“Güvercinler, açılmış kitaplara benziyor…”
Sayfa 13Kitabı okudu
Şakır şakır yağmur yağıyor Taksim’e. Kanatları ıslanmış güvercinler telefon kulübelerine sığınmışlar, sanki başka bir yerin güvercinlerine telefon edeceklermiş gibi.
Duvar
soğuk anların çarçabuk geçişinde
vahşi gözlerin suskunlukla
duvar örüyor etrafıma
kaçıyorum senden yol sapaklarında
kırları yıldız tozunda görebileyim diye
ışık pınarlarının suyunda yıkanayım diye
sıcak yaz günlerinin ebruli sisinde
eteğimi yabani zambaklarla doldurayım diye
köy evlerinin damından horoz seslerini duyayım diye
kaçıyorum senden
Naso'nun nasihatı - 7
...
ne budalalıktı o öyle, ah menelaus? yalnız çekip gittin, bıraktın karını konuğunla aynı çatı altında.
ah çılgın, ürkek güvercinler hiç emanet edilir mi bir atmacaya?
bir ağıl dolusu koyun hiç emanet edilir mi,
dağda gezinen kurda?
helene'nin hiç günahı yok, bir suç işlemedi âşığı da: adamın yaptığını sen de yapardın, kim olsa yapardı.
zemin hazırladın, zaman tanıdın bu yasak aşka. yarattığın fırsatı değerlendirmiş sadece kızcağız,
öyle değil mi?
...
işte güzelsin,sevgilim, işte güzelsin. gözlerin güvercinler gibidir.
Sayfa 29Kitabı okudu
İşte güzelsin, sevgilim, işte güzelsin. Gözlerin güvercinler gibidir.
Sayfa 29Kitabı okudu
Onlara , ' Pembe tuğlalardan yapılmış güzel bir ev gördüm , pencerelerinin kenarında sardunyalar , çatısında güvercinler vardı , ' diyecek olsanız , böyle bir evi hayal bile edemezler . Onlara , ' Yüz bin frank değerinde bir ev gördüm , ' demeniz gerekir . O zaman , ' Ah , ne kadar güzel bir ev ! ' diyeceklerdir .
Kaç akşam seyrettim bu sahilde ben
Bulutların solgun menekşesinden
Kaç güneş çırpındı kanlar içinde,
Yosun bahçelerin uzak vehminde;
Sesler erişilmez ufuklar gibi
İmkânsız sularda tutuşan gemi,
Uçan güvercinler avucumuzdan
Ayrılmayan kader baş ucumuzdan.
Sayfa 36 - Dergâh yayınları. 32. Baskı.Kitabı okudu
Su içmek o tasasız günlerin çeşmesinden.
Mevsim kış, hava soğuk, güvercinler üşüyor...
Sayfa 28 - Profil KitapKitabı okudu
Nazım Hikmet ölmeden önce yazdığı son şiir : Cenaze Merasimim
Aslında Nazım Hikmet'in diğer şiirlerine kıyasla düz yazı gibi.
:
Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü kattan? Asansöre sığmaz tabut, merdivenlerse daracık.
Belki avluda dizboyu güneş ve güvercinler olacak, belki kar yağacak çocuk çığlıklarıyla dolu, belki ıslak asfaltıyla yağmur. Ve avluda çöp bidonları duracak her zamanki gibi.
Kamyona, yerli gelenekle, yüzüm açık yükleneceksem, bir şey damlayabilir alnıma bir güvercinden: uğurdur. Bando gelse de, gelmese de çocuklar gelecek yanıma, meraklıdır ölülere çocuklar.
Bakacak arkamdan mutfak penceremiz. Balkonumuz geçirecek beni çamaşırlarıyla. Ben bu avluda bahtiyar yaşadım bilemediğiniz kadar. Avludaşlarım, uzun ömürler dilerim hepinize...
Nazım Hikmet Ran
Elimde bir çanta, şurda burda dolaşıyorum
Hep bir yerlere gideceğim sanki
Güvercinler konuyor saçlarıma bileklerime
Uçuşuyorlar
Bir çınar yaprağı düşüyor yaprağı ayaklarımın dibine
Kupkuru
Elime alıyorum, çiziyorum üstüne kalbimi
Kalbim, diyorum
Yorgunsa da, yaralıysa da, hepinizin aşkına sevgili.
