Dingilde gök gürler ve yakutlar,
Bana bakan sevincimi anlar
Görmekten bu ateşin deldiği havada
Sanki erguvani ölümünü
Akşam arabamın tekerleğinin
Dağılmış krallıklarla beraber.
Ebediyen elveda, sevgili Albertine'ciğim, ayrılmadan bir gün önce, birlikte yaptığımız o güzel gezinti için tekrar teşekkür ederim. Bende çok güzel bir hatıra bıraktı.
Elveda Kayıp Sevgili, Elveda
... Ama şimdi, ölmemiş biri için ne yas tutabilirim ne de ondan vazgeçebilirim.
Sayfa 53Kitabı okudu
Herkese Selammmm
Mevsimsiz görülen soğuk hava olaylarına Böğürtlen kışı denir. Ve sevgili yazar Sarah Jio Veranın hikayesini Mayıs ayında aniden kötüleşen hava durumunda başlatıyor. Bundan çok sene evvel 1933 yılında Vera karlı bir Mayıs gününde oğlu Danieli kaybeder. Bir anne için evladını kaybetmek onunda kendini kaybetmesine acı içerisinde kaybolmasına yol açacaktır elbet. Oğlunu bulmak için girdiği bu mücadelede istenmedik olaylar ile karşılaşıyor. Çok hüzün verici idi.
Ve günümüz karakteri Claire,
Gazete muhabiri olan kadın, seksen sene önce yaşanan bu doğa üstü olayı araştırırken, bir kadına ve onun kayıp oğluna dair bir habere ulaşıyor. Dikkatini çeken bu olay onu beklenmedik bir sona ulaştırıyor.
Kitabı genel itibari ile sevdim. Geçmiş ve gelecek arasında bağlantı kurulması beni mutlu eden olaylardan biri. Sonu biraz şoka uğrattı beni. Ve bu kitap ile yazarın kalemine elveda diyorum. Rahatlatıcı bir kalemi var. Bunaldığınız vakit okunması iyi gelecektir.
Sarah Jio
Böğürtlen Kışı
Sonra Albertine gidivermişti. Mektubunu açtım. Şunları yazmıştı:
Sevgili arkadaşım, bu yazdıklarımı size yüz yüze söylemeye cesaret edemediğim için beni affedin, ama korkaklığım yüzünden, sizin karşınızda hep korkuya kapıldığım için, kendimi zorladığım halde, bunu yapacak cesareti toplayamadım. Size söyleyeceğim şey şuydu: Birlikte yaşamamıza artık imkân kalmadı; zaten geçen akşamki münakaşa sırasında da, ilişkimizde bir şeylerin değiştiğini fark etmiş olmalısınız. O gece düzelttiğimiz şeyler, birkaç gün sonra düzeltilmez hale gelecekti. Barışma şansını elde ettiğimize göre, dostça ayrılmamız daha iyi olacak; işte bu yüzden, sevgilim, size bu mektubu yazıyor ve sizi birazcık üzdüysem, benim muazzam kederimi düşünerek, beni affetmenizi rica ediyorum. Canım sevgilim, sizin düşmanınız olmak istemiyorum, zamanla, hattâ pek yakında, bana karşı kayıtsız olacağınızı bilmek bile, benim için yeterince üzücü; yani, kararım kesin, bu mektubu size verilmek üzere Françoise'a teslim etmeden önce, bavullarımı hazırlamış olacağım. Elveda, varlığımın en olumlu kısmını size bırakıyorum. Albertine.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Elveda Alyoşa
Günaydın. Bu ara hep birlikte olmayı da yalnızlığı da bir arada tadıyoruz. Tuhaf bir dönem, elbet geçecek. Sonra? Kimimiz yine yalnızlığı seçecek. Oya Baydar "Kayıp Söz"de, "Yürekler aynı yolda yürürken birleşir." der. Yalnızlık bazen iyi de, insana yürünecek bir yol bir de yoldaş gerek sevgili okur. Var olun.
Oya Baydar
Mektup
Yusuf afalladı. "Kim ölmüş?"
Ahmet Robenson cevap vermedi. Tekrar başını masaya dayadığı sırada elindeki mektup parmaklarının arasından kayıp yere düştü. Yusuf çabucak yürüdü, mektubu yerden alırken gözleri ister istemez satırlara kaydı:
Sevgili biraderim,
Mektubuma başlamadan evvel Allah'ın selamı üzerinize olsun. Ve ayrıca
Sayfa 183Kitabı okudu
“Siz, mutluluğun benden uzakta yaşamak olduğuna karar verdiniz.
..ebediyen elveda, sevgili Albertine’ciğim. “
Sayfa 42 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
_İnsan, kim olduğunu ancak felakete uğradığında gerçekten anlıyor.
_Önemsiz bir şahsiyet olan bu Habsburglu kadının kurduğu neşeli, tasasız oyun dünyasına devrim dalıvermeseydi, o da gelmiş geçmiş yüz milyon kadın gibi sakin sakin yaşayıp gidecekti. Dans edecek, sevecek, gülecek, süslenecek, çocuklar doğuracak, en sonunda da sessizce bir yatağa
Maintenant III: Oscar Wilde Yaşıyor
1913 yılı, 23 Mart gecesiydi.
Eğer o kış akşamı hâlet-i ruhiyemi anlatmak isteseydim derdim ki hayatımın en kayda değer anlarıydı. Hayatımın acayipliklerini sunmak istiyorum size, doğasını garipliklerimin; tiksinç doğamı, beni daima doğru bir yola sevk olmaktan alıkoysa da asla hiçbir şeye değişmeyeceğim doğamı: bazen dürüst kıldı beni, bazen
Maintenant III: Oscar Wilde Yaşıyor (Kendi çevirilerimden)
1913 yılı, 23 Mart gecesiydi.
Eğer o kış akşamı hâlet-i ruhiyemi anlatmak isteseydim derdim ki hayatımın en kayda değer anlarıydı. Hayatımın acayipliklerini sunmak istiyorum size, doğasını garipliklerimin; tiksinç doğamı, beni daima doğru bir yola sevk olmaktan alıkoysa da asla hiçbir şeye değişmeyeceğim doğamı: bazen dürüst kıldı beni, bazen