#amcam
Sevgili arkadaşlar, bugün amcam Bekir Bulut vefat etti.Yıkıldım.Ölüm nedeni 15 marttan beridir başımıza musallat olan Corona. Bildiğiniz gibi bulaşıcı hastalıktan ölen şehit sayılıyor dinimize göre, o artık bizim ailemizin şehidi.Allah mekanını cennet eylesin ve rahmet eylesin. Bu konuyla ilgili birkaç şey söylemek istiyorum. Ailenizi,
📌 Artık bir gönderiye yorum yaptığınızda bu yorumunuz bütün takipçilerinizin akışına düşmeyecek sevgili okurlar. Bunun yerine sadece hem sizi hem de yorum yaptığınız okuru beraber takip eden takipçilerinizin akışına düşecek.
Örneğin bu iletiye yorum yaparsanız sizi takip eden, fakat bizi takip etmeyen (😒) takipçilerinizin akışına yorumunuz düşmeyecek. Denemek için bu iletiye özgürce yorum yapabilirsiniz. 🥰
📌Bir gönderiye yorum yaptığınızda otomatik olarak diğer yorumlar için bildirimler açılmıyor artık. Sadece kendi yorumunuza yanıt geldiğinde bildirim alacaksınız. Yine de yeni yorumları takip etmek isterseniz gönderinin köşesindeki 'üç nokta' menüsünden gönderi bildirimlerini açabilirsiniz.
Bir parantez vakt-i ömrüm. Ölüm nokta doğum nokta.
İsmimden sual edilse, bilin beni üç nokta.
¶¶
Kolay buluyor kalbimi
Gülümsediğim herkes.
¶¶
En lerin Kadını
Bir gün ölmek için her gün yaşıyoruz’ diyenler, Bilakis, ebediyen yaşamak için bir gün öleceğiz. Çünkü ölüm, üstadın dediği gibi, Tek nokta değil, üç noktadır…
hayykitapKitabı okudu
¶¶
Sessizlikten harfler oydum sana
Sesi bil, beni sus, kendini gör diye.
¶¶
Yazıldıktan 39 sene sonra küllerinden doğan eser
Aydın'ın Nazilli ilçesinin Kuyucak köyünde başlayan ve Balıkesir'in Edremit ilçesinde biten hayatlar...
Kuyucaklı Yusuf Sabahattin Ali'nin 1937'de basılan ilk romanıdır. Döneme ayna tutan, yansıtan ve betimlemeleriyle romanın içine sürükleyen bir eser haline gelmiştir.
Yusuf'un annesi ve babasının eşkıyalar tarafından öldürülmesi ile olaylar başlar ve bir kaymakamın onu evlatlık edinmesi ile devam eder.
Kaymakamın birde kızı vardır. Muazzez.
Küçük bir kasabada yaşamaya başladıklarında başlarına ne denli büyük dertlerin geleceğinden habersizdirler.
Ölümler, ayrılıklar, yalnızlıklar, çaresizlikler...
Eseri her ne kadar sürükleyici bulsam da yer yer fazla betimlemelerden dolayı olaylardan koptuğumu fark ettim. Bazen de bir yeşilçam filmi izliyormuşum gibi hissettim.
İlk sayfalardaki etki ortalara doğru azalmaya başladı ama sonunda beni çok şaşırttı hiç böyle bir son beklemiyordum.
Daha önce Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna'sını ve Sırça Köşk'ünü okumuştum. Bu üç eserde bende aynı izlenimi bıraktı diyebilirim.
Üzüldüğüm iki nokta var ki ilki şudur;
Biliyorsunuz kendisi Ali Ertekin tarafından öldürülmüştü. Eğer öyle olmasaydı söylentilere göre Kuyucaklı Yusuf'a devam niteliğinde bir cilt daha yazacakmış.
Belki o zaman Yusuf'un bundan sonra hayatına nasıl devam ettiğini öğrenmiş olurduk.
Açığa kavuşması gereken, bana göre yarım bırakılmış çok şey vardı.
İkincisi ise o dönemin yaşantısını, beklentilerini okudukça günümüzden çok bir farkı olmadığını anladım.
Hala gelişmekte miyiz ? Yoksa gittikçe geriliyor muyuz ?
Kuyucaklı Yusuf 
Sabahattin Ali
