerek anlatıyorlardı. Ancak, çok geçmeden belediyelerdeki rüşvet ve yolsuzluk olayları adeta destanlaşıyordu.
Kitapları takıp boynumuza gezemezsek de reklamlarını yapmaktan geri durmamalı…
Son zamanlarda şehirleşme arttıkça, medeniyetten uzaklaşıyor gibiyiz.
Ne dersiniz sevgili okurlar ?!!
Hani insanın içinde 40 tane mum yanarmış biliyormusunuz? her gün o sönermiş ama bir tanesi hep kalırmış şimdi o kalan son mum burdaki.🕯