Neden?
Sevgili 1K Üyeleri ve sevgili kitapokurlar, bu çekilişten sonra ve öncesi birçok mesaj aldım.. Neden ben bunu yapıyorum? Neden o kadar masraflı bir işe girdim? Tek tek açıklamak yerine size kısa ve öz buradan açıklamak istiyorum. Ben Yarım Asır yaşındayım ve 10 yaşından beri yaklaşık Almanya'da yaşıyorum.. Benim en büyük hevesim inanmayacaksınız 6 yaşında başladığım kitap okumak ve bu hala sürüyor.. Türkiye'den herkes kuru fasulye mercimek pastırma sucuk getirirken 😊 ben 30 kiloluk yük hakkımla KİTAP getirirdim ve daha sonra arabayla gittiğim dönemlerde de inanan bana 50-60 tane kitap alırdım. Yani kitap benim hayatımın çok önemli unsuru idi ve hala öyle.. ama belirli bir yaştan sonra birçok eseri okuduktan sonra elimdeki biriktirmiş olduğum 4 haneli rakamlardaki kitapları Almanya'da derneklere ve hapishanelere hediye ettim. Sadece temel eserleri torunlarıma bıraktım. Ben Türkiye'de bu sayfayla tanıştıktan sonra VE kitapların fiyatlarını da gördükten sonra genç kardeşlerime özellikle üniversite talebelerine böyle bir imkanı sunuyorum.. Bu yardımı direkt de yapabilirim böyle bir çekiliş üzerinden de yapabilirim diye düşündüm ve çekilişe karar verdim..!
Bu işte de en büyük ilham kaynağım 
Arap Ataş kardeşim oldu..
Of tamam ya hepiniz benim kadar şanslı değilsiniz biliyorum, bi aşçı kuzeniniz yok sizi kahve içme bahanesiyle değişik mekânlara götürüp, orda üşenmeden kuru fasulye yapacak. Velhasıl hava da soğuk 😎
Fasulye gibi yaşıyorum son zamanlarda
Kuru fasulye gibi...
Kuru fasulyenin pilakisi yapılır
Benden o da yapılmaz...
72. Koğuş İncelemesi
Türkiye’nin yetiştirdiği en büyü toplumcu gerçekçi yazarlarından olan 
Orhan Kemal , 72.Koğuş kısa romanı ile bizi 1940’ların hapishanesine götürüyor. Üstüne üstlük hapishanenin en yoksul koğuşu olan 72.Koğuşa…Bu koğuşun ne penceresi vardır ne de döşeği. Doğru düzgün tayını bile yoktur bu koğuşta kalanların. Çoğu zaman aç girerler yatağa. Kışı
Gidiyorum dedim, gitme kal diyenleriniz oldu. Kına yakanlarınız da oldu biliyorum, ama olsun. Kına iyidir.
Bu sitede uzun yıllar geçirmeme rağmen, son bir senedeki kadar dostu hayatıma kattığımı hatırlamıyorum. Burası bir toprak. Kelimelerimizden tohumlar ekiyoruz buraya.. Kimisinin yeşerdiğini biliyordum ama bunlar filizlenmiş, palazlanmış,
Kuru fasulye dururken hiç havyar da yenirmiymiş....
Sayfa 477 - Nesin YayıneviKitabı okudu
Açlık, vahşi bir hayvan gibi karnında dolaşıyordu. Vaktiyle az da olsa parça etli kuru fasulye yemekleri yaptığını andı. Artık, o güzel günler, bir daha geri gelmemek üzere geçip gitmişti.
Sayfa 199 - heyamola yayınlarıKitabı okudu
Hayal dünyam ektedir :D
Kendimi bir lokantada düşlüyordum. Şiş mi yesem, kırmızıbiberli, bol salçalı kuru fasulye mi yesem diye aklımdan geçiriyordum. O, boyuna soruyordu:
– E, daha ne var ne yok bakalım?
– “Az pilav, fasulyeli.” İyilik sağlık yani...
– Memleketin gidişini nasıl görüyorsun?
– Fasulye, suyu bol olsun.
– Sen bugün hep mecazlı konuşuyorsun. Partiler hakkında ne düşünüyorsun?
– Aşure...
