Kürtçe çok sevdiğim bir söz var.
“Kimi yapar kimi yer”. Bu hayatta kimileri hep bir şeyleri bekler.
Hani elini taşın altına koymak diye bir tabir vardır ya. İşte kimileri elini taşın altına koyabilecek güce, yeteneğe sahiptir. Kimileri kendinden geçmeyi bilir. Zübeyir Gündüzalp ağabeyim der ki; Büyüklere göre fedakarlığın ölçüsü de değişiyor.
Burda senin ne kadar büyük olduğun fedakarlığın nispetinde belli oluyor.
Hep yiyen taraf bencil, hep yapan taraf asildir.
Ama bunu yemek olarak düşünmeyin bu sözün çok derin bir anlamı var. Benim değişimime vesile oldu diyebilirim. Ve artık hep yapan olmak istedim.
Hayat böyle bir şey ama. Herkes eşit seviye de olsa sanırım alamet-i farika olamayacaktı. Ama gerçek şu ki;
Kimi yapar kimi yer.
Sen hangisisin ?