Ah Pip! Ahh!
Sonunda bitirebildiğime hala inanamasam da bitirdiğim için kendimle gurur duyduğum bir kitap oldu. Annem bile takdir etti beni ki ilk defa annemin beni bir kitabı okuduğum için tebrik etmesine şahit oldum. Biraz gülümsetmek için yazdım bunları. Şimdi gelelim kitabımıza. 
Charles Dickens'ın okuduğum ikinci kitabı oldu 
Büyük Umutlar. İki şehrin hikayesi de büyülemişti beni ama bu hikaye de derinden sarstı, merak uyandırdı. Gerçi sonunda büyük umutlarını tek tek yitiren sevgili Pip'e içim çok yandı ama hayat da böyle değil mi zaten. Hangimiz umut ettiklerimize kavuşabildik ki tam anlamıyla. Belki de umut etmenin kendisi güzel, nasıl ki menzile varmaktan ziyade yolda olmak anlamlıysa ve hayat kazandığımız zaferlerden çok uğruna verdiğimiz savaşlarla anlam kazanıyorsa, umut etmek de öyle, tutkuyla yaşama tutunmak gibi paha biçilemez, eşsiz.
Romanda en çok dikkatimi çeken vefa duygusu oldu ki sevgili Pip'in inatla unuttuğu fakat gerçekten dost olanın unutmadığı, Pip araya makam para mevki gibi gerçekte değersiz değerlerin girmesine izin verse bile, karşılık beklemeden verilenin sonsuz iyiliğini, vefa ve gerçek dostluğun daha değerli ve daha önemli olduğunu iliklerinize kadar hissediyorsunuz okurken. Ve zavallı Pip'ciğim yüreğinin sesini dinlemesi gerektiğini, yıllarını sevdiklerini kaybederek öğrenmek durumunda kaldı ne yazık ki. Biraz sürpriz sonlu bitti benim için ama iyiler ve iyilik kazandı diyebiliriz. Hayatlarımızdaki gerçek dostların ve gerçek sevgilerin farkına varabilmek dileğiyle herkese keyifli okumalar...
Bütün giysileri yırtsak yeridir
Yeter bize vefa elbiseleri...
Ah yedi güzel adam, 
Akif İnan ne güzel bir kaleminiz ne ince fikirleriniz var ki şiirlerinizde derinden hissettiriyorsunuz. Bu güzel yedi şairin bütün kitapları okunmaya değer.
Akif İnan tıpkı yol arkadaşları Nuri Pakdil, Erdem Bayazıt, Cahit Zarifoğlu gibi mescidi Aksa aşığı... Ve bunu okuyucusuna da derinden hissettiren güzel yürekli şairlerden birisi. Bize de okudukça kendilerine hayran olmak düşüyor. Bu yazarımızdan okuduğum ilk kitabı, iki bölümden oluşuyor: 
Tenha Sözler ve 
Hicret kitaplarının birleşimi oluyor. Akıcı ve sade bir dille yazılmış bu güzel eseri kesinlikle okumalısınız...
Aşkın beni kül eyledi!
Merhaba 1K okurları!
Aşkınıyam. . . grubumun bana kattığı kitaplardan birine daha veda ettim. İncelememi kulağımda ney sesiyle başlıyorum. 
Mevlana Celaleddin-i Rumi yorumlamak, incelemek benim gibi kül olmuş kula mı kalmış?! Ama ruhumdan dökülenleri geçmişime mühürlemeden de susturamam zindan ömrümün "Aşk" diye inleyen dakikalarını.
Şems-i Tebrizi ruhundan
Âh mine'l- Aşk
"Ağlama salkım söğüt ağlama
Kara suyun aynasında el bağlama"
Nazım Hikmet Ran
Fuat Sevimay hocamızın 
Aynalı romanını okuduk 
Derya Çimen ile beraber. Nedendir bilmem kitap bana 
Cemal Süreya 'nın #fotoğraf şiirini anımsattı. Onun gibi hem hüzünlü hem güzel. "Zeynep'i de anlamak gerek."
Anlayabildim mi Zeynep 'i?
Galiba anladım. Beklediğimizden farklı bir sonla okura ters köşe yapmış Fuat hocam. Ona rağmen kızamadık yine de Zeynep'e. Fuzûlî gibi ;
"Aşk imiş her ne var âlemde
İlm bir kıyl u kâl imiş ancak"
diye düşününce kızamıyor işte insan. Ama ben en çok Yetim ve Melek'in tertemiz aşkını sevdim sanırım. Her ne kadar Kalender ve Zeynep'in gölgesinde kalmış olsalar da - sonradan öne çıkıyordu gerçi Yetim - onların sevgileri daha masumane , daha samimi geldi bana. Boza bana hitap eden bir tat değil, sevmem ama Aynalı Bozacı'yı sevdim. Belki Vefa Bozacısı'ndan içmiş olsam severdim. Bilmiyorum. Ama eseri çok beğendim. Çocukluğuma götürdü beni yer yer. Zeynep 'in Aynalı 'ya sitem ettiği yerlerden etkilendim. Kalender ile gezdiği mekânların çoğunu eşimle gezmiştik. Anılarım canlandı o kısımlarda. Çember şeklinde olay örgüsünü tercih etmiş Fuat hocam. Unutulmaya yüz tutmuş ne çok değerimizi tatlı tatlı anlatmış. Kendisinin Orhan Veli 'yi sevdiğini de anlamış oldum. Latife Tekin, Ahmet Hamdi Tanpınar, Nazım Hikmet, Oğuz Atay zaten sevdiği yazarlar. Onlara bir şekilde rastlamak da şaşırtmıyor. Kalemine sağlık Fuat hocamın. Tavsiye ederim. Mutlaka okuyun.
