Bundan sonra korkmayacak ve umut edecek, yalnızlık yerine dostluk arayacak, kaçınılmaz ölüme değil, vaat edilen hayata bakacaktı.
İnsan 'Aşk İçgüdüsü'nü kendisiyle birlikte getirir. Hz. Adem'in aşk için ağır bir yalnızlık ve çile yaşaması,bize aşkın ilk insanla birlikte var oluşunun işaretini sunmaktadır. Hz. Yusuf'un da böyle bir macera imtihanından geçmesi,aşk vakasının bir başka örneğidir. Gerçek şu ki aşk, peygamber ile köleyi birbirinden ayırmamaktadır. Her gönülde bir değişik hasret ve macera yumağı olarak varlığını koruyarak gelmektedir. Bunun tabii sonucu olarak,aşka insanlığın tarihi boyunca çok Büyük bedeller ödenmiştir ve ödenmeye devam edilmektedir. Sevmenin mutluluğuna ulaşanların yanında, acısıyla katılanların destanlık hikâyeleri hafızalarımızda bize bazen teselli,bazen umut,bazen de ızdırap sunar.
1. İmkansız Çift
... bu norm-al erkek hem fallus merkezli hem de otorite eğilimlidir. Aynı zamanda o bunun kadınlar için de geçerli olduğunu varsayar. Fakat kız çocuğun gelişimi farklı bir yön takip eder. İlk farklılık oğlanın, geleceğin erkeği olarak ilk aşk objesini jender çerçevesinde elde tutabilmesidir; onun sadece bu objeyi başka bir kadınla değiştirmesi gerekir. Bu ilginç bir olguyu, birçok erkeğin ilişkiden bir süre sonra kendi karılarına karşı davranışlarını onların orijinal olarak annelerine karşı davranışlarına benzetmelerini açıklamaktadır. Kız çocuğu ise, tersine aşk objesinin jenderini değiştirmek zorundadır. Daha açık olarak o ilk aşk objesini, anneyi baba ile değiştirmelidir. İlk sevgili ilişkisinin bir sonucu olarak kız çocuğu hâlâ anne ile özdeşleşmekte ve dolayısıyla babanın anneye verdiği aynı sevginin kendisine verilmesini umut etmektedir. Bu, yukarıda sözü edilen benzer şekilde ilginç olan olguyu, birçok kadının eş konumuna geldiklerinde kendi annelerine benzemeleri ve her şeyden öte kendilerinin de birer anne olması olgusunu açıklar.
Objeyle ilgili farklılığın en önemli etkisi kız çocuğun ilişkinin kendisine daha çok önem vermesi ve erkeğin uğraşısının fallik özellikle bağlı olmasıdır. Kızın objeye ve fallik özelliğe ilgisinin eksikliği ve ilişkinin önemini vurgulaması onun ilerleyen yaşamında ilişkisinin bir erkekle olması gerekmediği sonucuna varabilir. Nihayetinde onun orijinal objesi de aynı jenderdendi ve ergenlikte de ilk aşkı genellikle başka bir kız olmaktadır.
Sayfa 62-3Kitabı okudu
Kuraklık, yalnızlık, açlık, susuzluk ve umut...
Çin Edebiyatı'ndan Yan Lianke'nin sade ve akıcı bir dille yazdığı, umudun, sadakatin ve yalnızlığın romanı.
Kurak bir toprakta filizlenen tek bir mısır sizin için ne ifade ederdi?
Onlar için herşey...
Günler Aylar Yıllar 
Yan Lianke
Gidiyorum
Gidiyorum
Gidiyorum işte
Yüreğimin üşüdüğü yerlerden
Belki vardır diye
Sevmelerin sevilmelerin olduğu yere
Sormayın
Sormayın neden diye
Belki yalnızlık derim
Sıcak bir şarap gibiydi seni gün batımında izlemek,
Göğsümü ısıtan sıcacık mayhoş bir güzellik ve yüzüme vuran ılık bir esinti gibi.
