Stefan Zweig ve yine duygu detaylarıyla insanı cezbeden mükemmel bir anlatım. Diğer eserleriden üslup ve teknik bakımından hiçbir farkı yok. Ama eserin konusu hakkında söyleyebileceğim pek bir şey yok açıkçası.
Yaşlı bir adamın cinsel tercihi üzerinden yaratılmış bu eser, genç bir adamın ruh dünyasıyla bu çarpışık duygular arasında bir yaşanmışlığın özetini sunuyor yazar bizlere. Öyle ki bir kadının duygularını anlatmaya çalışsa ancak bu kadar başarılı olunur.
Eserin konusuna gelince, öyle cinsel eğilimleri farklı olan insanları anlama kabiliyetine sahip değilim işin doğrusu. Ve kabullenme ve doğal görme gibi bir becerim ve dünya görüşüm de yok açıkçası. Eserin sonlarına doğru rengini belli eden bir eser olmuş da diyebiliriz bu novellaya.
Yazarın üslup ve teknik konusundaki hakimiyeti ve becerisini takdirle karşılarken konusu işin açıkçası beni biraz da rahatsız etti diyebilirim. Bu herkesi rahatsız edecek diye bir şey de yok zaten. Bütün eğilimlere saygı duymak gerekir konusuna gelince, din anlayışım, hayat anlayışım ve bir birey olarak kendimi ele aldığımda bunda zorlanacağım konusunda eminim.
Eser, tamamiyle duygu yoğunluğu ile başlayıp o şekilde bitmiş.
