Rabbim bizlere de bu hassasiyetten nasip eylesin.
Abdullah b. Ömer, oğlu Bilal'i saliha bir hanımla evlendirdi. Evliliğin üzerinden bir müddet geçtikten sonra gelin hanım, kayınbabasının yanıma gelerek. "Ey Allah Resûlü'nün (sas) sahabisi! Oğlun Bilal çok iyi biridir ancak onu bir konuda şikayet etmek için geldim. Biraz kıskanç birisi. Mescidlerde namaz kılmamıza izin vermiyor." dedi. Abdullah b. Ömer anında oğlunu çağırıttı ve şöyle dedi: "Oğlum! Biz de bir ara senin gibi davrandık. Kadınlarımızı mescidlerden alıkoyduk ama Efendimiz (sas) bizi çağırdı ve dedi ki. Allah'ın hanım kullarını mescidlerden menetmeyin!" Abdullah b. Ömer sözünü bitirirken oğlu Bilal: "Babacığım ama..." dedi. Bilal: "Ama" der demez sözünü tamamlamasına fırsat vermeden Abdullah b. Ömer ayağa kalktı, aynen babası Ömer gibi celallendi ve şöyle dedi: "Oğlum! Ben sana Allah Resülü'nün sözünü söylüyorum, sen kalkmış bana 'Ama!' diyerek görüşünü söylüyorsun. Resûlullah'ın (sas) sözüne ama diyen biri benim oğlum olamaz. Ölene kadar senin yüzün bana haram olsun." Abdullah b. Ömer'in talebesi İmam Nafi' demiştir ki "İbn Omer, bir ömür oğluyla konuşmadı." [İbn Abdilberr, Cami'u Beyani'l- Ilm, II, 1901
Sayfa 83
·
Puan vermedi
Kitapta değinilmesi gereken o kadar fazla yer var ki;
Hangisinden başlamam gerektiğini bilmiyorum bitirirken çok yoğundu duygularım ve sizi temin ederim ki hâlâ bile etkisinden çıkamadım...
Çünkü yazılan şeyler hem o kadar mantıklı ve hem de bir o kadar uçuk kaçıyordu ki.
Şahsi görüşlerime çok yakındı aslında belki de normal toplum açısından çok uçuk olabilir.
İnsanlar okuduğu şeyleri kendine indirger ya benimde öyle oldu galiba çok fazlasını yaşamışım kitapta hayatıma, yaşantılarıma bir de böyle bir pencereden bakabilmiş oldum.
Bir organını kaybetmek,
Kendi bazen en zirvede bazen de en dipte hissetmek vb.
Birçok şeyle karşılaştım aynı zamanda benim için ruhsal döngüye ve geçirdiğim değişimlere de büyük bir örnek oldu.
Kendimi bir kenara bırakıp kitaba gelecek olursak
Beni derinden yaralayan ve bazen de kahkaha atmamı sağladı
Bir kaç alıntısınıda aktaracağım kitabın ama özellikle insan ve duygulara gerçekten saygıyla, hassasiyetle yaklaşılması gerektiğine inanıyorum çünkü " Normal zamanda biri kolunuza dokunursa canınız yanmaz; lakin kolunuzda bir yara varsa ve onu giysiylede, saklamışsanız biri kolunuza dokunduğunda canınız yanar" bu yüzdendir ki lütfen karşınızdaki insana konuşurken dikkatli olun çünkü sakladığı yarası olabilir
Keyifli okumalar.
Gülce
Okuyuuuuunnnn!!!
"Söz gümüşse sükut altındır " boşuna denilmiyor değil mi arkadaşlar. O sükut aslında o kadar çok şey anlatır ki tabii anlayana !! İşte 56 denemeden oluşan 
Metehan Baltacı nın sıcacık kişisel gelişim eseri 
Kulak ver Sükutuma da sessiz çığlıklarımızı bu o kadar net anlatıyor kiii!!
İncelememi etkilendiğim alıntılarla bitirirken bu kısa ama donanımlı eseri okumadan geçmeyin derimmm. Şimdiden keyifli okumalar..
• Zor geliyor insana insan kalmak.
• İnsanlar doğru oldu da biz mi yalnız kaldık?
