* Cennet ve Cehennem hâlihâzırda [şimdi] mevcûdlardır. Ve devâmlı var olacaklardır. 2/67 [Se’âdet-i Ebediyye: 54.]
Sayfa 49 - Hakikat KitabeviKitabı okudu
Seninle cehennem ödüldür bana,
Sensiz cennet bile sürgün sayılır.
Sayfa 15Kitabı okuyor
"Cennet de cehennem de içimizde Basil," dedi Dorian ellerini çaresizce açarak.
Sayfa 180 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Havva bir elmaya ulaştı! Ah, elveda Cennet ve günahsız zevkler, hoş geldin yoksulluk, acı, açlık, soğuk, keder, yas, gözyaşı, utanç, kıskançlık, kavga, kötülük, onursuzluk, yaşlılık, yorgunluk, pişmanlık, sonrasında hayal kırıklığı ve ardındaki cehennem kapılarına aldırmaksızın ölümün onu kurtarması için yakarış.
Sayfa 52Kitabı okuyor
Ey insan! Senin elinde gayet zaîf, fakat seyyiatta ve tahribatta eli gayet uzun ve hasenatta eli gayet kısa, cüz'-i ihtiyarî namında bir iraden var. O iradenin bir eline duayı ver ki, silsile-i hasenatın bir meyvesi olan Cennet'e eli yetişsin ve bir çiçeği olan saadet-i ebediyeye eli uzansın. Diğer eline istiğfarı ver ki, onun eli seyyiattan kısalsın ve o şecere-i mel'unenin bir meyvesi olan Zakkum-u Cehennem'e yetişmesin. Demek dua ve tevekkül, meyelan-ı hayra büyük bir kuvvet verdiği gibi; istiğfar ve tövbe dahi, meyelan-ı şerri keser, tecavüzatını kırar.
Sözler - 468
- Cennet nedir Kamber Can?
+Sevginin hüküm sürdüğü kalptir efendim!
- Peki, cehennem nedir?
+Sevgisiz bir kalp cehennemin ta kendisidir!
Tanrı gülüşünle öfkeni almış senin,
Birinden cennet yapmış, birinden cehennem.
…
Sayfa 151
Bu memleket kalkınmaz Şeref, sen tahsil yapıp Amerika'da kalmışsın, öbürü zengin olup İstanbul'a gitmiş, kahveler tıklım tıklım adam dolu, tarlalar boş, bahçelerde bodur ağaçlar, bu memleket kalkınmaz. Şeref, devletiniz de devletlerin kontrolünde. Cennet gibi vatanda cehennem hayatı yaşamak zor, çok verimli topraklarda çok fakir insanların yaşaması akıl alacak şey değil. Bu memleket kalkınmaz Şeref, biz de burada barınamayız, gidelim.
Sayfa 32Kitabı okudu
Ezan-ı Muhammedî okundukta İsrafil aleyhis-selâm Sûr'u üfüre(yor) deyü ve abdeste kalkarken kabrimden kalkıyorum deyü, camiye giderken mahşer yerine gidiyorum deyü, müezzin ikamet(kamet) edip cemaat saf saf olurken bu insan(lar) mahşer yerinde yüz yirmi saf olup seksen safı bizim peygamberimizin ve kırk safı sâir peygamberlerin ümmetleri olsa gerektir deyü, imama uyduktan sonra imam Fatiha-yı şerifeyi okurken sağımda Cennet, solumda Cehennem, ensemde Azrail, karşımda Beytullah, önümde kabir, ayağım altında Sırat, acaba benim sualim âsan (kolay) olur mu, ettiğim ibadet ahirette başıma tac ve yanıma yoldaş ve kabrimde çerağ olur mu, yoksa kabul olmayıp eski bez gibi yüzüme vurulur mu deyü tefekkür etmek gerek.
Ne cennet ne cehennem ne dünya
Âraf'ım ben
...
Cennet de cehennem de senin içinde..
“Belkide en iyisi bu duyguyu tatmak. Çünkü AŞk hem cennet hemde cehennem gibi bir şey.”
Muhterem kişi, bil ki... Cehennem, şuurun ve bedenin azap duyacağı; cennet ise huzur bulacağı yerdir!.. Fakat orada ne odun vardır, ne de kömür!..
