Bana ait seslendirmeler:
Şarkılar:
__________________________________________________
1-Erdem Ergün-Alma Ahımı-#192876979
2-Eylem Aktaş-Yüreğimden Tut-#192748101
3-Mümin Sarıkaya-Ben Yoruldum Hayat-#193217157
4-Kenan Doğulu-Tutamıyorum
Müzik.. “derin bir avuntu kaynağı, yaşamamı bağışlatan bir neden”
aradıklarımın ve özlediklerimin tümünü dönüp dolaşıp her vakit müzikte buldum
Sayfa 6 - YKY
DİN HAKKINDA MATERYELİST BAKIŞ AÇISI OKUMANIZI ÖNERİRİM: !
Dinsel öğreti, dünyada sahip olunamayan ve arzusunun duyulduğu güzelliklerin istencidir “ilahi adalet, asrı saadet “ ve cennette “sonsuz mutluluk” dünyada bir şeylerin ters gittiğinin kabulüdür. Gerçek dünyada insanca yaşam yoktur. Din, gerçekliğe duyulan maneviyatın kendisidir.
Din, insana aykırı toplumsal ilişkiler içine hapsolmuş insanın sahici insanlığı arayışıdır. Çünkü, bu tersine dönmüş dünyada “insani öz sahici bir gerçeklik” kazanamamıştır. Din, gerçek dünyada sahici insanlığı bulamamış olan insanın, özlediği insanlığı dile getirir.
Dinsel ıstırap çekme aynı zamanda hem gerçek ıstırabın ifadesi hemde gerçek ıstıraba karşı protestodur. Din ezilmişlerin of çekmesi , kalpsiz dünyanın kalbidir, ruhsuz koşulların ruhudur. Din halkın afyonudur.
Yani Marx’ın söylediğinin açıklaması; 👇🏻
Mevcut toplum derin bir ıstırap çekmektedir . Din, bu ıstırabı kendi fantastik anlatı ve ritüelleriyle hem ifade hem protesto etmektir. Din ezilmişler açısından kalpsiz bir dünya tahayyül edilebilecek kadar insanca özlemlerin paylaşılmasıdır.
Yani afyon aslında ezilmişlerin sıkıntılarını giderebilmek için dinsel ritüellerde yan yana gelerek dayanışmalarını çeşitli kolektif avuntu pratikleriyle çektikleri gerçek acıları bir nebze olsun hafifletmeyi anlatır.
Kendinizi üzüntüye kaptırmamalısınız. Derdiniz çok büyük, ama bir avuntu bulmak zorundasınız.
Sayfa 663 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnşallah bir gün her şey düzelecek, her şey güzel olacak. Belki sadece bir avuntu ama bunu düşlemek umut.
Tek bildiğim, onun fotoğraflarda oynadığı rolleri, bir tür kaçış, yanıltıcı bir avuntu diye değerlendirdiğim.
Mutlu mu olmalıyım...
¶¶
Seninle öğrendim, zamanın
geçmeyen bir avuntu olduğunu.
Yol gitse de gidilmiyormuş uzaklara
Unutmak denilen çaresiz anahtarla
Kalakalmakmış bir başına!
¶¶
Bu bozuk dünyada tek sığınak, huzur ve avuntu duaydı. Çünkü dua olağanüstüydü. Korkuyu büyük bir vaatle uyuşturur, ruhun ürküntüsüne toplu dualarla uyku verir, yürekteki ağırlığı kendi kendine mırıldanan kanatlarla yukarıya, Tanrı'ya çıkarırdı; bu yüzden zor zamanlarda dua etmek iyiydi, birlikte dua etmek daha da iyiydi, çünkü birlikte omuzlanırsa bütün güçlükler hafifler ve iyilikler bağlılıkla yapılırsa Tanrı katında daha da iyi olurdu.
Sayfa 9 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir kitabı ‘OKU’madan ‘YORUM’lamak ne kadar mümkün?
“Eleştirisini yapacağım bir kitabı asla okumam; insan o kadar etkileniyor ki.” (s.7)
Oscar Wilde
Öncelikle incelemenin girizgahına bu kitabın yazarı 
Pierre Bayard‘ın 
Umberto Eco ile birlikte katıldığı 17.11.2007 tarihli New York Public Library söyleşisinden
"Ey güzel insan, sen de onun gibi bir tutkunun esiriysen, onun acıları sana avuntu olsun eğer yazgından veya kendi hatandan dolayı bir arkadaş bulamıyorsan, bu küçük kitap dostun olsun."
Çocukluğun verdiği tazeliğin, gamsızlığın, sevgi gereksinmesiyle inanç gücünün bir daha geri dönmesine olanak var mı? Bu zamanda masum bir neşe, sonsuz bir sevme gereksinmesi; bu iki yüksek erdem, yaşamın kılavuzudur; böyle olunca hangi çağ bu çocukluk çağından üstün olabilir?
Nerde o ateşli dualar? Nerede o en değerli nimet olan temiz, duygulu göz yaşları? Uçup gelen avuntu perisi, gülümsemeleriyle bu yaşları siler, saf ve temiz çocuk ruhuna en tatlı düşlemleri dökerdi.Acaba yaşam, yüreğimde bu göz yaşlarını, bu sevinç dolu coşkuları bir daha duymayacak denli üzünçlü izler mi bıraktı?
Acaba onlardan kalan yalnızca anılar mı?
“Şu avuntu hemen imdadıma yetişiyor; her şey yarattığım bir yanılsamadan kaynaklandı ve neyse ki benden başka kimse zarar görmedi.”
Sayfa 181Kitabı okuyor
