Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
272 syf.
5/10 puan verdi
Bu kitap bende çokça kitaplar arası çağrışıma sebep oldu. İlk başta rahmetli "Alev Alatlı'nın Hafazananllah" kitabını karıştırırken buldum kendimi. Tam da bahsettiği gibi ne günah ne de ölümden sonra ceza diye bir kavramdan yoksun insanın kör tutkuları anlatılmış. Kör tutku çünkü ilk sırayı ihtiras, sonraki sırayı akıl ve olmayan
Herkesle empati yapa yapa kendimizi unuttuk
Kitap bir psikoterapist tarafından yazılmasına rağmen akademik bir eser değil. Tamamen yazarım kendi deneyimlerine dayalı yorumlardan ibaret. Bir akademik inceleme sonucu yazılmış eser bekliyorsanız yanılırsınız. Yazım dili de gayet basit. Benim gibi alan alan dışı okuyucular da rahatlıkla okuyabilir.
Terapist, kliniğini kadınların cinsel
Her şeyden önce uzak hatıralarım vardı benim, onu önce rüyalarımda yaşadım, sonra yıllar içinde sözcüklerimi buldum, gerçeğimi buldum, bulduğum anda tüm anılarım hikâyelere dönüşmeye başladı. Hangisi gerçek, hangisi hayal artık bilemiyordum. Kâh unuttum kâh hatırladım. Unutulmaya yüz tutan tüm hikâyelerimi derin sulara batırdım, göklere saldım, üzerine topraklar attım. Böylece kaybettiğimi sandım ya da kaybettiğimi umdum.
O gece kendi içime uzandım, orada uzun süre sere serpe yattım.
Ve nakış işlercesine kendimi yeniden yarattım. Kıymetli bir cevher çıkarırcasına, zahmetle, kanımla, canımla içimden çekip çıkardım. İşte anlatılmaya değer yegâne hikâyem de bu oldu.”
Neylan, narsist heykeltıraş Levent’in hünerli elleriyle acılı, eksik, hüzünlü, seven ama sevilmeyen, yaralı, kırgın bir tanrıça olarak şekillenirken, kendi hikâyesinin çok uzak topraklarda, nergis kokulu bir kasabada yazıldığını bilmiyordu. Bir gün annesinin verdiği bir haber, Levent’ten koşar adım uzaklaşan adımlarını o kasabaya çevirdi. Hayatla hikâyenin iç içe geçtiği bu büyülü topraklarda Neylan köklerini, kendisinden gizlenen gerçekleri bulacaktı. Her yeni yolun sonunda yeni bir insan, yeni bir hikâye vardı.
Yaşam(ama) Bilgeliği
Anladığım kadarıyla yaşam bilgeliğinin altın kuralları şöyleymiş: (Hafiften kızgın yorumlarımı sonda yazdım)
1. En popüler olmuş öğüt: Hayatta mutlu olmayı hedefleme; en az mutsuz nasıl olurum veya en az nasıl acı çekerim bunun yollarını ara.
2. Kreşten çıkan oğlunun haleti ruhiyesini anlamak için nasıl geçti günün deme, bugün seni mutsuz eden
Yaşam Bilgeliği Üzerine AforizmalarArthur Schopenhauer · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20196,9bin okunma
Kendini Sorgulamanın Kitabı: Bir Değirmendir Bu Dünya
Cahit Zarifoğlu'nun "Bir Değirmendir Bu Dünya"sı, okuru adeta bir varoluş macerasına çıkaran, felsefe ve tasavvufla yoğrulmuş bir eser. Kitap, tıpkı bir değirmen gibi, insanı öğütüp, eleyip, olgunlaştırıyor.
Zarifoğlu, doğanın döngüsünden ilham alarak, insan hayatının da bir döngü olduğunu vurguluyor. Doğuyoruz, büyüyoruz, değişiyoruz ve bir gün ölüyoruz. Bu döngü boyunca da hatalar yapıyoruz, tökezliyoruz, düşüyoruz; ama her düşüşten sonra daha da güçleniyoruz.
Yazar bu noktada tasavvufun önemini de hatırlatıyor. Tasavvuf, ona göre ruhumuzu arındıran ve Hakk'a ulaşmamızı sağlayan bir yol. Zarifoğlu, tasavvuf felsefesinden aldığı ilhamla, bencillikten ve dünyevi arzulardan kurtularak manevi bir olgunluğa ulaşmamızı öğütlüyor.
