Hiç sebepsiz kendimi sanki dünyada yapayalnız kalmış, terkedilmiş hissetmeye başladım.
Sanki her şeyin benden uzaklaştığı, herkesin benden sakınıp kaçındığı gibi bir duyguydu bu.
Düşüyor içime dipsiz bir kova
Yaşamak ne zor şey kalbi olana..
Hüzün adres değiştirir zamanla,
benden geçer sana göçer sevdiğim...
Okur Takip Önerileri
... sonra anlıyorum ki hiçbir şeye kaldığı yerden devam edemiyormuş insan kaldığın yerde bitiyormuş her şey kaldığın yere kadarmış bazı güzel zamanlar..
Gönül yıkmanın ne denli bir vebal olduğunu Yunus Emre şöyle haykırır :
Bir kez gönül yıktın ise /Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi /Elin - yüzün yumaz değil
Aksakallı pîr koca /Bilemez hâli nice
Emek vermesin hacca/Bir gönül yıkar ise
Gönül çalabın tahtı /Çalab gönüle baktı
İki cihan bedbahtı/Kim gönül yıkar ise
Sayfa 34
Görmez misin ki sendedir ilacın.
Farkında değilsin ;sendendir acın.
Sayfa 29
Göğün kapılarına sırt çeviren insanoğlu, kendi eliyle ürettiği yapay sorunların açılmak bilmeyen kapıları önünde yorgun ve bitkin bir hâlde bekliyor.
Sayfa 7
Yerle bir olmanın güzel haline "secde" denir.
Ölümü de dünyada yaşıyormuş insan
Gövdem kalbimin dar ağacı..
Ayrılık dedim, kavuşma dedim "İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi" dedim..
Söyle benim can kırığım sen hiç kendi soluğunda öldün mü?
Allah'tan başka sığınacak kimse bulamazsın.
Kehf sûresi / 27
Kimin için Allah var, ona her şey var ve kimin için yoksa, her şey ona yoktur, hiçtir.
"Kalbim,” diyordu,
Kalbim ona aktı,
onun kalbi bana mermer olsa da.
Bazen sadece yorgun oluyor insan.
Ne küs, ne yalnız, ne de aşık...
İstek, insanın zaafıydı. Ama: Rabbim, bana istememeyi isteyebilmeyi nasib et..
Bir acıya tahammül edebilmek ancak ondan daha büyük bir acıyla yüz yüze gelmekle mümkün olabilirmiş, anladım.
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma
Evet bir hançer ağacı gibi büyüyor içimde acı
Dağlardan bir dağ gibi kabaran yüreğimde...
Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde..
Şimdi bütün susmalar bir odanın içinde..
Çiçek gibi insanların kalbini kırdınız, bahçeleriniz bahar görmesin..
“Canım Benim,
Bilir misin, 'canım' dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep.“
Ölmek isteyeni kurtarmak, öldürmekle birdir..
"Kavuşmak şart mı ?
Boşver!
Bazı şeyler yokken güzel…
Ben yanmasam,
Sen yanmasan,
Biz yanmasak,
Nasıl çıkar karanlıklar,
Aydınlığa.
