“Iza titriyordu: Nereye koşmalı? Avcıdan kaçmak için nereye koşmalı? Şişen yüzünü ellerinin arasına gizledi. Şimdiye kadar gurur, çektiği acıları itiraf etmesine mani olmuştu hep. Bugün bomboş evde yapayalnız kalınca dağılıvermişti, bütün yaralar yeniden açılıyordu, hepsi, artık iyice kapandığını sandıkları bile.”
Sayfa 198
Sınır diye bir şey yoktur. İşimize mani olarak görünen şeyler, aslında daha büyük atlayışlar yapabilmemiz için aşılması gereken engellerdir sadece.
Sayfa 142
Arkadaş! Nefsin vücudunda bir körlük vardır. O körlük vücudunda zerre-miskal kaldıkça hakikat güneşinin görünmesine mani bir hicab olur. Evet, müşahedemle sabittir ki kat'î, yakînî bürhanlar ile deliller dolu olan büyük bir kalede, küçük bir taşta bir zafiyet görünürse o kör olası nefis o kaleyi tamamen inkâr eder. Altını üstüne çevirir. İşte nefsin cehaleti, hamakati, bu gibi insafsızca tahribattan anlaşılır.
Mesnevi[Y] - 80
Sayfa 80Kitabı okuyor
![Selîm Gök[h]an](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1266784_1712462450_ijQTW.jpg){kind=small}
Eğer zenginlik hizmete mani olacaksa, yaşasın fakirlik!
Eğer evlilik hizmete mani olacaksa yaşasın bekarlık.
Eğer ilim hizmete mani olacaksa yaşasın cahillik.
Bir eylem ya da karara yol açan bir nedenin (cause) var olması, o eylemin ifasının ya da o kararın alınmasının arkasında (iyi) gerekçelerin de (reason) bulunma ihtimaline mani olmaz.
Sayfa 65 - Alfa Yayınları, 1.Baskı, 2020.Kitabı okuyor
Tecrübe hataya mani değil hatayı tanımaya imkan imiş, ama sen hata yapmasan da ne yaptığını aslında bilemeyeceğini öğrendin. İnsanın kötüyü tanıyıp iyiye aşinalık tesis edemeyecek yaradılışta olduğunu bir ara sezdin, sonra o da geçti, eski vehmine yerleştin.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Ben İstanbul'un sıcağını korkak eşkıyalara benzetiyorum, tek başına gezemiyor. Kimi mi alıyor yanına? Rutubeti, çeşit çeşit mekanik sesleri, kudurmuş azmış insan homurtularını, ekşimiş kokuları, bayatlamış küflü nefesleri, tozu du-manı, isi pası... Dersin ki çapulcu alayı... Bunlara bir de gariplerin garipliğini, yoksulların yoksulluğunu, işsizlerin işsizliğini ilave et, her adama bir tane oksijen çadırı kursan gene boğulurlar vallahi.
Sayfa 23Kitabı okuyor
"İşte at üstünde gidiyorlar! Gidişlerine kim mâni oluyor?"
Kim gidiyor ki? "Gurur ve Cehalet".
Bırak gitsinler, zamanı var,
Küfür ve ayıp arkada oturuyor...
Sayfa 385 - (Max. und Refl. 806) -Karakter- Kültür ve Turizm Bakanlığı yayınları: 534Kitabı okudu
İslâm terakkiye asla mani değildir.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Zerdüşt gibi Mani de canlıların dinsel törenlerde kurban edilmesine karşıydı. Ama o daha da ileri giderek -muhtemelen Buddha'nın etkisiyle- hiçbir canlının hiçbir amaç için öldürülmemesi gerektiğini savunmuştu.
Sayfa 91Kitabı okudu
Kimse renkler hakkında körlerle konuşamaz. Fakat körlükten daha kötü olan gözlerin kamaşmış olmasıdır. O görüyor olduğunu ve yegâne mümkün olan şekilde görüyor olduğunu zanneder, oysaki bu zan onun tüm görüşüne mani olur.
Bürokrasi-Hükûmet Denklemi
Osmanlı Devleti'nde Tanzimat ile birlikte güç kazanan sivil bürokrasi; kanunu, yani devlet idaresinde objektif kuralları temsil eden bir kurum olarak, din ve devletin selameti adına hükümdarın karşısına çıkma gücüne hemen hemen her dönem sahip olmuştu. Tanzimat dönemi devlet adamlarından bilhassa Ali Paşa, Saray mensuplarının devlet işlerine karışmasına mani olmuş ve hatta bazen mahzurlu gördüğü irade-i seniyyeleri dahi geri aldırmıştır. Fuat Paşa, "...lehülhamd saye-i madelet-i hümayununuzda bizim korkumuz yoktur, arz-ı hakikate tereddüt etmek bizce vebaldir" diyebilmişken benzer şekilde Midhad Paşa da II. Abdülhamid'e ithafen, "...muradımız istibdadı ref've zat-ı şahanenizi vezaifenizde ikazdır..." ifadelerini kullanabilmiştir.
Sayfa 42 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okudu
Zamansız gelmişiz hay aksi
Mini maksi midi maksi
Görmeye gözüm var da şimdi
Bakmaya terbiyem mani
“Sinizm ekolünün kurucusu Yunan filozof Diyojen bir fıçıda yaşardı. Büyük İskender güneş altında dinlenmekte olan Diyojen'i ziyarete gidip ona yapabileceği bir şey olup olmadığını sorduğunda Diyojen o hiçbir şekilde itiraz edilemeyen cevabını vermişti: "Sizden istediğim tek şey kenara çekilmenizdir. Bunu yaparsanız güneşime mani olmazsınız ve bana vermeniz mümkün olmayanı benden almamış olursunuz."
