Mümkün olsa ben de isterdim.
"Vasiyet edeceğim. Cesedimi yaksınlar, külünü rüzgara savursunlar..."
Sayfa 95 - İthaki Yayınları - 3. Baskı - 2019Kitabı okudu
Bilesin ki , insanın içi rahat olmazsa hayatın zevki yoktur. Üç beş dakikalık geçici keyif, günlerce fitil fitil burnundan gelir insanın. Bunları vasiyetim gibi dinle. Vasiyet, nasihat değil .
Ben yaşadığım sürece, sen bu çığlığı duymayacaksın. Yalnızca eğer ben öldüysem, benim vasiyetim olarak alacaksın, seni herşeyden çok seven ama senin tarafından hiç tanınmayan, seni daima bekleyen ama senin hiç çağırmadığın birinden kalan vasiyet.
Sayfa 77Kitabı okudu
Vasiyetimi bir kitapta bulacağımı hiç düşünmezdim :)
İnsanlar bir vasiyet bırakır, değil mi? Benimki şu: Ailemi istemiyorum, cenazeme gelmesin. Hayatımda en çok kötülüğü onlardan gördüm. Hiç biri zor günümde yanımda olmadı.
Vasiyet, nasihat değil...
Bu dünyanın kötü örneklerine bakıp da "Bu dünya böyle işte. Yalnız ben miyim?" deme. Ben yaşamış bir adamım. Mutaassıp da değilim. Ahlak kaidelerinden evvel senin saadetini düşünürüm. Fakat bilesin ki, insanın içi rahat olmazsa hayatın zevki yoktur. Üç beş dakikalık geçici keyif, günlerce fitil fitil burnundan gelir insanın. Bunları vasiyetim gibi dinle. Vasiyet, nasihat değil.
Sayfa 264 - Nail Bey.. Meral 'e vasiyetKitabı okudu
Vasiyet...
Beni de Allah ve Resul aşkının yanık bir örneği ve ardından birtakım sesler bırakmış divanesi olarak arada bir hatırlayınız.
"Şems-i Tebrizi"
"Hz. Mevlana'nın bir vasiyeti vardır. Bu vasiyet kendisini ziyaret adabı ile ilgilidir. O der ki, "Beni ziyaretten önce hocamı ziyaret edip öyle gelin. Öncelik hocamındır."
BİR GARİP ÖLMÜŞ DİYELER
Şöyle sessizce ölüp gitmeliyim
Bir yaz gecesi Gülhane parkında.
Şu hazin ömrü tamam etmeliyim..
Geç saatlere kadar oturduğum,
Denize bakan bir sırasında
Kırık dökük hatıralar arasında.
Ne vasiyet, ne uzun boylu veda
Ölümüme hiç kimsenin aklı ermesin
Gözlerim birdenbire kapanıversin.
Ne kimseye borcum, ne alacağım
Ne birikmiş beş on kuruş cebimde.
Ne kimseyi sevindirmiş, ne üzmüş olacağım.
Ne gazetelerde ne de radyoda
Ölümüm kimseye dert olmamalı.
Kim tanır zaten beni dunyada.
İnsanlar hergünkü gibi şen şakrak
tabutum Merkez Efendiye giderken
Üç beş kişinin omzunda gıcırdayarak
birkaç kişi başlarını eğsinler,
Sonra ardımdan bakıp acıyarak
- Bir garip ölmüş desinler...
vasiyet
Yoldaşlar, nasip olmazsa görmek o günü,
ölürsem kurtuluştan önce yani,
alıp götürün
Anadolu'da bir köy mezarlığına gömün beni.
vasiyet
...
Yoldaşlar, ölürsem o günden önce yani,
-öyle gibi de görünüyor -
Anadolu'da bir köy mezarlığına gömün beni
ve de uyarına gelirse,
tepemde bir de çınar olursa
taş maş da istemez hani..
1953, 27 Nisan
Barviha Sanatoryumu
Sayfa 73 - YAPI KREDİ YAYINLARI 46. BaskıKitabı okudu