Günay Gafur'un yeni çıkan kitabı BABA... Kitap mı bitti? Ben mi bittim? #gayyakuyusu gibi çok katmanlı, okudukça dibine çeken, şimdi ne olacak dedirten, tüylerimi diken diken eden bir kitaptı. Vivaldi'nin #lafollia bestesi beynimin içinde çalıyor. Üzerine o kadar düşündüm ben bu kitaba nasıl yorum yazarım Yazamam çünkü ne yazsam eksik kalır, anlatamam, anlamazsınız. Spoi vermeden yorum yazmak imkansız...
Okumanız lazım... Beyninizin yanması lazım...
Ölü müyüz? Sağ mıyız?
"Sağız evelAllah! Ölümden de korkmayız."
Daha önce okuduğum üç kitabından çok farklı bir kurgu, tabii içinde Günay beyin vazgeçilmez fizik, kuantum fiziği, matematik öğelerini barındırıyor. Bu kitap bambaşka bir DÜNYA... Üç senelik yazım sürecinin hakkını vermiş, ortaya muhteşem bir kitap çıkmış
Kaderler değişir, isimler değişir, insanlar değişir. Yaşamın, iyinin, kötünün hatta ölümün bile anlamı değişir zamanla. Yüzlerce seneye sığacak bir hayat yaşadım, onca insan, onca dünya tanıdı,şunu öğrendim: Değişmeyen tek şey var; Aşk. İnsanın en büyük zaafı ve en gerçek yanı. En karanlık ve en aydınlık tarafımız. İyimiz, kötümüz, sadakatimiz ve ihanetimiz. Bizim her halimiz. Aşk bizim kara deliğimiz. İçinde her şeyi barındıran hiçliğimiz.
Okuyun ve okutun gönülden tavsiyemdir... Günay bey kaleminize ve yüreğinize sağlık 
Günay Gafur
Aşık Veysel
İnsanın karmaşasını yalınlıkla anlatmak..
Kendime müteşekkirim. 
Annie Ernaux raflarda beklettiğim sessiz ordunun bir parçası olmadığı için.
Yalın tutku, Ernaux’tan okuduğum ikinci kitap. Eğri oturup doğru konuşmak gerekirse, bu bir 
Seneler değil. Ama apayrı kulvarlarda salındıklarından ikisini karşılaştırmak doğru da değil.
Seneler kişisel hafızayı toplumsal hafızayla kaynaştırmanın
