"Onun da gözlerinin bir yerinde saklıydı ilk gençlik vedası.. Yarım kalan bir şey; kimseye göstermediği ve bu yüzden kıymetinden hiçbir şey eksiltmediği... Ve biliyorum ki sizin de saklı bir yerinizde bir hafıza kartı. Bu ilk aşk, ilk veda değil.. 'Büyümek' denilen meselenin çöpüne atılan diyetler.. Zaman denilen acımasız, şakası yok büyücüye verdiklerimiz. 'Daha az üzüleyim bu hayatta, daha güçlü olayım' dileğinin karşılığında bizden aldıkları.. Şarkılar daha az ağlatıyor artık değil mi? Çocuksu geliyor heyecanlar? Yapılacak onca ciddi ve önemli şey varken."
Her hayatın kendine göre bir başlayışı, bir bitişi vardır. Bunu değiştirmek kimsenin elinde değildir ve olmamalıdır. Hayat, bölünmez bir şeydir. Onun belirli ve mukadder mimarisini değiştirebilir miyiz? Değiştirmek elimizde midir? Ve değiştirirsek güzel, iyi bir iş olur mu?
Ben, için için ta ilk gençlik anılarımdan beri, için için, bir dramın bütün safhalarını yaşadım. Sanki, kendi kendimi seyreden, kendi için oynayan sessiz bir aktördüm. Bir tragedya aktörüydüm. Şimdi son perdeyi oynayacağım sırada birdenbire rolümü değiştirip bir başka adam mı olayım?
Yok; Hamlet gibi başladım, Hamlet gibi bitireceğim.
Sayfa 153Kitabı okudu
"Onun da gözlerinin bir yerinde saklıydı ilk gençlik vedası.. Yarım kalan bir şey; kimseye göstermediği ve bu yüzden kıymetinden hiçbir şey eksiltmediği... Ve biliyorum ki sizin de saklı bir yerinizde bir hafıza kartı. Bu ilk aşk, ilk veda değil.. 'Büyümek' denilen meselenin çöpüne atılan diyetler.. Zaman denilen acımasız, şakası yok büyücüye verdiklerimiz. 'Daha az üzüleyim bu hayatta, daha güçlü olayım' dileğinin karşılığında bizden aldıkları.. Şarkılar daha az ağlatıyor artık değil mi? Çocuksu geliyor heyecanlar? Yapılacak onca ciddi ve önemli şey varken."
"Ah gençlik! Umurunda olan bir şey var mı?"
“İlk buluştuğumuz gün hemen şiirler okudu bana Nâzım’dan. Böylece elimi tutmaya cesaret etti.” Kadınlar geçerken dönüp bakmayan bir masal kahramanıydı. Bu masalı yürütecek miyiz Olric? Evet efendimiz. Dünyada bir tane kahraman bulunmalı. Tek başına yaşayanlara cesaret vermek için. Hep böyle yaşadı dersek sevinirler. Yalan olmaz mı? Nasıl olur? Doğru. “Birşeyler içmek için bir yere girdik. Babasından bahsetti orada. Babasının yüreğine verdiği sıkıntıyı anlattı. Annesine hep söylenirmiş babası. Kulakları bu homurdanmalarla doluydu. Bir gün aynaya bakmış: yeni bıyık bırakmaya başladığı sıralarda. Babasını görür gibi olmuş aynada: babasının gençlik resimlerini. Korkmuş. “Babama benzeyeceğim sonunda,’ diye sızlandı.”
Sayfa 9 - İletişim Sinan Yayınları Üçüncü Bölüm
BEYAZ LÂLE
Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez’den geçiyordu. Hava serin ve güzeldi. Ilık bir sonbahar güneşi, boş, çimensiz tarlaları, üzerinde henüz taze ve korkak izler duran geniş yolları parlatıyordu. Bu gelenler, gidenlere hiç benzemiyorlardı. Bunlar adeta ürkütülmüş bir hayvan sürüsüydü. Hepsinin tıraşları uzamış, yüzleri pis ve
Diktatörler işin başında kaçınılmaz olan bazı krizleri bir kez aştılar mı, genellikle bir süre için yerlerini sağlamlaştırmış olurlar; nasıl ki insan bünyesi iklim değişikliklerinden veya değişen hayat şartlarından ilk başta rahatsız olsa da sonradan onlara alışıyorsa, halklar da egemenliğin yeni biçimlerine şaşılası bir hızla uyum sağlar. Aradan
Sayfa 212 - 213, 214Kitabı okudu
KAN PORTAKALI
Doktor konuşuyor. İlk tümcelerden sonrasını duymuyorum artık. Adamın dudaklarına odaklanmış gözlerim, annemin korku bulamacı bir renge boyanmış yüzüneyse hiç bakamıyorum.
