Gülün Adı
1000K da hesap oluşturuncaya kadar kitabın adı ve içeriği hakkında herhangi bir bilgim yoktu. Dönem kitaplarına merakımdan hem kitabı hem de yazarın diğer kitaplarını takibe aldım. Karşıma çıkan alıntı ve incelemeleri okudum. Sonuç olarak
Gülün Adı okumaya karar verdim.
Kendimin de katıldığı ve sonrasında kitap
Osmanlı sarayında yemek çok önemli bir konu idi. Osmanlılarda saray halkı, binleri, on binleri bulan bir kitledir. Vesikalarımız çok geniş bu sahada, Matbah-ı Âmire, Kiler-i Âmire şeklinde iki teşkilat var Osmanlı sarayında. Kiler-i Âmire malzemeyi toplayan dairedir. Kilerci, et, ekmek, baharat, saray mutfağına gereken her şeyi gider, piyasadan toplar, Kiler-i Âmire'ye getirir ve Kiler-i Âmire'den matbaha, aşçılara bu malzeme nakledilir. Mutfakta çalışanlar, saray için şiir yazan yahut minyatür yapan teşkilatlar gibi, çok yaratıcı bir gruptur. Sultanın, devletlinin damağına uygun gelecek, heyecan uyandıracak, ondan aferin alacak yemekler için mutfakta çeşitli tecrübeler yapılır. Yani emperyal mutfak dediğimiz mutfak, Çin'de olsun, Fransa'da olsun, dünyanın en sofistike yemeklerini temsil eder bu saray mutfakları. Yemek kültürü dediğimiz zaman bunlara öncelik vermeyelim. Evvela halkların kültürlerini, yemek kültürünü tespite çalışalım. Öteki sunidir, divan şiiri gibi, giyim tarzı gibi, saray kültüründe bambaşka bir kültür vardır: yapay bir kültür. Bugün dünyanın en iyi mutfakları, sorsanız Çin mutfaklarıdır. Çünkü orada emperyal bir saray kültürü vardı.
Sayfa 126Kitabı okudu
Demek kilerci haklıymış: Basit insanlar, her zaman herkes için bedel öder.
Sayfa 560 - Can Sanat Yayınları, 36. baskı, Çev. Şadan KaradenizKitabı okudu
Demek kilerci haklıymış: Basit insanlar her zaman herkes için bedel öder;
"Demek ki kilerci haklıymış: Basit insanlar her zaman herkes için bedel öder; onların yararına konuşanlar için bile."
Sultanlar evlendikleri zaman onlarin da hazinadar ustaları, ikinci hazinadarları; kahveci, kilerci, ibrikdar, çeşniyar, çamaşır ustaları olurdu. Yani padişah sarayındaki teşkilatın aynı, tabii daha küçük ölçüde olmak üzere, sultan köşklerinde de bulunurdu. Lakin şehzadelerin dairelerinde bu teşkilat yapılmaz, onların kalfaları bu unvanları taşıyamazlardı. Şehzade, ancak Padişah olduğu zaman kalfalarına ünvan verilirdi.
Sayfa 90Kitabı okudu
Ne tezat; arkada kalın parmaklı kilerci 'Tanrı'nın cezası kağıtlar' derken, masada oturan adam bu güzel kağıtlı pastayı zevkle yiyor.
Sayfa 27Kitabı okudu
"Ama Benno, dün, önceki gün sen... siz, öğrenme ateşiyle yandığınızı, artık kitaplığın gizemler saklamamasını istediğinizi, bir araştırmacının bilmeye hakkı olduğunu söylüyordunuz bize..."
Benno, yüzü kızarmış, susuyordu, ama William beni durdurdu: "Adso, birkaç saattir Benno karşı yana geçti. Şimdi öğrenmek istediği gizlerin
Sayfa 546 - Can YayınlarıKitabı okudu
Pilavcı Baba Hikayesi
Pilavcı Yahya baba, II. Bâyezid Han zamanında, Edirne Bâyezid Külliyesi’nin aşçılarından biridir. Arkadaşları Hoşaf, Kebap, Sebze, Bakliyat pişirir. Amma onun ihtisası Pilavdır. MÜBÂREK işe girişti mi, ibadet ettiğini sanırsınız. Pirinçleri Salâvat getire getire ayıklar, Yağını Tekbirlerle eritir. Tuzunu Besmele ile Suyunu Fatihalarla salar. Zaman
Oysa her insanın şu ya da bu nedenle gözyaşı dökmesi alnına yazılmıştır. Nitekim, güzel eylül akşamlarında köylülerin o alaylı türküyle kendisini tefe koyduklarını işiten Mariya da gidip hanımının balkonu dibine çöküyordu; ve hanımı geçmiş günlerin düşlerine dalıp kendini sevgilisiyle el ele koşar görürken, yazgının insafsızca yere serdiği kilerci kadın yalnız şu renksiz kendini adayıştan oluşan yaşamına ağlıyordu acı acı.
Sayfa 36 - İş KültürKitabı okudu
BALIKLARIN YOLUNU BEKLEDİĞİ AŞÇI YAHYA BABA
Yahya baba, II. Bâyezîd Hân zamanında, Edirne Bâyezid Külliyesi’nin aşçılarından biridir. Arkadaşları hoşaf, kebap sebze, bakliyat pişirir. Ama onun ihtisası pilavdır. Bu mübârek işe girişti mi, ibadet ettiğini sanırsınız. Pirinçleri salâvat getire getire ayıklar, yağını tekbirlerle eritir. Tuzunu Besmele ile suyunu Fatihalarla salar. Zaman zaman