Marquis de Sade, “kahramanca ve trajik” olarak adlandırdığı on bir öyküden oluşan Aşkın Suçları adlı eserini 1799’da yayımlar. Ve hemen ardından kendisine parmak sallayan ahlakçılara cevaben bu metni yazar. Romanın kendince bir şeceresini çıkarırken genç yazarlara yararlı öğütler verir. Aydınlanma’nın bir adı Kant ise diğer adı da şüphesiz Sade’dır.

Yazar:

Marquis de Sade

Çevirmen:

Murat Erşen

Tahmini Okuma Süresi: 1 sa. 35 dk.Sayfa Sayısı: 56Basım Tarihi: Ağustos 2018Yayınevi: Kırmızı Kedi YayıneviOrijinal Adı: Idee sur les Romans

ISBN: 9786052983560Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Deneme-İnceleme,

Edebiyat

#974 Deneme-İnceleme türünde

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

Romanlar Üzerine DüşüncelerKırmızı Kedi Yayınevi · 56 syf

Bkmkitap

₺50,40

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

1.365gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 44.3

Erkek% 55.7

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Marquis de SadeYazar · 27 kitap

Donatien Alphonse François le Marquis de Sade (Fransızca okunuşu:maʁki: dəsad) (d. 2 Haziran 1740 - ö. 2 Aralık 1814), Fransız aristokrat ve felsefe yazarı. Erotik edebiyat'ın önemli yazarlarındandır, genellikle sert pornografik yazılar yazardı. Yaklaşık 29 yılını hapishanede, 13 yılını akıl hastanesinde geçirmiştir ve en önemli eseri Sodom'un 120 Günü'nü hapishanede yazmıştır. Bir diğer önemli eseri de Justine'dir. Sadizm'in kökeninin onun yazdıklarına dayandığı bilinir. Yazılarında ahlakı, yasayı, dini öğeleri dikkate almadan aşırı özgürlüğü (hatta ahlaksızlığı) ve en iyinin zevk olduğunu savunuyordu. Sade, 32 yıl farklı hapishanelerde ve akıl hastanesinde hapsedildi; onbir yıl Paris'te (on yılı Bastille'de geçti), bir ay Conciergerie'de, iki yıl kalede, bir yıl Madelonnettes'de, üç yıl Bicêtre'de, bir yıl Sainte-Pélagie'de ve 13 yıl Charenton akıl hastanesinde. Yazılarının çoğunu tutuklu olduğu dönemde yazdı. "Sadizm" kavramı adından türetilmiştir. Sade kitaplarında kişilerarası ilişkilerde insanın insansal yanı bir kez yitirildiğinde, neler olabileceğinin bilgisini verir. Kişilerarası ilişkilerde insanın sahip olduğu onur bir yana bırakıldığında, ortaya çıkan yeni ilke kendi yararını koruma sonuna kadar götürülecek olursa; zorunlu olarak "sadizm"e varılır. Yani insandaki insansal olan tek şey doğaysa, doğrudan doğa nedenselliği insan türünün yapıp etmelerini belirliyorsa, insan olmak cani olmayı da beraberinde doğal olarak taşır. Eserlerinde ahlaksal eylemin belirleyicisi olarak etik değerler değil de, içgüdüler ya da "koşullu buyruklar" eylemin "ilkesi" yapılırsa neler olacağını anlatır.