Kitap, felsefi ve tasavvufi metinlerden oluşmuyor sadece. Aynı zamanda şiirsel bir dille ve etkileyici betimlemelerle süslenmiş. Zarifoğlu kelimeleri ustalıkla kullanarak okurun zihninde canlı imgeler oluşturuyor. Bu sayede okur sanki anlatılanları yaşıyor ve hissediyor gibi oluyor.
Zarifoğlu bize birçok soru da soruyor. Bu sorular bizi kendi varoluşumuzu sorgulamaya ve hayatımıza dair yeni bakış açıları kazanmaya teşvik ediyor. Amacı uyanmamızı ve içinde bulunduğumuz gafletten kurtulmamızı sağlamak.
her yaştan okurun keyifle okuyabileceği ve ufkunu genişletebileceği bir eser. Özellikle varoluşsal sorgulamalarla ilgilenen ve manevi bir arayış içinde olanlar için biçilmiş kaftan. Cahit Zarifoğlu'nun bu eseri, Türk edebiyatının en önemli eserlerinden biri olarak kabul ediliyor ve okurlar tarafından büyük bir beğeniyle karşılanıyor.
Uzun zamandır, hiçbir kitap hakkında inceleme yazmamıştım. Gerçi bu hesabı sadece kendim için yaratmıştım en başında. Şimdi de bu incelemeyi gelecekte bunu yeniden okuyacak kendim için yazıyorum. Burası benim haritam, kendimi kaybettiğimde dolaşıp, kendimi kendime gösterdiğim bir yer. Bu zamana kadar başucu kitabım olacak bir kitap bulmamıştım.
“Bir kelime kararını,bir duygu hayatını,bir insan seni değiştirebilir.”
Yoğun ve sürükleyici olan yeni bir düşünce romanı : Nietzsche Ağladığında.
Edebiyatla da düşünülebileceğini gösteren müthiş bir örnek...
Sahne Psikanalizin doğumu arifesindeki 19. yüzyıl Viyana'sı. Entelektüel ortamlar. Hava soğuk.
Aktörler:
Nietzche: Henüz iki kitabı yayımlanmış, kimsenin tanımadığı bir filozof. Yalnızlığı seçmiş.
(arkakapakyazısından)
“Kendi kendini eğiten insanın hikâyesi olan Hayy bin Yakzân, Ortaçağ’ın en önemli dinî-felsefî eserlerinden biri sayılmaktadır. İbranice, Latince, Flamanca, Fransızca, Almanca, İngilizce çevirileriyle XVII. Ve XVIII. Yüzyıl Avrupası’nın en popüler eserlerinden biri olmuş, Avrupa edebiyatında azımsanmayacak bir iz
Özellikle okumak ve düşünmek üzerine çoğumuzun aklındaki sorulara yanıt vermiş 
Arthur Schopenhauer
Kitap 4 bölümden oluşuyor, kitaptaki temel düşünceleri özetleyelim:
1.İnsan Mutluluğunun İki Temel Düşmanı: Istırap ve Can Sıkıntısı
Schopenhauer bazı kitaplarında bu iki düşmana değinir. Özellikle can sıkıntısına.
