Derme çatma dünyadan güya üç beş sıyrıkla göçüp gidecektik
-Ey hayat, ne kadar çok dikenin var senin.
Ne çok acıtır zihnimize çaktığın çivilerin.-
.
-Önce yaşama isteğimi yok ettin,
sonra hayata tutun deyip gittin.-
.
-Hayat uçurtma gibidir, ipi sıkı tutulmazsa kaybedilir.-
Gittin amma ki kodun hasretinle canı bile
İstemem sensiz olan sohbet-i yaranı bile
Sayfa 176Kitabı okudu
Sonra sen gittin.
Sonra güz bitti.
Sayfa 34 - Reşit Göngör KalkanKitabı okudu
Vazgeçemedikleriniz, ihtiyacınız değil, zaafınızdır..”
Öyle gittin işte.
Dedin mi acaba, kime yazar, nasıl yaşar..
Ateşe gönlümü attın da gittin,
Kime "Yağmur başladı koş, koş" diyeceğim..?
Gönlüme bir ateş attın da, gittin.."
Sayfa 18Kitabı okudu
Sonra sen gittin.
Sonra güz bitti.
Sayfa 34 - Reşit Güngör KalkanKitabı okudu
“Yeşil Fanila” şiiri
“Sonra gittin.
Birlikte kışlıkları naftalinleyecektik.
Söz vermiştim unutmayacaktım gözlerini
Bir yeşil fanila gibi ipte, alıp ütüleyecektim.
Herkese iyi akşamlar demeyi öğretecektim gözlerine.
Sonra gittin.
Çocuk oldum bir daha, ağladım.
Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
Kitaplar, aşk, her şey.
Her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.
Keşke nane şeker gibi mentollü bir buluttan doğaydım
Sonra gittin.
Beyaz bir küf büyüdü evde, tersten yağan kar gibi.
Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.
Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım…”
Sayfa 43Kitabı okudu
sen gittin ben
gecede kaldım
şafak bana söker, sana günaydın
...
İsteseydin yüreğimi verirdim.
Aklımı aldın,
Ahımı aldın,
Canımı aldın,
Gittin!..
Gittin; kirpiklerimde çürüdü papatyalar.
Sayfa 77Kitabı okudu
Sen artık hiç yoksun,
Kabul, gittin ve gelmeyeceksin.
KDY
