Karalama Defterimden
İçim daraldığı, canım sıkıldığı için yazıyorum bu satırları. Yazmazsam ruhsal bir bunalım içine girecekmişim gibi geliyor. Doğrusunu istersen, sevgili okuyucu, yazı yazmak beni ziyadesiyle rahat hissettiriyor. Kimseye eyvallahım olmuyor yazarken, kimsenin nazını çekmeme gerek kalmıyor. Yazım, beni bütün dikkatiyle dinliyor. Bir an olsun bana
Öylesine
İnşallah ileride çocuklarım olursa hususi olarak Kızıldağ Yaylasına götürüp gezdirmeyi çok istiyorum. Çünkü benim tüm çocukluğum neredeyse orda geçti. Kışın sokağa çıkamazdık, biz küçükken hala mahallede PKKlılar istediği gibi eylem yapabiliyordu. Biz de yazın yaylaya çıkar bastırılmış çocukluğumuzu orda yaşardık. Festival günlerinde su satardım,
İnsanlık
Mayıs Ayı Hikaye Etkinliği
(Kaç nolu resim olduğunu ön yargıya kapılmadan okumanız için en sona bıraktım.)
(Mümkünse şu müzik eşliğinde okuyun.
youtu.be/A3CK21RhynY )
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
ağlamalı ,gülmeli
bazen bu hayatı bu kadar erken tanımasaydım diyorum .
dönüyorum etrafıma bakıyorum insanlar hep hayal kırıklığım. Ya diyorum benim hiç mi hatam yoktu ? evet ,hatalarım oldu olmadı diyemem ama ben kimsenin enkaz olmuş yüreğine gelip bir taş daha gidip eklemedim . Çevremdekiler görmediler gözyaşımı ,acımı ,haykırışlarımı ,neden çok soru sorduğumu
heyy,dostum.. çok haklısın :P:p
Gevezelikle tükettiği zamanın aynı zamanda benim de zamanım olduğunu anımsatmaktan başka çıkar yol yoktu.
PDF
BİLİNMEYEN BİR ROKETTEN GELEN MEKTUP
Ekim Ayı Öykü Etkinliği
#139967416
BİLİNMEYEN BİR ROKETTEN GELEN MEKTUP
Adım Angelo, 15 yaşındayım. Filipinler ülkesinin Boracay adasında yaşamaktayım. Burası Filipin’de olan 7641 tane adadan biridir. Bir gün kumsalda geziyordum. Hoşlandığım kıza çok kızmıştım. Bana ilgi duyması için her şeyi yapmıştım ama bana
Tatyana Pavlovna, onun her zaman aklında sanki çok önemli bir şey varmış, bu durumdan kendisi bile utanıyormuş gibi bir durumu var.
– Biraz daha insaflı olmanızı rica etmek isterdim, Andrey Petroviç.
– Haklısın, dostum; ama bir daha bütün bunlara hiç dönmemek için her şeyi söyleyip bitirmek de gerek, değil mi ya? Moskova’dan hemen bize başkaldırmak için geldin, gelişindeki amacın şimdilik bizce bilinen yönü budur. Bizi bir şeyle şaşırtmak niyetiyle geldiğinden, elbette söz etmiyorum. Sonra tam bir aydan beri bizde oturuyorsun, yine de bize kafa tutuyorsun. Hâlbuki sen, galiba akıllı bir insansın, bu sebeple kafa tutmak işini kendi hiçlikleri için öç alacak başka bir şeyleri olmayanlara bırakabilirdin. Hep kapalı kalmaya çalışıyorsun ama namuslu görünüşün, kırmızı yanakların, tam bir namuslulukla herkesin gözü içine bakabileceğine dosdoğru tanıklık ediyor. Kara sevdaya tutulmuş. Tatyana Pavlovna, neden şimdi bütün gençler böyle kara sevda hastalığına tutuluyorlar?
– Benim nerede büyüdüğümü bile bilmediğiniz hâlde kara sevdaya tutulduğumu nereden bileceksiniz?
– Ha, bilmecenin çözümü buradaymış, demek ki senin nerede büyüdüğünü unuttuğum için bana gücendin!
– Hiç de değil, rica ederim bana budalalıklar yüklemeyin.
