Neden gözlerinde baharın hüznü var ?
Coğrafya kaderdir...
2 Temmuz o günlerde ki çocuk halimizle tam olarak anlayamadığımız ama ailemizdeki karamsar havayı ve hüznü gördükçe “mutlaka kötü bir şeyler oldu..” düşüncelerine kapıldığımız, nesiller boyu yaşadığımız topraklardan hüznü gitmeyen içimizde bir derin sızı olarak kalan ve yaz sıcağında içimizi bir kat daha yakan insanlık dışı bir olay olarak hep bizimle yaşıyor. Yakılan ağıtlar acısını dindirmeye asla yetmiyor…
O Mayıs günü
O mayıs göğünü, ilk yaz parkını,
Hüznü bile gülümseyen bir güle çeviren
O lekesiz çocuk güzelliğini
Unutur muyum.
hüznü çoktan geçtim, belki de ölüm,
bir is gibi duvarlarda birikir ...
Sayfa 338
Eylül ayında okuduğum “EYLÜL...”
“VEDALARI BİLE BİR SAADET OLUYORDU..
ONLAR BİRBİRİNDEN AYRI BULUNMAKLA AYRILMIŞ OLMUYORLARDI...”
Eylül (s. 178)
Edebiyat derslerinin vazgeçilmez sorularından biri de şudur: İlk Türk psikolojik romanımız; 
Mehmet Rauf’un 
Eylül kitabı. Ayrıca bireyin öznel yaşantısını doğrudan konu alan ilk roman olarak da bilinir..
İlk olarak 1900 yılında Servet-i
kardeş
Odanın kapısını tıklatıp içeri girdim. Kardeşim Kadir, yatağının üzerinde bağdaş kurmuş, kafası önde oturuyordu. Kafasını kaldırdı, "Buyur ağabey," dedi. Gözlerindeki hüznü görmüştüm, nasılsın demeye korktum, "Ne yapıyorsun gardaşım oğlan?" dedim.
-Hiç. Oturuyorum öyle ağabey.
-Canın sıkkın senin. Ne oldu, anlat
Dökülen yapraklar, yaz yeşili solmuş boz yamaçlar. güneye göç eden yaban kazlarının uzak çağrışı, durgun uzanan toprak ve sona ermek üzere olan yılın bütün o yumuşak hüznü kadının haberi olmadan yüreğine girdi ve ona yine eski sevgi dolu duygularını kazandırdı.
.
Sayfa 42 - Türkiye · Sabah Gazetesi Yayınları/Cem Yayınevi · 1990 · Karton kapakKitabı okudu
sen sussan da susmasan da bir
...
ve hüznü yeniden-okumak
için bir kitap olur dünya
Sayfa 163Kitabı okudu
Evet 
Muzaffer Akar o. O dediğim, sadece bir işaret etme hali değil elbette, insanlıktan bahsediyorum. Bir duruş ki, her türlü bencillikten uzak kalmayı başarabilmiş. Felsefesi var elbette hayatı içinden gördüğü ama bu onu kısırdöngüye hapsedip heba etmez asla. Beğendiği zaman bir incelemeyi, bu incelemeyi yapan kimdir, diye düşünmez