Kadının bakışlarında bir boşluk görmüştü bir an ve sonraki yıllarda, sık sık anımsamıştı bu bakışları; her kadının gözünde bir erkeğin kaybolup gideceği boşluk bulunduğuna inanmıştı.
Sayfa 17Kitabı okuyor
İçinde ‘nasıl anlatılır’ını bilmediğin bir boşluk. Ruhunda sana ait ama sana benzemeyen bir alan. En çok onu arıyorsun. En çok ondan kaçıyorsun. Bir tanımı yok. Kitaplarda yok, şarkılarda, şiirlerde yok; gündelik yaşamın içinde en ufak emaresi yok. Onu bulamadığından bileğin kağıtlara düşüyor. Onu bulamadığından aydınlıklardan siliniyor
Birçokları anlamayacak olsa da anlatmak zorunda olduğumuz, gecemizi gündüzümüze katarak insanlara hatırlatmakla yükümlü olduğumuz şeyler var. Her ne kadar menfi duyguların coştuğu bir hengâmda, akıl ve analiz gözden düşse de bir okuyan, bir lahza olsun üzerine düşünen birileri olur diye anlatmamız gereken şeyler var. Zira menfi galeyan, tarih
“Türk milletinin bir an önce, içinde bulunduğu bakımsız, fakir, geri kalmış ve kuvvetsiz durumdan kurtulması, başkalarına avuç açarak yardım dilenme durumundan kurtularak kendi gücüyle ayakta duran, sözünü ve şerefini her yerde saydıran güçlü, medeniyette en ileri, refahta en ileri bir millet haline gelmesi... Davamız budur.”
Sayfa 226Kitabı okuyor
"Bazen bir an için kalkıp gitme, bağları koparma cesaretini buluyorum kendimde, keşke nereye gideceğimi bilsem! Herhalde giderdim."
Sayfa 61Kitabı okuyor
Yabancı
Bu şehirden çıkıyorum ağır ağır,
Orada tanıdık yüzler bana bir mezarı hatırlatıyor,
Ve geride kalırken geçmiş
—yosun tutuyor bir kayanın üzerinde zaman,
Ne benim için bir adım atarak zahmete gir,
Ne de yakamoza vuran denize bakarak beni an,
Biz seninle birer yabancıyız, artık.
— Edirne, 2002
Ben kendi adıma, "gözlemleyen bilincime" daha erken ulaşmak isterdim. Her insanı zorlayan o kaybolmuşluk hissinden bir an önce kurtulmak isterdim. Rüzgara kapılmış bir yaprak parçası olmaktansa, yönünü belirleyebilen, rotasını ve etki alanını keşfetmiş bir insan olma haline daha önce ulaşmak isterdim. Ne kadar önemli olduğumu, esas meselenin benim özümle kendim arasında kurduğum ilişkide yattığını keşfetmek isterdim.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Gerek lisanı hal ile olsun, gerekse lisanı kal ile olsun, fıtratın verdiği ahid ve şehadetten sonra başka bir hucette lüzum yoktur.
Nice canlar, hak'la bir oldu,
Pirlerin yolu, cana dokundu,
Usulü bilmeyen yolda kayboldu,
Manâdan ilim alan, yolunu buldu.
Kendini dert edinen, bildi haddini,
Aşkı canda gördü, çözdü Âdemi,
Kur'an'ı bilmeyen, görmez âlemi,
Aşktan hikmet alan, sonunu buldu,.
Cümle varlık zikirdedir, Hu'dan içe,
Can veresin bir gönüle, Aşkla güzelce,
Canı bilmeyen, düşünmez ince,
Özde canı bulan, yarini buldu.
Keşke zamanı durdurmanın bir yolunu bulabilseydik. Üstünde çalışmamız gereken şey bu. Hani bir mutluluk anı gelip geçerken, ağımızı üstüne atıp bir kelebek gibi yakalayabilsek, o an sonsuza kadar bizimle kalsa.
Sayfa 175
Kendimle uzlaştığım an, öldürürüm kendimi. Dünyanız kalır size, allıgüllü dünyanız. Çığlık çığlığa giderim. Ama bir başıma, ama yankısız...
Bu bir an işten ve dünyadan uzak saatlerde
Onların akıllarından geçenleri bilmek isterdim
Sayfa 18 - İstanbulKitabı okuyor
Ben mutluyum diye onun da mutlu olacağını farz etmiştim. Ancak bir an geldi ve durum değişti. Duygular her zaman karşılıklı olmuyordu.
Sayfa 68Kitabı okudu
