1k ne değildir?
Öncelikle bu iletiyi okumaya başladıysanız sizi tebrik ederim, birisinin içinden gelen hisleri okumak üzeresiniz ama iletiyi okuyup bitirdiğiniz zaman bu sizi hiç ama hiç bilgi katmayacaktır. Sadece kişisel hislerimdir :D
Küçüklüğümden beri kitap okurum ama her gün kitap okumazdım. Mesela derdim "canım kitap okumak istiyor." diye
Nerde o eski ramazanlar..
Leyla ile Mecnun dizisini izleyenler bu muhabbete de aşinadır..
Şimdi öyle bir ah geçti ki içimden gece gece susmadı içimdeki ses.. hatırlıyorum da, bir hevesle annelerimizle teravihe giderdik herkes aynı anda secdeye eğilince biz birbirimizi dürter herkesten önce kalkar insanlara bakardık, çocuktuk ya buna gülerdik..
sonra biraz büyüdüm şu sınava hazırlık bu sınava çalış derken bir tek geceleri vaktim olurdu, sahura kadar Leyla ile Mecnun izlerdim, öyle güzelmiş ki o zamanlar.. şimdi kendimi avutacak hiçbir şey bulamıyorum..
çocukluğum geride kaldı, gençliğimde ardından yitip gidiyor..
sahura kadar beklesem mi diye düşünürken aklıma gelenler, burada dursun..
“Ama ne yazık ki elimden gelenler içimden gelenlerin gerisinde kalırdı.”
Beni hatırlayıp iç çekenler, adım geçince yere tükürenler, hakkım kalanlar, alacaklılarım, kırıp incittiklerim, susup dinlediklerim, adı dilimin ucuna gelenler, aklımdan hiç çıkmayanlar, içimden konuştuklarım, ihanet ettiklerim, sadık kaldıklarım, bende ağız tadı bırakmayanlar, ruhumdaki yırtığa iğne iplikle koşanlar başıma toplandığında...
Sayfa 115 - Helallik İsteyenin Türküsü | İletişim Yayınları
İçten söylenen "kurban olurum sana" cümlesinin yerini hiçbir şefkat cümlesi dolduramaz. :))
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Uzun zaman oldu, yapmadıklarımdan, yazmadıklarımdan pişman olmak yerine yazmayı yeğleyişim. Çok hatalar yaptım bu andan sonra, ama hiç pişman olmadım. Şimdi de benzer bir şekilde yazıyorum, içimden geldiği gibi değil ama - sadece parmaklarımın istediği gibi. Utanmıyorum hiç bir şeyden artık, ben değilim bu çünkü. Başka bir Erhan buradaki, evde bu
Birbirini tanımayan, Türk, Ermeni ve Yahudi üç kadının başına gelenler, dünyaya, insanlığa dair bütün umutlarımı yıkmış, neredeyse içimden yaşama isteğini çekip almıştı. İnsanoğlunun kötülüğü karşısında uyuşup kalmıştım.
Sayfa 262Kitabı okudu