“ihtiyaç içerisinde bulunmak ve yoksunluk
Şermin Yaşar’ı öykülerinden tanıyıp sevmiştim. İlk romanı da beni şaşırtmadı. Yüreğimde diğer kitaplarını arkada bırakıp 1 numaraya oturdu. “İyi ki okumuşum!”defim. Akıcı, insanı sımsıkı saran, zamandan- mekandan koparan bir kitap olmuş. Sonu sürprizli gibi yorumlar okudum. Ben hiç şaşırmadım. Şermin Yaşar’ın tıpkı üste olmayan bir hırkayı söker gibi aile içi sırları tek tek açıp yumak yapmasını keyifle okudum. Yazar kitabın başında “ Bu kitabın kahramanlarından Ethem, tamamen kurgu ama ben onu çok sevdim. Bu kitabı Ethem’e ithaf ediyorum.”diyor. Ben de kitapta en çok Ethem’i sevdim! Emin’e de gıcık oldum :))
Gelelim kitabın konusuna; Kazım bey üç oğlu, Emin, Ethem ve Ekrem ile her Cuma görüşerek gelinler ve torunlarla yemek yemektedir. Görünüşte herkes kendi halindedir. Kitap aile bireylerinin itirafları, iç hesaplaşmaları, kronik sıra ile olayları anlatışları şeklinde ilerliyor. Sanki bu yazılanları diğer kahramanlar da duyuyor ve şarkıyı kaldığı yerden devam ettiriyorlar. Yazarın usta kalemi tam bir edebi şölen yaşatıyor. Daha kitabı almadan şarkıyı söylemeye başlamıştım. Kitap bitti hala söylüyorum. Zaten bu makam hep böyle yapar beni ;) Kürdili hicazkar şarkı içinde hem umut hem hüzün barındırıyor. İsim seçimi kitap için çok yerinde olmuş. Tüm kahramanlara önce kızıyor sonra anlıyorsunuz. Ethem’in son bölümde anlattıklarını, insan ilişkilerini yorumlayışını çok sevdim. Psikolojik tahliller güzeldi. Çok güzel kitap olmuş. Kaleminden mürekkep eksik olmasın Şermin Yaşar :))
·
Puan vermedi
Bu kitabıyla Çehov Bozkır’da yapılan yolculuğu dokuz yaşındaki bir çocuğun gözünden anlatmış. Eğitimi için annesinden ayrılıp dayısı ile birlikte yola koyulan Yegoruşka capcanlı bir dünyada bulur kendini. Bu yolculukta bütün hiyerarşisi ve adetleriyle Rus toplumunun farklı katmanlarından insanların; tüccarların, din adamlarının, köylülerin, işçilerin ve arabacıların arasına karışır. Dayısı ve peder ile birlikte çıktığı yolculuğa daha rahat edeceği düşünülerek Katar‘la devam ettirilmiş. Katardaki arabacılar, onların hayat hikayeleri, yolculuk süresince yaşananlar Yegoruşka‘nın gözünden resmedilmiş. Rus yaşam biçiminin ve ruhunun canlı imgelerinin gözümüzün önüne getiren şiirli bir dille tasvir edilen bozkır, renkleri, sesleri ve kokularıyla hikayenin ana karakterlerinden biridir adeta. Üzerine yolculuk eden insanlardan bağımsız, kendi yaşamını sürer, soluk alıp verir. Çehov Bozkır‘la insan varoluşu arasındaki paralellikler aracılığıyla doğa ile insan arasında simbiyotik bir ilişki kurmuştur. Çehov’un bu eseri yaratıcılığının dönüm noktası olarak kabul edilir. Herkese keyifli okumalar dilerim.
Öncelikle merhabalar.
Ebru Elver'e buradan bu kitabı yazıp bizlere ulaştırdığı için ne kadar teşekkür etsem az kalır.
Yazar kitabı o kadar güzel bir dil kullanarak yazmış ki kendine çekmedi desem yalan olur. Kitabı okurken hayatı ve kendimi sorgulamamı sağladı. Kitabı okuduğunuz zaman bazı sayfalarında Ebru Elver'in bazı şarkılarına denk geleceksiniz, mutlaka dinleyin. Kitabı herkesin okumasını aşırı derecede isterim ve umarım bunda başarılı olabilirim.
Dünya koşuşturmasında bazen kendimi unutuyoruz. İnsan özünü unutuyor bir anlık heves uğruna. Kölesi oluyoruz her şeyin. Yarınımız bile belli değilken ne diye bunca telaş? Ne diye iyilik yapmak yerine kötülük yapıyoruz?
Bazen insanın kendisine sorması gereken o kadar şey var ki...
En büyük hazinemiz aslında O'nu tanımak ve kendi özümüzü bulabilmektir. Kitapta bizlere bunu öğretiyor. Geçici heves uğruna Rabbimizden uzaklaştık. Bize dinimizi hep yanlış öğrettiler çoğu zaman. Nefsimizin kölesi oluyoruz çoğu zaman, bizi yanlış yollara sürükleyip götürüyor. Tıpkı akıntıya kapılmış bir tekne gibi. Hem kişisel gelişim hem farkındalık türünden bir kitap mutlaka okumanızı tavsiye ederim..
İncelememi okudunuz için teşekkür ederim.