Gökyüzünden loş bir sadelik ile ayrılan güneşin turuncu ve kızıl ışıkları anlatıyordu gidişini,
Gecenin soğuk karalığını güneşten çaldığı ışıklarla aydınlatmaya çalışan ay gibi yaşadıklarımız,
Hatıralarımda sonbahar rüzgarları ve senin silik yüzün,
Elimde her yanı karalanmış bir kaç fotoğraf,
Gözlerimde sönen ateşin korları,
Kulaklarımda eskiden kalma bir şarkı,
Ve unutulmaya yüz tutmuş bir kaç eşyadan birisi kalbimin huzuru,
Karanlık ve tozlu tavan arasındaki raflarda yaşayan birkaç umut kırıntısı,
Duygularım soğuk bir boşluk,
Buz tutmuş hislerimde ile yalnızlık kırıntılarında,
Bir ben kaldım bu sonsuz karanlıkta.
Can Nizam
Oblomov
Gerisinde bir kaygının varlığı açıkça belli olan bu davranışların kapsamında ikinci bir insan ya da insanlar yoktur, dolayısıyla umut da. Ama bundan da öte, öylesi yoğun yalnızlık dönemleri vardır ki, insan felç olmuşçasına bir umutsuzluk içindedir ve bu gibi durumlarda artık kaygı ve gerginlik belirtileri bile yoktur. Çünkü ilgi ve amaç yitirilmiştir. Bu, canlıyken ölmüş olmak gibi bir varoluş biçimidir.
Sayfa 111Kitabı okudu
kendime, kendi kendime
günler günlerin ardından, seni unutmak mecburiyetindeyim...
sanki yüz yıllık yalnızlık gibi bir ömür! uzun diye kısaltırdık yyy da Pilar mıydı, aklımıza gelirdi; kimin eli kimin cebinde belli değildi...
okurdun, iyi kötü bir şeyler; hepsi bana hitap etmezdi ama ne fark ederdi, sana dairdi...
sonra, bir şarkı anımsardın, hemen dinlerdik ve cuk otururdu duruma..
bazen giderdin, gelmezdin; bana müsade derdin....
yoruldum biliyor musun...
çok yoruldum...
şükür şükür şükür...
bin şükür...
herkes tam, ben yarım misali...
bir umut işte...
özlemle...
Umut hayatımdaki tek endişe kaynağımdı. Ve böyle anlarda yalnızlık tek sahip olduğum şeydi.
Sayfa 170Kitabı okudu
Mutluluğun geniş kapılarında
Hayatın sürgüleri var.
(Daracık ömrümüzde geniş sıkıntılar)
Usul gülüşlerimizde hüzün lekeleri
Küçük ayrıntılara yöneldik nicedir.
(İçedönük duygulu karamsar)
İki yüzümüz vardı iki güzelliğimiz
Umut ve Sevgi, kırmadan aynaları
(Alın kırışığımızda aynı suçun izi var)
Yalnızlık biricik benzerliğimiz oldu
Payımıza düşen o yanlış ilişkilerden.
(Herkese acısı kadar)
Ne konuşmalarımızda tat kaldı
Ne susumalarımızda bir hikmet
(Hep aynı boşluğa açıldı dar kapılar)
Olur olmaz şeylerden alınır kırar olduk
Zamana benzedik iyice, çekilmesi zor.
(Aynaların ardında aynı kirin pası var)
Zamana Benzedik
Yazık, bir çığlığın doğuşu gibi ölüyorlar
Önce bir bir, sonra hepsi
Sonra bir uçurumlar kalıyor birde yıkımlar
Verilen herşey borçmus gibi alınıyor
Önce bir bir, sonra hepsi
Sonra mı bir ben kalıyorum, birde yalnızlık
Uçurumlar, yıkımlar, ben ve yalnızlık
Umut Altınçağ
