Çok iyi bir okuyucuydum. Duygulu bir okuyucunun içinde, gizli bir yazma yeteneği bulunduğuna inanma hatasına düşmüştüm. Sanki güzel yemekleri sevmek, iyi bir aşçı olmaya pek yakınmış gibi.
Sayfa 12Kitabı okudu
"Acaba arzuladığımız bir şeye hiç kavuştuğumuz olmuş mudur... kavuşmak için var gücümüzü harcadığımız bir şeyi elde etmişliğimiz? Galiba bunun tam tersi oluyor hayatta. Kimi, gösterişli atların çektiği şık bir araba için yanıp tutuşur ve yanından hızla geçen arabaların ardından özlemle dilini şaklatırken, kiminin şahane atlar koşulu göz alıcı bir arabası oluyor ama o neye sahip olduğunun bile farkında olmadan biniyor arabasına. Kiminde şahane bir aşçı ama iki minik lokmadan başka bir şeyin giremeyeceği yüzük kadar bir ağız olurken kiminin hangar gibi ağzı oluyor ama onda da yiyecek kuru ekmekten başka ara ki bir şey bulasın!"
Mezarcı küçümseyen bir gülümsemeyle devam etti:
İnsan yemek yemeden yaşayamıyor. Mestienne Baba'nın işini kabul ettim. İnsan eğitim alınca filozof oluyor. Kafa emeğine kol emeğini de ekledim. Sèvres Caddesi'nde küçük bir arzuhalci dükkânım var. Şemsiyeciler Çarşısı'nı biliyor musunuz? Kızılhaç'ın tüm aşçı kadınları bana geliyorlar. Bitli piyadelerin sevgililerine aşk ilanlarını yazıyorum. Sabah hoş mektuplar yazıyorum, akşam mezar kazıyorum. İşte hayat böyle taşralı.
Araba ilerledikçe endişesi artan Fauchelevent dört bir ya nına bakıyor, alnından iri ter damlaları boşanıyordu
Yine de, diye devam etti mezarcı, iki efendiye hizmet edilmiyor. Kalemi ya da kazmayı tercih etmem gerekecek Kazma elimi yoruyor
Araba durdu.
Önce korocu çocuk, ardından rahip aşağı indiler. Cenaze arabasının ön tekerleklerinden biri az ötesinde açık bir çukur bulunan bir toprak yığının üzerindeydi. İşte hoş bir şaka! diye tekrarladı yüreği daralan Fauchelevent..
Kâinâtta tasarruf eden haşmet-i Rubûbiyet, o koca güneşi şu zemin yüzündeki zîhayatlara bir hizmetkâr, bir lamba, bir ocak; ve koca küre-i zemini onlara bir beşik, bir menzil, bir ticâretgâh; ve ateşi, her yerde hazır bir aşçı ve dost; ve bulutu, süzgeç ve murdia; ve dağları, mahzen ve anbar; ve havayı, zîhayata enfâs ve nüfûsa yelpaze; ve suyu, yeniden hayata girenlere süt emziren dâye ve hayvanata âb-ı hayat veren bir şerbetçi hükmüne getiren Rubûbiyet-i İlâhiye, gayet vâzıh bir sûrette vahdâniyet-i İlâhiye'yi gösterir.
Mektubat
Bir yemeği bir çok aşçı yapar. Ancak biri aralarında muhakkak en güzelini yapar. Sevenler arasında o en güzel seven de bizim kalbimizdir işte.
Sayfa 15 - OlimposKitabı okudu
Kitapsız bir manastır, kentsiz devlet, insansız kale, araç-gereçsiz aşçı, yiyeceksiz sofra, bitkisiz bahçe, çiçeksiz çayır, yapraksız ağaç gibidir.
Sayfa 67 - can yayınları
Aşçılık bir zanaattır bence, iyi bir aşçı da sanatçı değil zanaatkardır. Zanaatkarlık kötü bir şey değildir. Avrupa'nın muhteşem katedralleri zanaatkarlar tarafından inşa edilmiştir... Onlar tarafından tasarlanmasalar da. İnsanın zanaatını ustaca icra etmesi soylu, onurlu ve tatmin edici bir şeydir.
Sayfa 67
