Çok üzüntü verici! Karşınızda duran, sizi görüp size bakan, sizinle konuşan, sizi yanıtlayan, fakat sizi tanımayan birini dünyanın biricik varlığı olarak tutkuyla, bütün kalbinizle sevmek! Sadece ondan bir avuntu ümit etmek..Ve onun, ölüme mahkum olan sizin için gerekli olan şeyden habersiz tek varlık olması!
Sayfa 113Kitabı okudu
"... Ertesi gün sıkıcı bir sabahla başlayacaktı. Kim bilir, iç sıkıntısı olmasa, belki insanlar işe gitmeyi unuturlardı. ' İş avutur ' derdi babası. O böyle avuntu istemiyordu. Bir örnek yazılar yazmak, bir örnek dersler vermek, bir örnek çekiç sallamaktı onların iş dedikleri. Kornasını ötekilerden başka öttüren bir şoför, çekicini başka ahenkle sallayan bir demirci bile ikinci gün kendi kendini tekrarlıyordu. Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı. Çoğunluk çabadan, yenilikten korkuyordu. Ne kolaydı onlara uymak ! ... "
Sayfa 41Kitabı okudu
Hep düşündü durdu; uzun, zahmetli, insana yararı dokunmayan yollarda, azgın dikenli çalılıkların içine düşer gibi, çarçur edilmiş yaşamının karmaşası içine giderek daha çok gömülmüş, ama yaşamına anlam kazandırıp kendisine avuntu sağlayacak bir şey ele geçirememişti
Sayfa 86
En büyük mutsuzluk yalnızlıktır. Bu o kadar doğrudur ki, en eksiksiz avuntu olan din, seni hayal kırıklığına uğratmayacak bir arkadaş -tanrı- bulmaktan başka bir şey değildir.
Öyle tipler vardır ki, kendilerini haksızlığa uğramış, ezilmiş hissetmeye, bundan herkese dert yanmaya, değeri bilinmeyen yeteneklerine gizliden gizliye hayranlık duyarak avuntu aramaya bayılırlar.
Sayfa 21 - Varlık Yayınları - Nihal Yalaza Taluy Çevirisi
Onsuz yalnızlık duyuyordum, ama yalnızlık duyabilmem bile bana bir avuntu gibi geliyordu. Yalnızlık o denli de kötü bir duygu değildi. Küçük kuşlar uçup gittikten sonra akmeşenin sessizliği gibi bir şeydi.
İşte tam burada, yabancı okur, okumaya devam etmeden önce dur ve kendini bir yokla! Korkunçların korkuncunu öğrenmeye gücün var mı? Sana söyleyeceklerim duyulmadık şeyler; bir kez gözlerini açtım mı, yepyeni bir dünya göreceksin artık, eskisineyse bakamayacaksın. Ama bu yeni dünya çirkin olacak, rahatsız edici ve can sıkıcı da. Sana herhangi bir umut, çıkış yolu ya da avuntu kalacağını bekleme; tek avuntun, artık gerçeği biliyor olman ve bu gerçeğin kesin gerçek olduğu. Gerçek seni korkutuyorsa bundan sonrasınıokuma! Mutlaklık seni ürkütüyorsa bu sayfaları bir kenara bırak! Ruhunun huzuru önemliyse sözlerime kulaklarını tıka! Bilmezlik bir ayıp değildir, çoğu kimse mutluluk olarak görür onu. Gerçekten de, bu dünyadaki tek olası mutluluk bilmezliktir. Öyle düşüncesizce kaldırıp atma onu!
MAİTRE MUSSARD’IN VASİYETİKitabı okudu
"Kim bilir, iç sıkıntısı olmasa, belki insanlar işe gitmeyi unuturlardı. 'İş avutur' derdi babası. O böyle avuntu istemiyordu. Bir örnek yazılar yazmak, bir örnek dersler vermek, bir örnek çekiç sallamaktı onların iş dedikleri. Kornasını ötekilerden başka öttüren bir şoför, çekicini başka ahenkle sallayan bir demirci bile ikinci gün kendi kendini tekrarlıyordu. Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı. Çoğunluk çabadan, yenilikten korkuyordu. Ne kolaydı onlara uymak! ... Ama biliyordu, yetinemeyecekti. Başka şeyler gerekti. Güçlüğü umutsuzca zorlamak bile güzeldi."
Sayfa 41Kitabı okudu
...hala ne bir avuntu ne de bağışlama bulabildi.
Sayfa 164Kitabı okudu
YAZMANIN METAFİZİK BOYUTU: “NUN MASALLARI”
M.NİHAT MALKOÇ
‘Nun’ bir harf olmaktan öte bir metafor… “Nun. Kaleme ve satır satır yazdıklarına andolsun” diye başlar Kalem Suresi… ‘Nun’ olan yerde kalem ve hokka esas duruşta bekler… Kalem insanla, “nun” hokkayla eş sayılmıştır hep… ‘Nun’ çok kere hilali ve hilal kaşı çağrıştırmıştır. “Zü’n-Nûn”
Aşkın yerini iyilik aldığı zaman
İnanırım beni sahiden sevdiğine
Yağmurun yerini kuşlar doldurduğu zaman
Az kuşlar onlar iyi kuşlar
Kanatlarından büyük merhametleri var
Şiirin yerini sakinlik aldığı zaman
Ayrı ayrı daha mi çok yakışıyoruz birbirimize
Siyah-beyaz resimlerde ahşap avuntu
Sözlerin sokaklar gibi kavuştuğu zaman
Soğuk devlet, soğuk gece, arkadaslarim nerde
Ah, ölüme mi indiler henüz hayata çıkmadan
Yaprakların evi var, Allah'la komşu
Rüyasız çıkıyoruz çok katlı mağaralardan...
"Belalar içinde, yine de insanoğlu bir avuntu bulabilmeli.. "
Seyis AtıKitabı okudu
