"Üzülme olur mu? Ne yaşarsan yaşa, yanıma gel. Ben her zaman destek olurum sana..."
Sayfa 115
Bu yalnızlıkta, bu pislikte, bu tozlukta,
Bir çakıp bir sönen, sis düdükleri gibi
Kesilmeyen, uzak yakamozu gecenin,
Sen gel uzan yanıma
Sayfa 37Kitabı okuyor
"Balkonda buz kesmiş bir şekilde otururken, içeriden çık gel istiyorum. Yanıma çök, dizine sarılayım istiyorum.“
Atatürk'ün davasına ölesiye bağlı, fakat içini dökmekten hiç çekinmeyen fikir arkadaşlarından biri Recep Peker'di. Hatıralarım arasında şöyle bir not var: Âdeta şakalı bir konuşmadan sonra bahis bilmem neden bu korku meselesine geldi. Atatürk, yanında oturan Recep'e:
- Sen benden korkmaz mısın? diye sordu. Recep güldü. Atatürk:
- Karşıma geç! dedi.
Geçti:
- Korkar mısın, korkmaz mısın, söyle, dedi.
- Hayır, dedi, ne senin arkadaşların korkaktırlar, ne de sen korkunçsun. Biz inanarak senin ideallerine bağlıyız. Sen sevilen adamsın, korkunç olamazsın.
Atatürk:
- Gel gene yanıma otur, dedi.
Tezimi çok büyük zorluklarla bitirdim. Ömrümün bilmem kaçta kaçı gitti. Öyle bir sinir savaşı vardı ki ortalıkta, anlatılır gibi değil. O zaman kalp sektesinden gitmediğime, kanser olmadığıma çok şaşırıyor, nice sağlam bünyem varmış diyorum.
Neler yaşadınız?
Neler, neler! Bir mühlet verilmişti, o sürede tezini teslim edeceksin dediler. Ettin
Gel canımın içi, gel yanıma...
Sayfa 96 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Birbirimizden burada ayrılsak ötede birleşiriz. Bugün ayrılırsak yarın birleşiriz. Ayrı görünürüz, yine buluşuruz. Ayrı sanılırız, daima biriz. Gel, yanıma gel…
Sayfa 7 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Gel be dünyalık hevesim
Sokul bir parça yanıma!
Sayfa 100 - Adam YayınlarıKitabı okudu
Bu yalnızlıkta,bu pislikte,bu yozlukta,
Bir çakıp bir sönen,sis düdükleri gibi
Kesilmeyen,uzak yakamozu gecenin,
Sen gel uzan yanıma,kokunu kokuma
Karıştır, ellerini ellerime bırak;
Yatağıma gir,benimle uyu,benimle
Uyan,teklikte ve çok kalabalıkta;
Dayanma gücüm,koyu sessizlik ağacım!
Üveyiklerimi,sığırcıklarımı aç,
Serçelerimi tüm ağustoslardan sıcak,
Cıvıl cıvıl öten milyonla tomurcukta.
yaman ayrılık ..
Yanıma yaklaş, gel sevgilim, gel de susuzluğumu gidereyim, çünkü vakit ayrılık vaktidir.
Sayfa 131 - Olympia yayınlarıKitabı okudu
Antalya Üzre ~ Kudret SAYLIK
"Birkaç kere gece gelmişti su sırası. Mezarlıktaki bahçemize yemek götürmek lâzım. Elimizde bir el feneri, gece böcekleri ve kuşları sesi... Mezarlığa girmek, sayısız şehir efsaneleri anlatılmış. Oradan koşarak geçişimizin hızını ölçseler belki olimpiyat rekorudur. Gittiğimizde bağırırız "Dede, dedeee". Sesini duyunca rahatlarız ya suyu salmış uzanmış ya bir ağıt ağzında ya da bir mezarda otururken. Nasıl yendiğini anlatmıştı bu korkuyu: Dedem evveli yine bu tarlaya gelmiş akşamüzeri gün yenice batmış karanlık çökmüş. Bir mezarın üzerinde ışık yanıp sönüyormuş, çok korkmuş donmuş kalkmış, ne ileri ne geri gidebilmiş. Bir öksürük sesiyle kendine gelmiş. Meğerse biri mezara uzanıp sigara içiyormuş, adını söylemişti unuttum.
"Ülen amca ben çok korktum" deyince,
"Amcam gel yanıma otur" demiş, " Ben Çanakkale'de savaştım sabah akşam ölüyle yatardık her yaka cesetti, hem de şiş patlamış bası verdiğin yer patlar, çamur gibi cesede basarsın hiç dineleni görmedim" demiş ve eklemiş "Ölüden korkma diriden hatta en yakınındaki diriden kork" demiş. O günden sonra ben de hiç korkmadım ölüden, ne geldiyse en yakındaki diriden..."
Sayfa 30 - Kepez Belediyesi Kültür YayınlarıKitabı okudu
ALTIN DİŞLİM
Gel benim canımın içi, gel yanıma;
İpek çoraplar alayım sana;
Taksilere bindireyim,
Çalgılara götüreyim seni.
Gel,
Gel benim altın dişlim;
Sürmelim, ondüle saçlım, yosmam;
Mantar topuklum, bopsitilim, gel.
Ne olur , yanıma gel ve kucakla beni, kollarında tut. Hiçbir şey söylemen gerekmez. Sadece kollarının arasında olmaya ihtiyacım var.
"Eren... Üzülme olur mu? Ne yaşarsan yaşa, yanıma gel. Ben her zaman destek olurum sana..."
"Söz... Ne yaşarsam yaşayayım hemen yanına geleceğim..."