Benden başka kimsenin fark etmediğini sandığım, belli belirsiz bir hareket yapar gibi oldum. İnsanın sözlerinin ve hareketlerinin başkalarına hangi ölçüde göründüğünü tam olarak hesaplayabilmesi aslında zordur; kendi önemimizi gözümüzde büyütmek korkusuyla, başkalarının doğumdan ölüme anılarının yayılmak zorunda olduğu alanı büyütüp dev boyutlara
Sayfa 489
Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar: Kitabın tam adı Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar-Birinci Bölüm: En Eski Zamanlardan Başlayarak Apar Sülâlesinin Düşmesi Tarihi Olan Milâdî 552'ye Kadar şeklindedir. Kitabın hazırlanma ve yayımlanma macerasını önsözün sonunda Atsız şöyle anlatır: "Bu kitabı 1933'te yazmağa başlamıştım. Malatya Orta
Acıyı çekerken çekiyorsun, anlatırken gözyaşların senden önce konuşuyor. Yıllar içinde alışıyorsun, her geçen gün daha çok alışıyorsun. Bir zaman sonra başkasının hikayesi gibi anlatmaya başlıyorsun, sanki sen yaşamamışsın, sanki sen çekmemişsin gibi.
Sayfa 49Kitabı okuyor
Alıntı -16- Bir his doğuyor üstüne konuşulamayan.
Şimdiye kadar tasarladığım haliyle dünya, değerini yitiriyor, geçersizleşiyordu; gecenindi söz; dünyanın yerine gecenin karanlığı hüküm sürüyordu. (Bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı, geceyi sevmeyi.)
s.52
Etkilendiğim:
Bir his doğuyor ama üstüne konuşamıyorum. Acıları içine gömen kişinin sessiz çığlığı oluştu bende. Mitik bir psikoloji, birbirine dönüşmek. Kaçışın bir yolu mudur, kaçtığın olmak?
Kendisi gibi olan birinin yıllar önce yaptığı resim ile, kendisinin bugün yaptığı resmin aynı oluşu; daha sonra kabus olarak gördüğüne benzemesi; acılarını bir kadına giydirip ve ona atfedip, ona karşı derin nefret ve emsalsiz sevgi beslemesi; kadının sevdiği kişi, kendisinin kabus olarak gördüğü kişi olduğundan, onla yavaş yavaş aynılaştığından ve bu benzerlik ile acılarına yani kadına yaklaşıp canına kıyması; en sonunda hepsinin bir kişi olması. Zaman ve makana hapsedilmemiş olguların bu denli güzel işlenmesi; bir fikrin, hissin, hayalin bu edebi şekilde böyle yeterli ve etkili anlatılması… okuru edebiyata doyuruyor.
Sayfa 52 - YKYKitabı okudu
Birinden kitap hediye almak/vermek
📚 Birkaç gündür düşüncelerin içerisinde boğuldum durdum. Yıllar önce bir arkadaşım bana bir kitap hediye etmişti. Adı da 
Serenad. İçine de harika bir not bırakmıştı ilk sayfasında.
Eve dönüşte kitaba başladım. Henüz üniversite yıllarımdaydım fakat lise zamanlarımdaki gibi çok kitap okuyamamak beni üzüyordu. Ama bu güzel hediye beni yeniden heyecanla kitaba başlamaya itmişti. Ve sonunda metrobüste, otobüste, metroda... Kısacası her yerde elimde kitapla yolculuk etmeye başladım. Ders biter ve ben yolda kitabıma devam ederim. Birkaç günde bu şekilde bitirdim kitabı. Sürükleyici ve çok da duygu yüklüydü satırlar.
Ne zaman kitaplığıma göz atsam hep dikkatimi çekip bana bir tebessüm ettirir. Çoğu kişi sevmeyebilir Livaneli'yi ama ben severim. Özellikle de Serenad'ından sonra.
Geçtiğimiz hafta kitabı elime aldım yeniden. İçindeki nota baktım ve aslında bir insana duygularını açmak için ne kadar da anlamlı bir yolmuş diye düşündüm. Benim toyluğum bunu fark edememiş olabilir ama böyle olması daha da iyi olmuştur belki de.
Sözün özü geçmişten gelen bir serenadı yeni fark etmiş olmak beni biraz duygulandırdı. Kitaplar duyguların aktarılmasında harika aracılar 🍁
❓Sizler ne düşünüyorsunuz? Var mı duygularınızı aktardığınız ya da başkalarının size duygularını göstermek için kullandığı kitaplar?
“Sorumluluklar insanın hapishanesi” dedi, uzun yıllar önce sevdiği adamla gitmeyip ailesiyle kalan yaşlı kadın.
Yazar yazdığı karakteri öyle hisstemiş ki kitabı ona ithaf etmiş. Kitabın sonuna gelince nedenini anladım.
3 kardeş Emin, Ethem, Ekrem. Zor bir çocukluk çünkü anne baba birbirini sevmiyor. Hatta anne Emin dışında hiç kimseyi sevmiyor o ailede. Emin'i o kadar çok seviyor ki istediği gibi biri yapmaya çalışıyor ve istediği kızla evlendiriyor.
Ekrem'i sevmek istemiş ama Ethem'i sevmediği için ikisine de sevgi göstermemiş. Ethem'i kendi istediği kızla evlendirmiş Ekrem de aynı şey başına gelmesin diye kız kaçırmış.
Baba yıllar önce yaptığı bir hata yüzünden eşinden korkan ne derse tamam diyen ve pişmanlığının bedelini ömür ödeyen bir karakter. Ölmek istese de ölememiş ta ki gerçeklerin ortaya çıktığı o geceye kadar.
Peki bu 3 kardeşin özellikle Ethem'in hayatını çocukluğunu elinden alan gerçek neydi?
Babalarının ölümünden sonra neler yaşadılar?
Ethem'i nasıl bir hayat bekliyordu?
Yeri geldi güldüm yeri geldi duygulandım yeri geldi sınır oldum ama kitabı ve karakterleri çok sevdim.
Herkes birbiri hakkında herşeyi biliyor aynı zamanda kimsenin kimseden haberi yokmuş gibi yaşıyorlar.
Akıcı, sade, doğal bir dille yazılmış kolay okunan bir kitaptı. Ben artık @serminyasarofficial ın bütün kitaplarını okurum.
Kitapla ve sevgiyle kalın...
Söyleme Bilmesinler 
Şermin Yaşar
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,6bin okunma
" Yıllar önce anlamıştım ki yeryüzünde olası bir Cehennem'in tohumunu içermeyen hiçbir şey yoktur."
Jorge Luis Borges - Alef
Sayfa 139Kitabı okudu
On yedi yıllık evliyim. On altı yaşında bir oğlum ve on iki
yaşında bir kızım var. Görücü usulüyle evlendim. Bana sorarsanız bizimki görücü usulü değil, sadece o şekilde tanış
tırıldık.
Beni görmeye geldiklerinde eşime görür görmez âşık ol
dum ve bizim maceramız o gün başladı. Ben küçük bir kasa bada yetiştim, eşim de öyle. Kültürel
ticaret
Çocuk hastanesinin
karşısındaki oyuncakçı
gün geçtikçe artan
kazancı için
şükreder Tanrı'ya
Yem satan ihtiyarın
yıllar önce kanatlarına
taş attığını bilmeden
her sabah aynı meydanda
toplanır güvercinler
Ve kitapçı tezgâhının
en önüne sıralanır
bir şairin
öldükten sonra
bütün kitapları
Sayfa 32Kitabı okudu
