Lütfen üşenmeden okuyun !
Diyarbakır'ın bir dağ köyünde ilköğretimde görev yapan öğretmen Matematik dersinde ;
– Bir kasada şu kadar çilek varsa, 10 kasada kaç çilek vardır? Diye öğrencilerine bir soru soruyor.
Öğrenciler:
– Öğretmenim çilek ne? Diyorlar.
Öğretmen:
– İşte çocuklar çilek. Diyor.
– Biz hiç çilek yemedik. diyorlar.
Bunun üzerine öğretmen pes etmiyor, oturup
Lütfen üşenmeden okuyun, bizi anlatmış burada
İlginç bir durum yaşıyoruz günümüzde, dijital ortama bağlanmadığımızda huzursuz oluyoruz... Bağlantısızlık endişesi..
İnsanlar zamanın içinde, zamanla tek
başlarına ne yapacaklarını bilemeyebiliyor.
Yoğunlaşamıyor, sıkılıyor, hemen akıllı telefonları açıyor, mesaj yazıyor veya oyun oynuyorlar. Bir şeyin parçası olmak istiyorlar. Birinin kapsama alanında olmak istiyoruz. Oysa sıkıntıdan kaçarak değil ancak ona katlanabilmekle içe döner ve ruhsal manada gelişiriz.
Olmak Cesareti
Üşenmeden yazdım, üşenmeden okuyun :)
Tiyatro harabesine gelen çocuklar yanlarında bir sürü oyuncak getiriyorlardı ama bunların hiçbiri oynamaya elverişli değildi. Örneğin, kendi ekseni etrafında dönüp duran ve başka hiçbir işe yaramayan uzaktan kumandalı bir tank.....Veya gözlerinde ışıklar yanarak paytak paytak dolanıp başını iki yana sallayan küçük bir robot bebek. Bunlarla nasıl oynanırdı ki?...En küçük ayrıntılarına kadar öyle ince düşünülerek yapılmışlardı ki çocukların hayal kurmalarını gerektiren bir yanları kalmamıştı. Böylece çocuklar, genellikle saatlerce oturdukları yerden onların dönmelerini, dolaşmalarını, gezinmelerini seyrederek sıkılıyor ve akıllarına başka bir oyunda gelmiyordu...Birkaç tahta parçası, kutular, yırtık bir masa örtüsü ve belki bir avuç taşa birazcık da hayal karıştı mı, ah, ne oyunlar oynanırdı.
Sayfa 85Kitabı okudu
Üşenmeden okuyun.
NAMAZA HİÇ BU AÇIDAN BAKTINIZMI ?
Namaz kılmayan biri aslında “Ben Allah’ı sevmiyorum” diyor, desem ne derdiniz?
– “Yok canım sen de abarttın hem ne alakası var. Seviyoruz elbette ama işte kılamıyoruz.” derdiniz. Aslında bunu demediğinizi size kanıtlayalım. Şimdi siz sevdiğiniz ve sizi sevdiğini söyleyen bir arkadaşınızı düğününüze davet ettiniz
Üşenmeden okuyun!
"Politika Nedir?
İşte budur :
Çocuk babasına sorar: "Baba politika nedir?"
Baba şöyle der: "Bak oğlum, ben eve para getiriyorum, öyleyse ben kapitalistim.
Annen parayı yönetir, öyleyse o hükümettir.
Deden paranın doğru idare edilip edilmediğine dikkat eder, öyleyse o
da sendikadır.
Hizmetçi kız ise isçi sınıfıdır.
Bizlerin ise tek hedefi vardır, senin rahatlığın. Dolayısıyla sen de halksın ve altında bezi ile yatan küçük kardeşin ise gelecektir.
Söyle bakalım anlayabildin mi?"
Çocuk düşünür ve o gece babasının anlattıklarını düşüneceğini söyler.
Gece yarısı cocuk uyanır. Çünkü küçük kardeşi altını pisletmiştir ve ağlamaktadır.
Ne yapacağını bilemeyen çocuk anne ve babasının yatak odasına gider.
Annesi yalnız ve derin bir şekilde uyumaktadır, öyle ki onu uyandıramaz.
Hizmetçi kızın odasına gider. Bakar ki babası hizmetçi kızla yatmaktadir.
Dedesi de pencereden gizlice onları izlemektedir.
Hepsi öyle meşguldürler ki çocuğun orada olduğunu farketmezler bile. Çocuk hiç bir sey yapamadan yatağına geri döner.
Ertesi sabah baba çocuğa kendince politikanın ne oldugunu anlatmasını
ister.
-"Evet" der çocuk, "kapitalizm" işçi sınıfını kötüye kullanıyor... Sendika bunu seyrediyor... Bu arada hükümet uyuyor... Halk ise dikkate alınmıyor... ve gelecek bokun içinde yatıyor!
İşte politika budur..!"
Üşenmeden okuyun lütfen! Ve paylaşın ki diğer insanlara da ulaşsın
Hepimiz için ibret dolu.
