Bir gece at üstünde denize doğru seyahat eden bir adam yol kenarında hana rastladı. Atından indi, gecenin içinde denize seyahat eden diğer bütün biniciler gibi kendinden emin bir şekilde atını kapının yanındaki ağaca bağladı ve içeri girdi.
Gece yarısı herkes uyurken bir hırsız geldi ve gezginin atını çaldı.
Sabah olunca gezgin uyandı ve atının çalındığını gördü. Derin keder duydu atı için; ve biri onu çalmaya cüret edebildiği için...
Misafir dostları yanına geldi ve ardından sohbet etmeye başladılar.
"Atını ahırın dışına bağlaman ne büyük ahmaklık!" dedi ilk adam.
"Atın ayağını bağlamaması daha da ahmakça..." dedi ikincisi.
"Asıl aptalca olan denize atla gitmek..." dedi üçüncü adam.
"Yalnızca tembel ve uyuşukların atı olur zaten..." dedi dördüncü de.
Gezgin, şaşkınlık içindeydi. Sonunda şöyle diyebildi:
"Dostlarım, atım çalındı diye yanlışlarımı ve kusurlarımı sıraladınız. Fakat ilginçtir ki, ağzınızdan çıkan tek bir sitem sözcüğü bile atımı çalan kişiyle ilgili değil..."
Sayfa 25 - Karbon Kitaplar