Tam, "Dur, daha yeni tanıdım seni!" derken kitabın bitmesiyle ellerimden kayıp giden bir arkadaş oldu Martin Eden benim için.
İncelememe başlamadan önce bir itirafta bulunmak istiyorum: Bu eseri spoiler vermeden inceleyecek kadar yeterli görmüyorum kendimi. Ona göre okuyun ki incinmesin hayat mücadelesinde yorgun düşmüş yüreklerimiz.
Bir okur olarak sosyal medyada bu siteye rastladığımda artık altını çizdiğim cümlelere daha kolay ulaşabileceğim için çok sevinmiştim. Kişisel bir okuma arşivi ve takvimsel bir disiplin edinebilecektim. Aynı zamanda aynı ilgi alanına sahip kişilerin sayfalarından yeni kitap isimleri ve tanıtımlarına ulaşma fırsatım da olacaktı. Yani amacım daha fazla kitaba daha hızlı ve kendi okuduklarıma daha kolay ulaşmak.
Farklı kişilerle tanışmak, dostluk kurmak veya sosyalleşmek gibi amaçlara hizmet eden sanal sitelerden biri olduğunu hiç kabul etmek istemedim. Bir kitabın veya derginin sayfalarını çevirir gibi okuyorum alıntıları ve incelemeleri. Paylaşan kişileri değil paylaşımları beğeniyorum. Çetele tutarak ‘takipçi kasmak’ ve strateji uygulayarak beğeni yapmak gibi bir derdim yok. Youtube kanalım, blogum, twitter’im ve instoşum da yok. Burada yazarcılık oynamıyorum. Sadece bir okurum. Takipte olduklarım sayfasını beğendiklerimdir, paylaştıklarım alıntısını paylaşırken kaynak belirtme amacı taşır. İnsanlara hayran olma yaşını çoktan geçmiş biri olarak, kitaplarla dostluğu seçmekte ne kadar haklı olduğum tecrübelerle sabittir.
Kasmayın arkadaşlar, hayat sizden daha kendini beğenmiş nicelerini gömdü. İki sayfa kitap okumak kimseyi bilge yapmaz. Asıl öğretici her zaman ve her zaman hayattır.
Herkese güzel pazarlar...
Hayatınıza küçücük de olsa dokunan insanları bilirsiniz.O insanlarla zaman daha kıymetlidir.
Peki hayatınızdan zaman çalanları bilir misiniz? Eminim ki farkında değiliz.
Eskiden bir günde alınan yollar şimdi en cok 5 saatte alınıyor. Eskiden günlerce süren işlerimiz şimdi çabucak bitiyor. Eskiden haftalarca sürülen tarlalar şimdi bir gunde
"Aşk, bir bedende iki kişi."
“Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi
Şapkandan bir kumru havalansın
Bana öyle büyük ki bu kalp,
Gelsin yüreğime yuvalansın”
Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
Dostlarım, hepimize geçmiş olsun. Kurtuldum çok şükür. Hem enkazın altında kaldım hem yangın çıktı ama her şeye rağmen hayatta kaldım. Mesaj atan, merak eden herkesten Allah razı olsun. Bilincim yerine gelince bende sizlere ulaşmak için çok çabaladım. Umarım bir daha böyle bir felaket yaşamayız. İnşallah hep güzel haberler alırız. Dualarınızı eksik etmeyin.
Çeviri kitapların da en çok sıkıntı yaşadığım şeylerden birisi içinde fazlaca isim olması. Bu kitapta da o kadar çok isim vardı ki ara ara geri dönüp hangi isim kime ait diye bakmak zorunda kaldım. Bir ara karmaşa ile baş edemeyip isimlere Ayşe Fatma Ahmet Mehmet falan bile yazmayı düşünmedim değil. Çünkü Mr'ler Mrs'ler havada
Evveliyetle söylenmelidir ki Huzur’u okumak iç nizamın düzenli işleyen çarklarına pas bulaştırmaya atılan ilk adımdır. Eğer öncesinden, benim gibi, iç nizamınız paslanmaya başlamışsa bu oluşumun daha hızlı gerçekleşeceğine inanılmalıdır. 1 günlük anlatı zamanının arasına sıkıştırılan 1 yıllık anlatılan zamanın; büyük bir aşkın gölgesinde koca bir
-Kafama sıkmıyorsam silahım olmadığı içindir.
Pessoavari bir cümle ile giriş yaptıktan sonra kitap hakkında düşüncelerime gelecek olursak, okumamış olmayı dilerdim, bu kitabı okumuş olmak, hayatımdaki en büyük trajedilerden biridir: Çünkü onu bir daha asla ilk kez okuyamayacağım. Tıpkı Pessoa'nın “Mr. Pickwick’in Serüvenleri” adlı kitap
Hellooooğğğ. Aslında inceleme yazmaktan vazgeçmiştim. Ama yapılan incelemelerin en rağbet görenleri bile (hepsi değil) vasat seviyedeydi. Kitaba dair bir şeyler yoksa inceleme diyemeyiz bence (kibarlık ediyorum, evrensel bir gerçek bu). Ya da kitabın son kısmını olduğu gibi kopyala yapıştır yapıp yüzlerce beğeni almak… Yapmayın yahu. Bu nedenle
15 Ekim 1844' te doğan, "Güç İstenci", "Üstinsan", "Bengidönüş" gibi özgün fikirlerle tanınan varoluşçu, Alman filozof (
Friedrich Nietzsche) Nietzsche' nin düşüncelerinin en yüksek düzeye ulaştığı hatta hakkında " En derin eser " dediği kitabıdır Böyle Buyurdu Zerdüşt. Bu eser
Okul, gençleri hayatlarını kazanmaya hazırlayacağı yerde, onları başarıya ulaşmak için en ufak bir kişisel gayrete lüzum olmayan devlet memurluklarına hazırlıyor.
Son 10 gündür bu kitapla yatıp kalkıyorum desem yalan olmaz... Okuma serüvenimde bu kitap bir kilometre taşı oldu benim için. Nedenlerini dilim döndüğünce anlatmaya çalışacağım. Çünkü anlatacak gerçekten çok şey var bu kitapla ilgili. Hepsini bir incelemeye sığdırmak mümkün olamayacağı için kendimce önemli gördüğüm bazı konuları masaya