Dostoyevski, Puşkin, Çehov, Gorki
_Lev Tolstoy_
_Öyle horozlar vardır ki, öttükleri için, güneşin doğduğunu sanırlar.
_İnsanları yalan söylеdiklеrindе dinlеmеyi sеvеrim. Çünkü, olmak istеdiklеri ama olamadıkları insanları anlatırlar.
_Hayat bizi dört işlеmlе sınar. Gеrçеklеrlе çarpar, ayrılıklarla bölеr, insanlıktan çıkarır vе sonunda topla kеndini dеr.
_Bozuk para, insanın
_Aşk bir Sanat'tır. Aşkın yaşı yok, tadı vardır. Bu da yaşamın tadını aşkla çıkarmayı bilenlerin işidir.
_Bir tek kadına bağlanın demek istemem. Tanrı korusun, olmaz bir kadınla mutluluk. Aldatın, yalnız iyi becerin gönül çalmayı. Karda gez izin görünmesin.
_Ey erkekler! Dikkatle dinleyin beni ve destek verin. İlkin şuna inanın bütün
Tanrı, onun için, ölümünün yüzüdür. Ama işin içinde olan Tanrı mıdır? Kimi, zamanı kıran bir mutlulukla kavranmış, kimi, çocuksu düşüncelerle kendini savunduğu korkuya kapılmış olarak gölgesinde gezindiği sonsuz güç, acaba bu güç köküne kadar adsız değil midir, acaba onu adsız, güçsüz, özünden korkak, dağılmaya terkedilmiş bir varlığa dönüştürmez mi? Bu güç ölümün ta kendisidir ve girişiminin art düzleminde ortaya sürülen şey olası ölüme aittir.
Sayfa 91Kitabı okudu
Tiran, uyruklarını birbirlerine kırdırarak kulluklaştırır [köleleştirir] ve öyle kişiler tarafından korunur ki, eğer bu kişiler biraz değerli olsalar tiranın bunlardan kendisini koruması gerekecektir. Fakat, yaygın olan şu sözdeki gibi, tiran odunu yarmak için yine odundan çıkardığı yongayı kullanmaktadır. İşte onun muhafızları, mızraklı askerleri, polisleri; bu kişilerin de tirandan acı çektikleri olmaz değil. Fakat Tanrı ve insanlar tarafından terkedilmiş, kaybolmuş bu kişiler, kötülüğe katlanmaktan hoşnutlar. Çünkü onlar da aynı kötülüğü, kendilerine bunu yapmış olan kişiye değil de, aynı onlar gibi kötülük görmüş olan, fakat başkalarına benzerini yapamayan kişilere karşı uyguluyorlar. Böyle olmakla birlikte, halkı kulluklaştırmak ve tiranlık işlerini yapmak için tiranın kapısında bekleyen bu kişilerin kötülüklerini görmek beni şaşırtıyor; fakat arada sırada, büyük aptallıklarından dolayı onlara acıyorum da. Çünkü gerçekten tirana yaklaşmak, özgürlükten biraz daha uzaklaşmak ve (söz gelişi) kulluğa dört elle sarılmaktan başka bir şey olabilir mi? Bu kişiler yükselme özentilerinin ufak bir parçasını terk etsinler, para tutkusundan arındırsınlar biraz kendilerini, sonra içlerine bakıp tanısınlar kendilerini ve işte o zaman ellerinden geldiğinde ayaklarının altına aldıkları ve kürek mahkûmları ya da kölelerden daha beter kıldıkları köylüleri göreceklerdir; böylesine kötü davranılan bu kişilerin kendileriyle karşılaştırıldığında daha talihli ve biraz daha özgür olduklarını göreceklerdir.
Vladimir Yahudilere de elçiler göndermiş, "onlara dinleriyle ilgili sorular sordurmuş, ancak Kudüs'ü kaybetmelerinin
Tanrı tarafından terkedilmiş olduklarının açık bir kanıtı olduğunu söyleyerek bu dini reddetmişti." Sonuç olarak elinde iki seçenek kalmıştı: Katoliklik ve Ortodoksluk. "Germenlerin kasvetli kiliselerinde Vladimir'in elçileri hiçbir güzellik görmediler; oysa Bizans Kilisesi'nin festivali andıran ayininin gerçekleştirildiği Ayasofya'da müthiş biçimde etkilenerek aradıkları şeyi bulduklarını düşünmüşlerdi: 'Artık cennette mi yoksa dünyada mı olduğumuzu bilemiyorduk, hayatımızda böyle tarifsiz bir güzellik görmemiştik."' İşte gelecekte medeniyetler açısından çok büyük uzantıları olacak hayati karar bu şekilde verilmişti; Vladimir, Konstantinopolis'le ittifaka girerek teolojik kazançların yanı sırabüyük siyasi kazançlar da elde edecekti.
Rusya'nın din değiştirmesi, Ortodoksluk açısından çok büyük bir jeopolitik ödüldü: Rusya, o dönemden beri, dünyadaki
en büyük Ortodoks toplumu olmayı sürdürmektedir. Rusya aynı zamanda Ortodoks Kilisesi'nin büyük bir dünya gücüyle tek dini bağlantısıdır. Genişleyen Rus İmparatorluğu, denetimi altına gittikçe daha büyük Müslüman nüfuslarını alarak Rusya'yı aynı zamanda önemli bir Müslüman devleti haline getirecekti.
«Sen kendini terkedilmiş bir çocuk olarak mı kabul ediyorsun? Terkedilmiş çocuksun, manevi anlamda ben de öyleyim. Belki de biz insanlar hepimiz terkedilmiş çocuklarız. Doğmuş olmanın anlamı, Tanrı tarafından dünyaya fırlatılıp atılmak değil midir?»
Kumarbaz
Büyük ağaçtan doğdular titrek fındık küpeleri, kasırga
sırasında. Dönüp duruyorlar şimdi, zar tahtasında ve sarhoşum ben
kumar yangınıyla.
Hiç yakınmadı karım ne de heyheylendi, sevdi beni ve dostlarımı, ama
savurdum onu tek bir berbat zar atışla.
Şimdi adam yerine koymuyorlar beni, o ve annesi ve günahını bile vermiyor hiçkimse bana.
Pazarda
76 syf.
9/10 puan verdi
"En iyi hikayeleri ölüler anlatır." (syf 54 )
Ah'lar Ağacı bu cümlenin en güzel ispatı sanırım...
Sabahattin Ali 'nin dediği gibi "Sözün şiirlerin mükemmelidir" Sevgili 
Didem Madak !
Kitabını okurken aklımdan geçen sadece bu oldu nedense. Acaba ben mi abartıyorum diye de düşündüm bir an.
Her dizesi hüzün, çaresizlik ,
