Şu zamana kadar birçok farklı yazardan, birçok farklı öykü okudum ve açıkça söyleyebilirim ki Sait Faik'i okumanın ayrı bir zevki var. En basit şeyleri bile öyle büyük bir ustalıkla işliyor ki onu anlatmaya kelimeler yetmez. Diğer öykü kitaplarından farklı olarak, bu kitabındaki öyküler hep iç içeydi. Zincirin halkaları gibi bağlılardı. Karakterler ortaktı. Kimi zaman geçmiş zamandaydı bu karakterler, kimi zaman şu anda. Onların yaşamlarına, düşüncelerine ortak oldum. Tabii Sait Faik, diğer öykülerinden farklı olarak, bu kitapta öykü yazmak yerine, oluşturduğu karakterlerin kimliğine bürünerek onların ağzından öykü yazma sürecinin işleyişini aktarmış. Onun klasik tarzından çok farklıydı ama çok da hoştu. Aşka, sisteme, doğaya, insanlara ve hayvanlara dair çok güzel cümleler okudum ve onun, dünyaya olan sevgisini bir kez daha gördüm. Ne diyebilirim ki daha fazla. İyi ki geçmiş bu dünyadan!
