Dünya Adil Bir Yer Değil
Bugün dünyadaki 35. yılım, doğum günüm. Cahit Sıtkı’nın deyişiyle: “Yolun yarısı”. Bu zamana kadar yaşadıklarımdan, şahit olduğum binlerce hayat hikâyesinden, kendimce okuduğum kitaplardan, dinlediğim müziklerden, izlediğim filmlerden bir terapist olarak şunları öğrendim:
İnsan nisyanla malüldür ve fena halde hüzne, hüsrana mahkûmdur. Her hal
Bazı insanlar başkalarının acısını o kadar çok hissederler ki, bunun dışında hiçbir şey hissetmezler. Bu arada yaşamayı sürdürürler, yapabildikleri yerde kendi acılarından kaçarlar, ve ilerlemeyi pekâlâ da iyi başarırlar. Acaba böyleleri, insanların en kurnaz olanları mıdır? Acıya ilişkin ince duyarlılıkları, belki de onların acıyı zamanında davranarak, böylece acının kokusunu daha iyi alarak, kendilerinden uzak tutmaları amacına mı hizmet etmektedir. Acı antenleri mi söz konusudur?
Sayfa 201Kitabı okuyor
![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
Söyleme Bilmesinler...
Şimdi bir kitap incelemesi yapmak istiyorum ama o kadar içime oturdu ki okuduklarım Ne diyeceğimi ne yazacağıma İnanın ben de bilmiyorum Ethem, Ekrem, Emin, Nurten, Hülya, Sevgi, Kazım Baba, Mürüvvet anne Rıfat hoca bu insanlar sıradan kapı komşumuz diyeceğimiz ya da kendi ailemizdeki kişiler. Ne yaşadılar ne düşündüler belki merak ettiğimiz ya da banane deyip dinlemeye tenezzül dahi etmediğimiz insanlar gibi. Ama içini açınca neler nelerin çıktığı bir topluluk oluyorlar be...Nedir bu kadar bu insanların aklına takılan şey! Niye herkes yalanlarla yaşıyor? Eminim hepimizin ailesinde böyle olaylar var. İç seslerimiz başka konuşur dış seslerimiz başka... Yer yer kitabı okurken şunu düşündüm, benim de içimden geçenleri yazacak mı Şermin Yaşar? Acaba söylemek mi iyi söylememek mi? Kitabın sonuna kadar bunu düşündüm. Bir eser düşünün bütün sayfaları alıntılama yapılabilecek kalitede bir şey olsun. Düşünün be sadce 200 sayfacık ama anlam bakımından bin sayfalık belki de bir ömürlük diyebilirim. Ben 10 üzerinden 10 verdim bir kez daha okumayı tercih ederim. Bu kitaptan sonra çevremdeki insanlarıb dertleri var mı yok mu diye çok çok merak etmeye başlayacağım biliyorum az çok kendimi. Çünkü insanlar yaşadıklarıyla gördükleriyle insan oluyorlar. Çok fazla ders çıkarmalık bir eser olmuş. Şermin Hanım siz yazın Biz okuyalım!!! Sevgili 1K okuyucuları ben ben olalı ilk kez bu kadar dağıldığımı gördüm. Kitaptaki kişiler karakterler toplandılar biz anlattık sende de varsa sen açıkla dercesine beni köşeye sıkıştırdılar. Fazlasıyla etkilendim. Şiddetle tavsiye ediyorum... 
Söyleme Bilmesinler 
Şermin Yaşar
UZAYLI KOCAKARI
(Ursula K. Le Guin - 1976)
Menapoz, akla gelebilecek en cazibesiz konu herhalde; bu da ilginç, çünkü menopoz hâlâ bir tür tabu kırıntısına sahip olan pek az konudan biri. Menopozdan ciddi bir biçimde söz etmek, genellikle huzursuz bir sessizlikle karşılanır; alaycı bir atıf ise rahatlamış kıkırdamalarla. Sessizlik ve kıkırdama;
-Peki asıl mesaj neydi?
İshak neyi sembolize ediyor olabilirdi?
-Hayatlarımız boyunca neye tutunuruz? Neyimizi korumak adına birbirimizi kırarız? Neyimizin üstüne kıyafetler giydirip, maskeler takarız? Nedir ölesiye savunduğumuz, en değerlimiz?? Ve aynı zamanda O’ nunla aramızdaki en büyük engelimiz?
-“Nefs”ti…İbrahim’ e rüyasında, Rabbi ile
Onsuzluk
Bugün günlerden yağmurlu bir cumaydı. İşten çıkmış otobüste kafamı cama dayayıp "çok eski şarkı" isimli müziği dinliyordum. Sözlerinde "iznin olmadan hala seviyorum seni" geçiyordu. Evet, onun izni olmadan hala onu seviyordum. Onu "kafamda dönüp duran plaklar" gibi çalıp duruyordum adeta...
Sanki bedenime tüm
Bir sabah uyanıyoruz ve böceğe dönüşüyoruz, kulağa ne kadar tuhaf geliyor değil mi? Ama Gregor Samsa’ nın başından bu tuhaf dediğimiz olay geçiyor ve sevilen bir karakterken ailesi tarafından sırf böceğe dönüşünce dışlanılan, sevilmeyen biri haline geliyor . Peki ya neden , böcek olunca neden sevmesinler ki sonuçta kendi çocukları değil mi diye düşünmüyor değiliz. Ama maalesef insanların işlerini yapmadığımız sürece ailemiz de olsa sevilmeyip dışlanırız. Sevmek gerçekten de karşılıklı mı, illa karşımızdakine bir şey vermemiz ya da yapmamız mı gerekiyor ki sevilelim ? Gerçekten karşılıksız sevmek ne ? Ya da en önemlisi sevmek ne demek, biz sevgi kelimesini biliyor muyuz acaba?
Franz Kafka yine bizi düşündürtecek bir eserle baş başa bırakıyor. Eminim okuyup beğeneceksinizdir.
Herkese iyi okumalar…
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
Gençleştim resmen bu kadar mı fark edeeer
Arkadaşlar insan gerçekten kimin sana değer verdiğini zor zamanlarında anlıyormuş. Ben bunu anladığım dönemlerdeyim ve bu beni o kadar iyi anlamda değiştirdi ki.. kafamda kesinleşmeyen her konuyu kesinleştirdim acaba ben mi yanlış anlıyorum dediğim her şeyi tam da doğru şekliyle anladığımı anladım ve aşırı rahatladım beni bambaşka boyutlara taşıdı artık kesinlikle eski ben değilim ve eskisinden daha iyi hissediyorum teşekkürler🥳🥳🥳🥳