• Yanlışları ile mutlu olan insanın doğruları şüphelidir.
23 | Kısa Bir Gözden Geçirme: Nelerle Donandık
"İki insan birbirinin farkına varınca iletişim başlar," dedik
ve iletişim konusuna ilişkin donanımları irdeledik. Bu donanımları kısaca gözden geçirmek isteyebilirsiniz diye, kitabı bitirirken
aşağıdaki listeyi vermeyi uygun gördüm.
1. Donanmış bilinç, daha güçlü ve zengin yaşam olanakları
yaratır. Bilinci donanmış insan, bilinci
Sayfa 189Kitabı okudu
Dar kapıdan girmeye çabalayın. Çünkü kişiyi yıkıma götüren kapı büyük ve yol geniştir. Bu kapıdan girenler çoktur. Yaşama götüren kapı ise dar, yol da çetindir. Bu yolu bulanlar azdır. ( Matta Luk.13:24)
Beled Suresine dair okurken aklıma Andre Gide'nin şimdilik iki kez okuduğum Dar Kapı isimli kitabı geldi. Daha önce kitaba dair aldığım
Son derece açık bir şekilde, bok dedi, burada ne bok yiyoruz? Onlar Elbe'de, Lauenburg'da, hatta Rendsburg'da, belki de bazıları burada. Herkes bitirirken biz yeniden başlıyoruz. Birkaç ceviz kırıcısıyla onları durdurmamız gerekiyor. Teneke makaslarıyla. Bir anlamı olsa - ama hiçbir anlamı yok, her şey boktan!
Sayfa 335Kitabı okudu
Tanrı hipotezi kelimenin en geniş anlamında tatmin edici şekilde işe yarıyorsa pragmatist ilkelere göre doğrudur. Artık geri kalan zorlukları ne olursa olsun, deneyimler gösteriyor ki gerçekten de işe yarıyor ve sorun diğer işe yarar hakikatlerin hepsiyle tatmin edici şekilde birleşmesi için bunu inşa edip belirlemektir. Bu son konferansı bitirirken tam bir ilahiyat dersine başlayamam; ama size insanın dinî deneyimleri üzerine bütünü bakımından Tanrı'nın gerçekliğini gösterdiği kabul edilen bir kitap yazdığımı söylersem, belki benim kendi pragmatizmimi ateist bir sistem olma suçlamasının dışında tutarsınız. Şahsen insan deneyimimizin evrende bugüne kalan en üstün deneyim biçimi olduğuna kesin olarak inanmıyorum. Daha ziyade evrenin bütünüyle olan ilişkimizin şu kedi köpek gibi evcil hayvanlarımızın bütün bir insan hayatıyla olan ilişkisiyle aynı olduğuna inanıyorum. Evcil hayvanlar misafir odalarımızda ve kütüphanelerimizde yaşarlar. Anlamı hakkında bir ipucuna sahip olmadıkları sahnelerde yer alırlar. Başı, sonu ve biçimleri onları tamamen aşan tarihin eğrilerine teğet geçerler. İşte biz de şeylerin geniş yaşamına aynı şekilde teğet geçeriz. Ama nasıl ki köpek ve kedilerin birçok ideali bizim ideallerimizle örtüşürse ve kediler ile köpekler olgunun gündelik canlı kanıtlarıysa, aynı şekilde biz de dinî deneyimlerin sağladığı kanıtlar üzerinde yükselerek, üstün güçlerin var olduğuna ve dünyayı bizimkine benzer ideal çizgilerde kurtarmak üzere işbaşında olduğuna pekâlâ inanabiliriz.
Anneye...
En zoru yazar kimliğinden sıyrılmadan evlat kimliği ile anneyi yazmak sanırım. Hem de kaybedilen bir anneyi...
Kitabı okumaya başlamadan önce birkaç yerde ufak tefek yorumlara denk gelmiştim fakat bir metnin beni bu kadar etkileyebileceğini hiç düşünmemiştim. 
Annie Ernaux objektif olmayı bırakmadan fakat duygularından da saklanmadan yazabilmeyi
başlarken
dürüsttük
bırak bitirirken de
öyle olalım
-biz
Yeryüzünde kırgın bir çocuk kalmayana dek...
