Rüzgarlı Masa
Sevdiğim ne varsa, Henüz veda ederken özlerdim Ondandır bu yorgunluklarım Dinlensem geçmez ki Beklesem dinmez ki Kavuşmak lazım bana Vedasız bir dünya Ümit içinde gelecek Bir masa lazım bana Karşımda sen gülecek.
Biz kırıldık daha da kırılırız
Ama katil de bilmiyor öldürdüğünü
Hırsız da bilmiyor çaldığını
Biz yeni bir hayatın acemileriyiz
Bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor
Şiirimiz, aşkımız yeniden,
Son kötü günleri yaşıyoruz belki
İlk güzel günleri de yaşarız belki
Kekre bir şey var bu havada
Geçmişle gelecek arasında
Acıyla sevinç arasında
Öfkeyle barış arasında
“Kendi seçimlerimden ve kararlarımdan sorumluluk alırım,” diyen kişi şunları ifade etmiş oluyor:
• Bir; karar verirken, o konuda neyi ne kadar bilip bilmediğime önem veririm. Yani ortama getirdiğim bilinçten sorumluluk alırım.
• İki; ortama getirdiğim bilinci eyleme dönüştürebilme özgürlüğüm olduğuna inanırım.
• Üç; ortama getirdiğim bilinci eyleme dönüştürebilme gücüm olduğuna inanırım.
• Dört; neyi, ne kadar, ne zaman, nasıl yapacağıma dair, sınırlarımla ilgili gerçekçi bir algılama içinde olduğuma inanırım.
• Beş; “bu benim hayatım” diyebileceğim bir gelecek yaratmak için kişisel bütünlük içinde olmam gerektiğine inanırım.
Burhan Toprak'la bir gün (Sen) nehrinin bir köprüsü üzerinden geçerken, kendisine şu sözü söylediğimi hatırlıyorum:
-Bir gün gelecek; bu makine dünyasının son buhranı kertesinde beklenen fikir kahramanı zuhur edecek ve kollarını açarak insanlığa seslenecek:
“Ne yaptınız, mukaddes emaneti, ne yaptınız?”
Sayfa 64Kitabı okuyor
umarım iyilerdir.
bugün yılın son günü. bu son günde yoksun. ben bu seneyi de beraber kapatırız diye düşünmüştüm. yine hayatımda olursun ve aramız iyi olur diye düşünürdüm. nasıl oldu, nasıl bu hale geldik bilmiyorum. bu beni çok üzüyor. seni çok seviyorum ben. bunu hep dile getirirdim, biliyorsun. ben senin hiç kötülüğünü istemedim, hep en iyisi seninle olsun
Bu yüzden, doğal olmayan her şey geçici, ancak senin içindeki güç kalıcıdır.
“Öyle bir zaman gelecek ki, insanlar kazançlarının helal mi haram mı olduğuna bakmayacaklar artık” şeklinde bir hadisi şerif vardır. Bu zaman gelmiş midir?
Sayfa 20Kitabı okudu
Nihayet
gelmişti zaman
Bir güneş doğumunda
Rüzgar eşliğinde
Birşeyi hatırlatırcasına duruyordu zaman
Geçmişten gelen
Çok önceden
Söylenmesi gereken bir şeydi bu an
Yalnız anlayanlara konuşuyordu
Sessiz bir uğultu eşliğinde
Artık duyuluyordu gelecek olan
Beklenen vakit geldi
Soluğumuz ensesindeydi her zaman
Türk Devleti ve Türk ulusunun nasıl. ne şartlarda kurulduğu hepimizce malum. Ne kadar ağlasanız da zırlasanız da kudursanız da gerçekler ortada. Ki bu gerçekleri ne ortaokulu, ilkokul seviyesinde bir çocuk gayet biliyor.
-Bu raddeye gelecek kadar ne oldu size? Harbiden soruyorum n'oldu? Beyinleriniz yıkanmış. Çok yazık!-
Aksi bir görüş
Ebru
@marksistimge
·25 Mayıs 2023 22:15
Türk devleti ve Türk ulusu, 1910'larda Ermeni, 1920'lerde ve 30'larda Kürt ulusunun seri ve toplu cinayetlerinin üzerinden inşa edildi. Bu tarz bir inşayı koruyabilmek ve süreklileştirebilmek için de bütün refleksler ve mekanizmalar, aynı temelde sonraki onyıllarda güçlendirildi. Sorumlusu elbette Türk halkı değil, Türk resmi ideolojisinin kurucu ve uygulayıcı iktidarlarıdır, İttihat ve Terakki'dir, Kemalizm'dir.
Sayfa 8 - SunuşKitabı okudu
Ama artık her şey için çok geçti. Geçmiş yok sayılabilirdi belki; pişmanlıkla, inkârla, unutarak yapabilirdi insan bunu. Fakat gelecek kaçınılmazdı. İçinde felâket şekillerde ortaya saçılacak arzuları, kötülüğünün gölgesini gerçeğe dönüştürecek hayalleri vardı.
"Çocukların güler yüzlerini kaybetmeyeceği bir gelecek hazırlayacağım".
Arkadaşım badem ağacı (38 gün kala)
Sen ağaçların aptalı
Ben insanların
Seni kandırır havalar
Beni sevdalar
Bir ılıman hava esmeye görsün
Düşünmeden gelecek karakış..
Açarsın çiçeklerini ..
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü...
“Conciergeri Hapisanesi'nin karanlık kasvetli zindanları, ertesi gün giyotine gidecek mahkumlarla doluydu. Giyotine gidecek tam elli iki kişi vardı. Akmış olan kanlara onların da kanı karışacaktı. Onlar hücrelerinden çıkar çıkmaz yerlerine başkaları gelecek, daha kanları kurumadan diğer kurbanlar belli olacaktı. Bu elli iki kişi arasında, serveti hayatını kurtarmaya yetmeyen bir general, fakirliği ölümüne engel olamayan yirmi yaşında küçük bir terzi kızı da vardı. İnsanlar zengin fakir demeden tek tek ölüme mahkum ediliyordu."
Sayfa 249 - Olympia yayınlarıKitabı okudu
Şan ve şöhrete karşı duyulan sevgi, şeytanın cennete girebilmek için boşlukta kurmak istediği köprüye benzer. Şan, geçmiş ile gelecek arasındaki tek bağdır. İnsanı bunda ayıran nedir bilinmez.
Napoleon Bonapart
Sayfa 163 - Kapra Yayıncılık
