Bir dakika öncesine kadar şurada duruyordu ve şimdi yoktu. Tüm bunlar bir saat otuz altı dakika içinde olup bitmişti. Başında nöbet durdukları kişi son nefesini verdiğinde ya da bir deprem olduğunda insanlar bilinçsizce saate bakarlar. Benim durumumda saatimi çıkarıp bakmam da buna benzer içgüdüsel bir hareketti. Belirli bir yılın belirli bir kasım ayında saat 12.36’da Naomi’den ayrılmıştım. Bu vakit, ilişkimizin sonuna işaret ediyor olabilirdi pekâlâ.