Neleri yanlış yaptılar, neleri eksik yaptılar, şu anda ne yapıyorlar?
Derslerle dolu.
★
(İtalya'yı Türkiye'de en iyi bilen gazeteci kimdir derseniz…
Değerli arkadaşım Korcan Karar'dır.
Orada okudu, orada gazetecilik yaptı, öğrencilik arkadaşları var, meslektaşları var, bağını hiç koparmadığı 40 yıllık dostları
Umarım üşenmeden okursunuz..!
Ölmek Üzere Olan 24 Yaşındaki Bu Gencin Son Mektubunu İyi Okuyun
Sonunuzun yaklaştığını bilseydiniz, ne yapardınız?
Birçoğumuz hayatı otomatiğe bağlamış gibi yaşıyoruz. Aslında yaşamıyoruz sadece var oluyoruz. Dışarıdan her ne kadar dolu görünsekte, aslında içimizde bomboşuz. Geceleri aslında hiçbir önemi olmayan şeyler için uykularımızı
Ve ablasına güzel bir kitap gönderir bir kardeşi. Dua ablaya sevgilerimle diye başlar kitap. İçinde bir de mektup vardır tam dört sayfa. Hiç üşenmeden yazmıştır. Daha ne ister ki bir insan. Güzel bir kardeş, güzel bir kitap ve güzel bir mektup. Kitap mı güzel mektup mu hala karar veremedim. İkisine öyle içten öyle derinden yazılmıştı. Hisler denizinde yüzerek doldurulmuştu sayfalar.
Hediye gelen kitaplarımı, bütün kitaplarımdan daha çok seviyorum. Hediyeleşmek güzeldir. Her ne kadar ismi lazım değil birisi, kendisine kitap hediye ettiğime beni pişman etmiş olsa da (geri istemeyi düşünüyorum burayı okuyunca hatasını anlar belki) kitap hediye edildiğinde yaşadığım bu güzel duyguyu tüm sevdiklerime yaşatmaya devam edeceğim. Zorlama duygular yoktur. İnsanın içinden gelen bir şeylerdir bunlar.
İşte 
Şükrü Erbaş böyle bir şairdir. Zorlama yoktur. Her şeyi içinden geldiği gibi hoyratça yazmıştır. Üstüne basa basa tattırmıştır bütün duyguları tüm çıplaklığıyla. Şiir sevmem diyenlere bile şiiri sevdirir. Bölge bölge yayar bütün hüzünleri. Söylemek isteyip söyleyemediğiniz her ne var ise o sizin için şiire dönüştürmüştür.
Toplu Şiirler 1 kitabı
1984 
Küçük Acılar
1985 
Aykırı Yaşamak
1986 
Yolculuk
1992 
Kimliksiz Değişim
isimli kitaplarından oluşuyor.
Son kitabı 
Kuş Uçar Kanat Ağlar kitabınından sonra ilk kitabını okuyunca kendisini şairlik konusunda nasıl dahiyane bir şekilde geliştirdiğini görebildim. Okuyun okuyun okuyun.
Üşenmeden okuyun LÜTFEN:-)
Kaplumbağa ile kartalı düşünün. Kaplumbağa yerde yaşayan bir hayvandır. Yerin altına girmeden yere daha yakın yaşamak imkânsızdır. Gördüğü ufuklar birkaç santim uzaktadır. Ancak bir marul yaprağını avlamaya yetecek hıza sahiptir. Evrimin geri kalanı akıp geçerken kaplumbağa, sonuçta, kimse için tehdit oluşturmayan, yenilmesi güç bir hayvan olarak hayatta kalmıştır. Sonra bir de kartal vardır. Gördüğü ufuklar ta dünyanın kenarına kadar uzanan, gökyüzünün ve yüksek yerlerin yaratığı. Bir kilometre uzaktan, küçük ve ciyaklayan bir yaratığın kıpırtısını görebilecek kadar keskin gözler. Sırf güç ve sırf kontrol. Kanatlı ani ölüm. Kendinden küçük her şeyi bir öğüne dönüştürebilecek, kendinden büyük herhangi bir yaratıktan en azından aceleyle bir ısırık alıp kaçmasını sağlayabilecek pençeler ve tırnaklar. Kartal saatler boyunca bir sarp kayalığın üzerinde oturur ve dünyanın krallıklarını inceler, ta ki uzakta bir hareket sezene kadar, sonra odaklanır, odaklanır, odaklanır ve çöldeki çalıların arasında sallana sallana yürüyen küçük bir kabuk görür. Ve atlar… Ve bir dakika sonra kaplumbağa altındaki dünyanın gittikçe uzaklaşmakta olduğunu fark eder. Dünyayı ilk defa görür, hem de yalnızca yerin iki santim üzerinden değil, yüz elli metre yüksekten, ve düşünür:
KARTAL NE KADAR DA İYİ BİR DOST...
