Hayatımın en zor dönemlerinden birinde okuduğum 
Pembe Fili Düşünme kitabı ikinci kez okumak belki de hayatım boyunca kendime en acımasızca eleştiriler yaptığım, başarısızlık korkusunu dibine kadar yaşadığım, farklı farklı endişeler nedeniyle tetiklendiğim bu zamanlara denk geldi. 
Zeynep Selvili Çarmıklı ikinci defa en gerekli zamanda kalbime ve yoluma ışık tuttu.
Gerçekten de insanın kendine şefkat göstermesi, başka bir canlıya göstermesinden daha zor. Oysa ki en çok kendimizden şefkat görmeye ihtiyacımız varken… İşte bu muhteşem kitap bize bunu göstermek için yazılmış. Üzerime yapıştırılan veya yapıştırdığımız etiketlerin aslında bizi tanımlamakta ne kadar yetersiz olduklarını, korkularımızı bize engel değil de yoldaş olarak görmeyi başardığımızda, değiştiremeyeceğimiz olaylar, kişiler veya duygular karşısında mücadele etmek yerine kabul ettiğimizde hayatımızın değişeceğini çok güzel ve anlaşılır örneklerle aktarıyor.
Kitabın içinden bir bölüm ile kitabı herkese tavsiye ediyor ve mutlaka okunması gerekenler tavsiyesi listemde daha üst sıralara ekliyorum.
“Dilerim hayat bize adil davranmadığında, biz kendimizi adil davranırız. Çünkü elimizde olmayan onca şeye rağmen, kendimize nasıl davranacağımız kendi elimizde. Bizim elimizde acıyan yerlerimize nasıl bakacağımız.
Dilerim ki, acımız geçene, dinene kadar, acele etmeden, her şeyin bir zamanı olduğuna güvenerek kendimize destek olur, iyi bakarız bundan böyle… Şefkatle.”