Mutluluk Yolunda Altın Tavsiyeler
Ali Fuat Başgil bizlere inanılmaz öğütler veriyor, hayatın her yerinde geçerli, zamanın öldüremedigi altın öğütler..ilham aldığı kitap Jules Paylot'un İrade Terbiyecisi kitabıdır. İkınci bir önerdigi kitap Jean Jacques Rousseau'nun Emile adlı kitabıdır. Ali Fuat Başgil Fransız yazarlardan etkilenmiş ve kendini bu dogrultuda geliştirmiş. Üniversiteyi de Paris'te okumuş ve
Paris Hukuk Fakültesinde doktora
Paris Edebiyat Fakültesi
Paris Felsefe Fakültesi
Paris Siyasi İlimler mektebi olmak üzere çok çok kıymetli okullardan 4 diploma alarak bizlere ışık tuttuğu kitabı çok kıymetli ve çok değerli kültürel bir miras olarak görüyorum. Okulllarımızın eğitim sistemini yeterli görmez, bu doğrultuda gençlerin kendilerini yetiştirmede, başarı ,kariyer, muylu hir iş hayatı, kendini tanıma, katakter, huy gibi konularda kendimizi nasıl geliştirmemiz gerektiğini anlatmaktadır. Her gencin ışıldayan bir pırlanta olduğunu ve bu parıltının surekli olabilmesinin kişinin kendi çabalarıyla olabileceğini anlatmaya çalışıyor. Son cümlesinde beni hayırla anın diyor ve bizde büyük ustamızı ülkemizin çok büyük değerlerinden olan hocamızı hayırla anıyoruz. Ruhun şaad olsun...
2+2=5 eder Winston. İktidar bir araç değil amaçtır.Büyük birader her zaman var olacaktır o hiçbir zaman yok olmayacaktır.Halka gerçekliği ya da bir gerçek varsa bu büyük biraderin istedigi dogrultuda olur.Buyuk biraderin gozu ustunde der posterler kitabin ana temasida bunun uzerine kuruludur.Gerçekliğin yokdan değil vardan yok edilmesi .Hiçbir şey kendi düşüncelerinizdede,belleğinizde yoktu.Sadece büyük biraderin istediği bir geçmiş anlayışı vardır.Kitapta şöyle bir alıntı var:Çiftdüşün sözcüğünü kullanırken bile çiftdüşün uygulamak gereklidir.Çünkü insan bu sözcüğü kullanmakla,gerçeklikle oynayıp onu çarpıttığını kabul ediyodur;yeni bir çiftdüşün'le bunu kafasından siler;ve yalan her zaman gerçeğin bir adım önünde,bu böyle sürüp gider.Benim yorumum ve görüşümden bahsedicek olursak George Orweel 1984 bir başyapıt olarak kalmaya devam edecektir.İster şimdi ister gelecek nesiller için bir şeyler bırakmak geleceğin salt gerçekliğe ulaşması en temel düşüncedir.
Bu kısa hikâyelerin bir teması var. O süreçte çile çeken bir sinin, izdirabinin vaninda; yurt disi gezisi (Viyana) tecrübelerim de, yani orada vaşayan Müslümanların gündelik hayatta karşılaştıkları zorluklar da bu "Sey- hikäyeler" (Ding Geschichten) icine alindi. Bu belki de hem Türkive'de 28 Su bat süreci sonrası dönemin dökümünü çıkarmanın yanında, zamanlarda yurtdışında ağırlıklı olarak İslami bir yaşantty secmis, bu zihinle vasayan insanların hayatlarına panoramik bir bakış atma imkânı da sundu bizlere.
Her şey gibi bugün İslam ve müslümanlık da, kapitalizm le vüzlesmesinde kendi rengini biraz daha acti. Biraz daha manlaştı. Kapitalizm, İslamı ve Müslümanları kendi çarkında pocada biraz da kendine benzetti. Sürtüne sürtüne İslamin kenarlarına, köşelerine; İslamın kenarlarını ve köşele rini ovallaştirdı. Belki kendi olmaktan uzaklaştırdi İslamı, yeni modern bir İslam tahayyülünü şekillendirdi. Bugün İslam moda, Islam ve dindar burjuva, Islam ve sermaye hiçbir şekilde eski dinginliğini ve sadeliğini elde edemeyecektir, fakat yaşam devam etmekte, insan da insanı törpülemektedir. Bu hikâyeler o dönemde büyük zulümler görmüş ve o dönemde mağdur ol muş insanların anısina gitsin.
