"Tam okunmamış o kitaplar, tam sevilmemiş o dostlar, tam gezilmemiş o kentler, tam sarılmamış o kadınlar..."
Hey dostum, Jean Baptiste merhaba, ben önce senin barda tanıştığın adamla yaptığın konuşmaya kulak misafiri oldum. Sana katılıyorum bayım, peki ben kim miyim? Ben sıradan bir okurum.
Şimdi sen dedin ya "İnsan böyledir, bayım,iki yüzü vardır onun:Kendini sevmeden bir başkasını sevemez." Haklıydın hem de çok hakkı.
Sen bir gün, kırmızı ışıkta beklerken önündeki motor arıza yapmış ve yeşil ışık yanmasına rağmen motor ilerleyememişti! Sen motorcuyla kibarca yardım amaçlı konuşmuş , ama karşılığında halkın önünde, motorcudan bir yumruk yemiştin. Hiç bir tepkide bulunamadın! Sen iyi bir insandın çünkü! Tartışmayı beceremezdin! (İnan bana dostum, ben de böyleyim , hayatta hiç bir zaman gergin tartışmalara katılmayı beceremem!)
Hatta oradaki kalabalık senin "kötü , kavgacı bir insan" olduğunu düşünmüştü! Sonra ... sonra, sen iyi olmaktan vazgeçtin... Senin için bir düşüş başladı. Halbuki sen görme kusurlu insanları bile karşıdan karşıya geçiren, herkese her fırsatta yardım eden bir vatandaştın dostum...
Hepimizi anlattın sen aslında, hepimiz bir düşüş içindeyiz. Ruhumuzu yükseltmeye çalışırken, "kötü insanlar, etiketçi insanlar, niyet ölçen insanlar, ille de bizi bir tarafa yerleştirmek isteyen insanlar" bizi aşağı çekiyorlar...
