Suni bir açlık yaratır toplum.
Birinin kırmızı bir kazağı olması gerektiğine toplum onu inandırsa şayet ; o kişi hiç üşümese, üstündeki kıyafetler çok rahat olsa, başka giyecek pek çok kıyafeti de olsa bir şekilde koşullanmış mutsuzluk yaşayacaktır. Suni bir açlık yaratır toplum.
Evliliğe de bu gözle bakıyorum. Bize bu tabuyu dayattıkları için evinde huzurla, kavgasız gürültüsüz, kendi sesiyle, kedisiyle, kitabıyla yaşayan insan kendini koşullanmış şekilde eksik hissediyor. Sırf bu yapay tamamlanma duygusu için evlenip sonra daha da eksilerek sahadan ayrılıyor.
Batı toplumları kırmızı kazak idealini yırtmayı bir nebze başardı ama biz hala üzerimizde kırk kat hırka ile manevi açlık çekiyoruz. Sırf başkaları böyle istediği için. Düşünün ki siz toksunuz ama karşınıza yüz kişi dikilip hayır sen açsın, yanlış biliyorsun yemen lazım diyor. Bir süre sonra otomatik olarak aç hissediyorsunuz. İçimizdeki kalabalığı öldürmek zaman alıyor.
Bugün tüketim toplumu diye bir doyumsuzlar toplumu yaratılıyor. Tüketimciler topluma bütün değerlerini aşındıran bir yapay kültür benimsetmeye çalışıyorlar, insanları birer obur canavar haline getirmek istiyorlar. Roman bu toplumu isteyenler için bir tehdittir. Onun için de romanı, bestseller denilen bir yapaylıkla boğmaya çalışıyorlar. Roman böyle bir toplum isteyenler için tehlikedir, çünkü roman insanlara insan olduklarını söyler. Onca acıyı, zulmü, savaşı, doğa kırımını romanda yeniden yaratarak yaşayan insan, insan gibi yaşamayı özler, değerlerine sahip çıkar.
Sayfa 22 - İnkılâp Kitabevi, 3. Baskı: 2022, İstanbulKitabı okuyor
Toplum her bireyin kendisine atfedilen rolü elinden geldiğince iyi oynamasını bekler ve de aslında beklemelidir, öyle ki rahiplik yapan bir kişi yalnızca resmi işlevlerini nesnel olarak yerine getirmekle kalmayıp, her zaman ve koşulda, kusursuz bir rahip rolü oynamalıdır . Toplum güvence adına böyle bir şey ister; her şey yerli
Sayfa 16Kitabı okudu
İnsanların, uniformalar ile ünvanları, kişiye yetki veren kaliteler olarak kabul etmeleri olayı, kendiliğinden gerçekleşmemiştir. Otoriteyi ellerinde tutanlar ve bundan yararlanan çevreler, insanları bu kurgusal yanıltmacaya inandırarak, onların gerçekçi ve eleştirel düşüncelerinin uyutulmasına ve zayıflatılmasına çalışmışlardır. Her düşünen insan, eleştirel düşünce gücünü zedeleyen, şaşkınlaştırıcı klişe fikirlere zorlayan ve kişileri kendine esir alan propaganda yöntemlerini iyi bilir. Bazen bu propaganda öylesine güçlenir ki, insan, gözüyle gördüklerine ve kendi düşüncesi ile vardığı yargılarına bile inanamaz olur. Yaratılan bu yapay gerçeklik giderek , özdeki gerçekliğin üzerini örter ve onu kavranılmaz kılar.
Organizmalar gibi, makinelerin de kendi evrimleri vardır. Roket, onu ilk ateşleyen barut tozu gibi, Çin'de ortaya çıktı. Çin'de roket eskiden törenlerde ve estetik amaçlarla kullanılırdı. XIV. yüzyılda Çin'den Avrupa'ya getirilen roket savaş alanına aktarıldı ve XIX. yüzyıl sonlarına doğru Rusya'da bir lise öğretmeni olan Konstantin Tsiolkovski tarafından gezegenler arasında taşımacılık için düşünüldü. Çok yüksekteki uçuşlarda kullanılmak üzere ciddi biçimde yapımı Amerikalı bilgin Robert Goddard tarafından geliştirildi. İkinci Dünya Savaşı'nın Alman V-2 askeri roketi, Goddard'ın bu alandaki çalışma sonuçlarının hemen tümünden yararlanarak oluştu. 1948 yılında da o tarihe dek çıkılmamış bir yükseklik olan 400 kilometre yükseğe, iki kademeli V-2/WAC Corporal aracı fırlatıldı. 1950'lerde Sovyetler Birliği'nde Sergei Korolov ve ABD'de Wernher von Braun'un mühendislik alanında sağladığı aşamalar, kitlesel imha silahları fırlatıcıları olarak ilgi görerek, ilk yapay uyduların ortaya çıkmasına neden oldular. Bundan sonraki gelişim çok hızlı oldu: Dünya yörüngesine insan yerleştirmek, Ay'a insan göndermek, dış Güneş sistemindeki gezegenlere insansız araçlar fırlatmak. Şu anda uzaya uydu fırlatan başka ülkeler de var. İngiltere, Fransa, Kanada, Japonya ve Çin (roketi ilk kez bulan toplum) bu ülkeler arasında.
Sayfa 137 - Beşinci Bölüm - Kırmızı Bir Gezegene İlişkin Hülyalı DüşüncelerKitabı okuyor
Eşitlik bağlamında algılanama-yan, ölçülemeyen ve kıyaslanamayan her şey
eşitlik ve demokrasi adına birer eşleştirme nesnesi haline geliyor.
Toplumdaki adaletsizliklerin çözümleri de bizim toplumsallaşma deneyimimiz tarafından belirlenir ve sınırlanır. Nicelleştirip kıyaslama alışkanlığımız yüzünden, demokratik bir çözüm olarak eşitleştirme
Medyamız insanların üzerine karamsarlık, umutsuzluk, nefret, öfke, korku ve dehşet kusan bir iblistir. Bana inanmıyorsanız herhangi bir kanalın haber bültenini açıp yarım saat dikkatli bir şekilde izleyin. Kazalar, katliamlar, tecavüzler, kan, gözyaşı, öfke, korku ve nefret içermeyen kaç tane haber olduğunu saptamaya çalışın. İçinizden bazıları
Piyasa Dinamiği ve Karmaşık Sistemler
Hayde Gidelum. Hayde, hayde gidelum. Hayde, hayde!
Medeni toplum insanları karmaşık ve yapay birçok ilişkiler zinciriyle bağladığı için insan teki çok yönden yara alabilir duruma getirilmiştir.
Sayfa 55 - RisaleKitabı okudu
Gerçek nedir? Ya da gerçek gerçek midir?
Bu soru tarihsel olarak filozofların yanıt aradığı en önemli sorulardan birisidir.
İnsanların çoğu aslında toplumsal yaşam içerisinde gerçeği aramazlar, daha doğrusu gerçek diye bir sorunları yoktur. Çünkü çoğu zaman gerçeğe ulaşma çabası riskli ve tehlikelidir. Bu yüzden sistem tarafından kendilerine