Sabitlenmiş gönderi
Hiçbir şeyin tadı özlemek kadar buruk değil...
Gülşiir
Adını çoktan unuttum yüzün aklımda
Ve bu şiiri neden sana adadığımı bilmiyorum
Ama her güzellik nasılsa kendi adını bulur
Bunun için ben Gül dedim sana..
Yine de bir çiçeğe bunca yağmur yağarsa
Kökleri toprağı saramaz olur
Üstüne titrediğim her şeyi yitirmeyi öğrendim çoktan
Söylenecek bir tek sözüm kalmazsa
Çizerim yüzünü kuşların kanatlarına
Her çırpınışta gökyüzüne dağılır
Yüzün, hücrelerine varana dek uçuşur.
Eda Nur VEREP tekrar paylaştı.
Kader defterimi yeniden yazabilseydim
Kendime gönlümce bir başka hayat seçerdim;
Bütün dertleri siler atardım dünyamızdan
Sevinçten göklere uçardı düşüncelerim.
Sayfa 172 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Eda Nur VEREP tekrar paylaştı.
Bu şehirde ikimiz birden nefes alıyoruz
Yoksa neye yarardı bu garip şehir?
Sayfa 14 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sen bu şiiri okurken ben belki başka bir şehirde ölürüm…
Eda Nur VEREP tekrar paylaştı.
Annem benim
Neden yorgunluktan ve merhametten başka
Fotoğrafın yok evimizde.
Sayfa 54 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Ne kar, ne buz tutmuş ay, ne ıslık çalan kamyonlar
Ne de okul kıyafetinde kaybolmuş bir çocuk
Harflerin yalnızlığı gecenin yalnızlığından büyük
Asfaltın kıyısında yoksul bacalardan bir hayat elifi
Bahçelerin uykusundan sürmeli gözler
Ne evden ayrılmak, ne yapraklı soğuk ince bedende
Değildi canıma yürüyen zaman acısı
Anne hırkasını çocuğa giydiriyordu…
Sevgilim, mineli sözüm
Budur güzelliğin koygun gölgesi
Beni severken yalnız beni sevmiyorsun sen…
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
Niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
Niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"O kadar güzelsin ki kuş koysunlar yoluna..."
Dünyamsın benim, zorbam, düzenim
bundan gözlerim göğe çevrili
ellerim denizde
hiç katılmadan sende yaşıyorum
dirimimsin benim
doğarken öldüğüm
Ağzı çirkin bir kadın
Yalnızlığında bile
Gülmeye utanıyor
Bu da bir acıdır.
Biz bir kumaş dokuyoruz
Güle ağlaya,
Ne mesuduz,ne bedbahtız
Başka,bambaşka.
Azla avunmaya alıştık
Ne yapalım paramız yoksa
Şarabımız bitince yağmura çıkarız
Kim güzelleşmiyor öpüşünce.
Hadi bi şarkı mırıldan
Bağlayalım balona
Gönderelim göğe...
Atmosferin bütün katlarını gezsin ha!
Bu sayfada yoksun
Öteki de öyle
Bulamadım bunalıyorum yokluğuna...
Göğüs kafesimden fırlayıp seni sokaklarda plansızca arayacak bişey var
Zaptedemiyorum.
Hissediyor musun?
Sakarya Caddesi'nde sarhoşlar
Rakıyla buğulanmış kaldırımlarına gecenin
Yüksek sesle bir şeyler çiziyorlar.
Yalnızlık her koşulda bir sığınak bulur, diyorum
Uzanıp dudağımdaki titremeyi öpüyorsun.
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda
acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.
Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim.
Aylardır gitmiyordum. Deniz kıyısına gittim. Ben aylardır gökyüzüne de bakmıyorum. Bir eski mavilik işte. Bir gece soluğu. Güneş salkımı. Dünya dışı bir dünya. Dönüyor. Su kırılınca köpük oluyor. Beyaz oluyor. Kumlar beşik gibi bir gidip bir geliyor. İnsanlar seviniyor. İnsanlar denize girince bağırıyor. Bilmiyorum. Ben ağladım.
Biraz sonraydı yüzün
Diye geçiririm içimden
Bir kadının balkona astığı
barok çamaşır
Bembeyaz soluğunu boşaltır
ağzıma benim
Sen sonra hafifçe tutar öpersin
beni
Ben bir daha bir uçtan bir uca
giderim çarşıyı
Sana kızgın değilim. Sana kızmayacak kadar seni iyi tanıyorum. Sonra seni seviyorum. Neden sevdiğimi bilmeden seviyorum. Bu sevgiyi her gittiğim yere beraber götüreceğim. Allahaısmarladık.
