İnsan , inşa etme gayretiyle donatılmış bir varlık. Fakat aynı zamanda nisyan. Unutmaya meyyal. İmar etmeyi çok iyi biliyor da imar etmesi gerekenin evvela kendisi olduğunu unutuyor nedense.
Ne yapacağım, ne yapmalıyım, diye dört dönerken hayatın
ortasında; düzeltmeye önce kendimden başlamalıyım, demeyi hatırlayamıyor bir türlü. Önce kendimden. Okları fırlatmadan, dikenlerimi savurmadan önce karşıma bir ayna alıp kendi içime,kendiliğime, içimdeki öze bakacağım evvela.
Bakmalıyım..
Sayfa 24Kitabı okuyor
"Seni sevmeye engel olacak ne varsa vazgeçtim...
Ama ilk önce kendimden..."
"Ben sana, sen bana soyunursun bazı geceler;
sen kendinden sarkarsın, ben kendimden."
Sayfa 30 - Evin HalleriKitabı okudu
Senden hiçbir şey istemiyorum! Kendimden bir şey istiyorum. Yaşamımı değiştirmek zorundayım. Yoksa, bir kere bile yaşadığımı hissetmeden ölümü karşılamak zorunda kalacağım.
Günde birkaç kez, sakin, kendimden emin bir tavırla şunları söylüyordum:
Bu dileğim, kardeşim Catherine için. O şu anda rahat, hu zurlu, dengeli ve sakin. Bilinçaltının onun bedenini yaratan iyileştirici zekası şimdi her hücreyi, siniri, dokuyu, kası ve kemiği, bilinçaltındaki bütün organların mükemmel uyumuna bağlı olarak dönüştürüyor. Bilinçaltındaki bütün bozulmuş düşünce kalıpları sessizce ve sükunetle ortadan kaldırılıyor; hayat prensibinin canlılığı, iyiliği ve güzelliği varlığının her atomunda kendini gösteriyor. Kardeşim artık içinde bir nehir gibi akan, ona mükemmel sağlık, uyum ve huzur veren iyileştirici akımlara açık. Bütün bozukluklar ve çirkin imgeler şimdi onun içinde akan sonsuz sevgi ve huzur deniziyle yıkanıyor.
(İki haftanın sonunda kardeşim yeniden muayeneden geçti. Röntgen sonuçları negatif çıktı. )
Kendimden nefret ediyorum. Oturduğum mahalle, oturduğum ev, konuştuğum adamların çoğu sinirime dokunuyor.
Artık kendimden kaçmıyordum, bunu yapamayacak kadar büyümüştüm.
merak etme
'kendime çok iyi geldim' dedim.
hayır,
kendimden geçtim.
ben
sen sen diye..
Bana bakıyorsun ve bütün umutlar kaçıyor,uzaklaşıyor:Kendi kendimden kaça kaça yorgun düştüm.
Kendimden çok sıkıldım
Verdiğim sözlerden Tutamadığım sözlerden
Çok sıkıldım
Çok sıkıldım yalanlardan
Huysuz kadınlardan
Mutsuz adamlardan
Çok sıkıldım
Ben kendimden kaçıp dünyayı istiyordum, o dünyadan kaçıp kendini arıyordu.
Ve hayaller ölmez, kendimden biliyorum.
Sayfa 16 - Can YayınlarıKitabı okuyor
