Masum değiliz, hiçbirimiz…
“Eller günahkâr, diller günahkâr, bir çağ yangını bu, bütün dünya günahkâr…”
Sezen Aksu
Nermin Yıldırım’ın ifadesiyle bu roman, “Masumiyetin katledildiği bir coğrafyada süren sancılı bir ‘adalet’ arayışının hikâyesidir.” Bu minvalden hareketle
KÖTÜ KAYBETTİK
..82 yılının temmuz ayında,Urfa'da toprak bir evin damında bir bebek ağlıyordu.Annesinin ilk bebeği, kadın haftalardır uykusuz,bebek hiç susmadan ağlıyor ,kavurucu sıcakta daha da kavruluyor ciğerleri.Kürtçe bir ağıt yakıyor sanki. Misafir kadın "açlıktan ağlıyor olmasın bu " diyor.Anne tecrübesiz, bilmiyorum emziriyorum ama yine de hiç
kardeş
Odanın kapısını tıklatıp içeri girdim. Kardeşim Kadir, yatağının üzerinde bağdaş kurmuş, kafası önde oturuyordu. Kafasını kaldırdı, "Buyur ağabey," dedi. Gözlerindeki hüznü görmüştüm, nasılsın demeye korktum, "Ne yapıyorsun gardaşım oğlan?" dedim.
-Hiç. Oturuyorum öyle ağabey.
-Canın sıkkın senin. Ne oldu, anlat