“Akciğerin sol lobunda portakal büyüklüğünde kitle...”
Portakal büyüklüğünde... Kan portakalı mı? Portakal bahçelerindeki tüm portakallardan nefret ediyorum o
Sayfa 85Kitabı okudu
Bence de jhjh::))
"_Abi ciddi olarak bir şey sorabilir miyim ?"
"_ Sor bakalım"
"_ Ben katlanılmaz biri miyim? Yani.... Bilemiyorum. Acaba sizden başka hiçbir erkek beni sevmez mi?
"_ Ufaklık sen adın gibi bir meleksin. Erkeklerin sana yaklaşmamasının çeşitli sebepleri var ve emin ol ilk üçünü abilerin ismen teşkil ediyor...:))
Sayfa 124 - Parola YayınlarıKitabı okudu
"O kendi rolünü oynamış olabilir, ama ya siz, ya siz hangi rolü oynadınız? Siz ve ben ondan çok mu farklıyız? Ona baktınız mı? Yoksa ona yalnızca bir yem, bir mürit, düşüncelerinizi ekebileceğiniz bir tarla, bir takipçi olarak mı baktınız? Ya da belki benim gibi, açlığınızı yatıştıracağınız bir kap, saten bir yastık, gençlik, güzellik olarak mı baktınız ona? Peki, o da Paul Rée ile girilen bir mücadelede size gelecek bir ganimet değil miydi? Onunla ilk karşılaşmanızdan sonra, Paul Rée'ye sizin adınıza Lou'ya evlenme teklif ettirirken ona ya da Paul Rée'ye gerçekten baktınız mı? Bence istediğiniz Lou Salomé değil, ona benzeyen biriydi."
“O kendi rolünü oynamış olabilir, ama ya siz, ya siz hangi rolü oynadınız? Siz ve ben ondan çok mu farklıyız? Ona baktınız mı? Yoksa ona yalnızca bir yem, bir mürit, düşüncelerinizi ekebileceğiniz bir tarla, bir takipçi olarak mı baktınız? Ya da belki benim gibi, açlığınızı yatıştıracağınız bir kap, saten bir yastık, gençlik, güzellik olarak mı baktınız ona? Peki, o da Paul Ree ile girilen bir mücadelede size gelecek bir ganimet değil miydi? Onunla ilk karşılaşmanızdan sonra, Paul Ree’ye sizin adınıza Lou’ya evlenme teklif ettirirken ona ya da Paul Ree’ye gerçekten baktınız mı? Bence istediğiniz Lou Salome değil, ona benzeyen biriydi.”
Ayrıntı Yayınları
Sen kadar mide bulandıran biri daha var mı mhp'ye yanlayan nfk..
Ne Mebus, ne Senatör, ne Bakan, ne şu, ne bu ! .. Allah'ın bana biçtiği manevi makam ve memuriyeti bunlardan hiçbiri tercüme edemez. Bu bakımdan en canhıraş ihlas ve hasbilik kürsüsünden haykırıyorum: 40 yıllık mücadele ve yepyeni bir gençlik inşası hayatımda, bugün, bu beyannameden, bu beyannamenin sahibine ve partisine taktığı şeref ve mesuliyet bazu bendinden sonra, artık, emin olmaya yakın bir ümid nefesi alabilirim. 150 yıldır hergün biraz daha artıcı bir hasretle kurtarıcısını bekleyen Türk Milletine "beklediğin geliyor!" müjdesini vermenin ilk ümid günü bu tarihi andır.
Sayfa 324 - Yordam Kitap 2. Baskı 2019Kitabı okudu
“Bugüne kadar ne yaptığımı düşündüm. Bir sıfırdan başka netice alamadım. Hayatta hiçbir şey yapmış olmamak gibi korkunç ve utandırıcı bir şey var mı? Son zamanlara kadar ‘Fena bir şey yapmıyorum ya!’ der ve kendimi temize çıkarmaya çalışırdım. Fakat hadiseler gösterdi ki, fena olmayışım tesadüf eseriymiş, fırsat düşmemiş, zaruret olmamış. Nitekim
