Bir dağın yerinden ayrıldığını duyarsanız inanın, fakat bir insanın huyundan vazgeçtiğini duyarsanız inanmayın! Çünkü o kişi, sonunda yaradılıştaki huyuna geri döner.
(Nevafih'ul-atira 124)
Ama sonunda gitme vakti geldi. Sonunda hep benim için gitme vakti geliyordu.
Sayfa 707 - DEX YayıneviKitabı okudu
Duvar.
Duvarım özgürlüğüme engel oluyor sandım, yıkmak istedim. En sonunda kendisi yıkıldı ve anladım ki yaslanacak duvarım kalmamıştı...
Siyaset nedir? Topluluk şuurunda bir keşif. Kalabalığı en az yüz yıl sürükleyecek bir hedef icat etmek. Oysa biz icat edilmiş hedefler ve eski keşifler ardında dolaşıp durduğumuz için sonunda gele gele kendi çıkarımızı korumaya geliyoruz.
Sayfa 40
Söylediklerimize karşı çıkacak kimse olmazsa sonunda hep haklı olduğumuza inanırız ve gün gelir haksız olmaya başlarız. Yalnızken saçmalama tehlikesi vardır. Ancak insan yine de kendi başkalarını iyi seçmeye özen göstermelidir.
Sayfa 41
Zamanında eğlenip keyif çatmak istemeyen ve hep öyle ciddi duran bir adam, sonunda deli olur.
Sayfa 206Kitabı okuyor
Saçak altlarında, ambarlarda, islak samanlar arasında birbirine sokulmuş yatan insanların açlığı ve korkusu, öfkelerini besledi. Erkek çocuklar dışarı fırladı bu sefer. Dilenmeye değil, çalmaya gidiyorlardı.
Sıcacık, rahat evlerde oturan insanlar önce acıdı, sonra tiksindi, en sonunda nefret ettiler göçmenlerden....
Sayfa 532Kitabı okudu
Belki de yol bilinen değildir, gidilendir.
Ondan.
Hem adını sonunda alır
Yol.
Sayfa 98 - Yapı Kredi Yayınları, “Enis Batur ya da Bir Ahir Zaman Yolcusu” yazısı.
Sadece Bir Kişiden(Çocuktan) Gelen O Asil Haykırış!
...Derken, Yüce Allah'tan emir geldi: "(Önce) En yakın akrabalarını uyar."⁹⁹
...
Efendimiz(sav), sonunda kararını verdi ve bir gün en yakın akrabalarını evine çağırdı. Gelenler kırk kişiydi...
-Benim, size getirdiğim iyilik ve hayırları bir başkası akrabalarına getirmiş değildir. Bunlar, dünyada huzurlu yaşamanız,ahirette de mutlu olmanız içindir. Sizden istediğim tek şey var: "Allah bir ve tektir. Muhammed(sav) de O'nun Peygamberidir." demeniz.
Sakin ortamı bozan olmadı bu kez. Bir süre durdu. Konuşmadan dinleyenleri tek tek dikkatlice tatlı bakışlarıyla bir kez daha süzdü. Ardından:
-Bu konuda bana kim yardımcı olmak ister, diye sordu.
Çetin bir soruydu bu. Tüm zihinlerde yankılandı birden. Ortalığı derin bir sessizlik bürüdü yine. Kimseden ses çıkmadı. Bütün başlar öne eğildi. Kimi dudak büktü, kimi alaylı bir tavır takındı. •Onca yaşlı arasından sadece Ali(ra) çekinmeden ayağa kalktı.• Çocuksu, ama yiğit sesiyle ortalığı çınlattı:
•-Ben varım, ey Allah'ın Resûlü! Ben! Yardımcın ve dostun ben olacağım. Bundan böyle dostların benim dostum, düşmanların benim düşmanlarımdır!•
Henüz dokuz-on yaşındaydı, ama yürekliydi. İmanı da cesaretine cesaret katmıştı. Doğruyu söylemekten, doğrunun yanında yer almaktan çekinmeyen bir yiğit olmuştu. Toplantıda bulunan yaşlı ve söz sahibi yakınları bir tek söz edemediler bu asil haykırışa.
..."
Sayfa 159 - Timaş Yay. , Salih Suruç, 99: Şuarâ, 26/214Kitabı okuyor
Düşüncelerin ve yaşamını iyileştirmek için zamanının olmadığını söylemek otomobil kullanırken benzin almak için durmaya zamanının olmaması gibi bir şey. Bu sonunda seni yolda bırakıcaktır.
Gün aydı
Daha çok diğer insanlara ve onların, en sonunda hayatlarını sonlandırmaya nasıl karar verdiklerine odaklanmıştım. Kendilerini bıraktıktan sonraki ve yere çarpmadan önceki o anda, o kısa süreli düşme sırasında, küçük de olsa bir pişmanlık olmalıydı.
Nasıl hayır deneceğini öğrenmemiz engellendiğinde, bunu sonunda bedenlerimiz bizim yerimize hayır diyebilir.
